خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدخرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدفواید ذغال کویکو
ذغال اکتیو (ذغال خوراکی پرندگان):
کربن اکتیو یا ذغال فعال شده..
کربن اکتیو به دلیل جاذب بودن برای عفونت دستگاه گوارش استفاده شده و کاربرد داشته و در واقع کربن فعالی است که هضم نشده و می تواند عفونت را به همراه خود دفع نماید. کربن فعال نوعی ذغال مخصوص برای جذب برخی از سموم محلول در آب میباشد. این ذغال دارای منافذ بسیار کوچکی بوده که باعث افزایش سطح جذب آن شده و مواد اولیه ساخت این کربن می تواند ذغال سنگ ، نارگیل ، ذغال معمولی ویا چوب باشد . درصد جذبش توسط دستگاه گوارشی بسیار پایین و جاذب بسیار خوبی برای سموم و باکتری های دستگاه گوارشی می باشد .
در برخی از سایت ها درج گردیده که این ذغال موجب جذب املاح معدنی نیز خواهد شد . لازم به ذکر است که کاربرد کربن اکتیو بیشتر در فیلترهای تصفیه اب میباشد. در زمانی که از دارو استفاده می شود نمی بایست از ذغال اکتیو استفاده گردد چرا که اثرات دارو را از بین می برد.
این ذغال برای درمان مسمومیت دارویی یا سموم خوراکی در ساعات اولیه پس از مصرف مفید و موثر می باشد. معمولا همراه با بادام مصرف شده و بادام در مصرف کربن اکتیو کمک به دفع راحت ان مینماید و در واقع بادام کارِ روانسدستگاه گوارش را انجام داده و در طول مدت درمان در اختیار پرنده قرار میگیرد.
برای قناری در زمانی که دچار مشکلات عفونتهای گوارشی گردیده می توان استفاده کرد.
کربن اکتیو به دلیل داشتن خلل و فرج با اتصال به داروها و سموم موجود در لوله گوارش جذب آنها را مختل می نماید. امکان استفاده از ان در طول سال و بصورت هفتگی امکان پذیر میباشد . به احتمال زیاد تاثیر مستقیم بر روی PH دستگاه گوارشی داشته و در برخی موارد استفاده زیاد از کربن اکتیو را به عنوان موضوعی در رابطه با بیماریهای کمبود ویتامین نام می برند . به همین دلیل لازم است در مصرف ذغال اکتیو دقت کرد که به میزان کم و حداکثر یک نوبت در هفته در اختیار پرنده قرار بگیرد و بهتر است همراه با پودر بادام باشد.
چند راه اصولی برای برقراری ارتباط با پرندگان
چند راه اصولی برای برقراری ارتباط با پرندگان:
1- پرنده ها به دلیل اینکه اغلب در طبیعت شکار محسوب می شوند، از غریزه ی بالایی برای ترس و فرار برخوردارند. پس اولین راه نزدیک شدن به یک پرنده، جلب اعتماد و کاهش ترس غریزی آن است. به هیچ وجه پرنده را به زور با دست نگیرید. در معرض دید و شنوایی پرنده کارهای پر سروصدا انجام ندهید و یا داد نزنید. بعد از مدتی که پرنده از طریق بینایی با شما، چهره و حرکاتتان آشنا شد، مقداری از غذای مورد علاقه اش را در کف دست ریخته و به آرامی به پرنده نزدیک کنید. اگر خودش را عقب کشید، به همان سرعت و فاصله دستتان را عقب بکشید. به این طریق پرنده فکر می کند شما هم از او میترسید و کمی از ترسش کاسته می شود. وقتی چندین بار این کار را تکرار کنید، پرنده به آرامی به دست شما نزدیک شده و روی آن می نشیند و غذا می خورد. اولین و سخت ترین مرحله به همین راحتی انجام شد.
2- پرنده ها عاشق تقلید است. وقتی شما کارها و صدایشان را تقلید می کنید، به آن ها این حس را القا می کنید که از یک گونه و خانواده هستید!
برای دوستی و نزدیکی بیشتر با آنها، تقلید را حتما امتحان کنید..
3- کارهای مورد علاقه ی پرنده را معمولا با صدا یا سوت خاصی انجام دهید، تا پرنده بعد از مدتی شرطی شده و با شنیدن آن صدا بدون حضور محرک،به سمت شما بیاید..
4-در صورت انجام کاری که مورد پسند شما نبوده، به هیچ وجه پرنده را تنبیه نکنید یا سرش داد و جیغ نزنید. بهترین راه تربیت آن ها، کم محلی برای انجام کارهای ناپسند و تشویق برای انجام کارهای موردپسند است.
5- وقتی پرنده ی شما به پرنده ی دست آموزی تبدیل شد، وقت آموزش دقیق کلمات و مفاهیم فرا رسیده است.با نشان دادن یک چیز خاص و آوردن نام آن به طور مکرر،پرنده یاد میگیرد که هویت آن چیز را شناسایی کند. اگر از گونه های مقلد صدا باشد، می تواند نام شی را یاد گرفته و اگر از گونه های غیر مقلد باشد، تنها با شنیدن نام به سمت آن شی پرواز کرده و واکنش نشان می دهد. در مراحل آخر آموزش، حتی میتوان به پرنده یاد داد از فاصله ای مشخص، شی قابل حملی را برای شما بیاورد..
6-آموزش ها را از سن پایین تر شروع کنید.
7-مهم ترین نکته در آموزش و تربیت پرندگان : تکرار،تکرار،تکرار....
دید شبانه در پرندگان
دید شبانه در پرندگان
آیا شما هم جزو آن دسته افرادی هستید که فکر می کنند هر روز مسافت بسیار طولانی را آمد و شد می کنند و از این همه طی طریق خسته می شوند؟ اگر چنین است، اندکی هم به فکر آن گروه ازپرندگان مهاجر بیفتید که این روزها در حال سفر به مناطق جنوبی هستند و از این مسافت طولانی چند هزار کیلومتری هیچ شکایتی نمی کنند. پژوهشگران در تحقیق جدید خودمتوجه شده اند برخی از کوچک ترین پرندگان مهاجر، برای پیدا کردن مسیر حرکت خود، از قابلیت دید در شب بهره می گیرند.
یکی از بزرگ ترین شگفتی های طبیعت، این است که پرندگان کوچک آواز خوان، چطور می توانند پاییز هر سال هزاران کیلومتر پرواز کنند و مناطق گرم و پرمحصول خوبی را پیدا کنند. پژوهشگران سال ها است فهمیده اند این پرندگان برای فرار از دست جانوران صیاد، شب ها پرواز می کنند و با توجه به وضعیت ستارگان و همچنین میدان مغناطیسی نامرئی زمین، جهت یابی می کنند. اما باز یک پرسش مهم باقی است: این پرندگان چطور می توانند میدان مغناطیسی زمین را ببینند، در حالی که ما انسان ها بدون ابزار قادر به دیدن و احساس کردن آن نیستیم؟به تازگی دانشمندان ایالات متحده و اروپا موفق شدند بخشی از مغز این پرندگان کوچک را شناسایی کنند که به گفته آن ها، می تواند اطلاعات میدان مغناطیسی زمین را پردازش کند و آن را به یک عقربه قطب نمای داخلی که پرنده آن رادرک می کند، تبدیل کند. پژوهشگران، این بخش مغز پرندگان را خوشه NN نامگذاری کرده اند. N اول عبارت دید در شب است و دلیل نامگذاری هم این است که از نظر متخصصان، توانایی پرندگان در احساس کردن میدان مغناطیسی زمین مستقل از توانایی دید شبانه آن ها نیست.ار یک جا رویس، عصب ـ زیست شناس دانشگاه دوک می گوید: چیزی که کشف کردیم، این است که این بخش مغز فقط مختص به احساس کردن میدان مغناطیسی زمین نیست، بلکه بیشتر برای دیدن در شب طراحی شده است. جارویس با همکاری هنر یک مورتین، پژوهشگر دانشگاه اولدنبرگ، مغز چکاوک و سینه سرخ اروپایی را با مغز قناری و سهره راه راه مقایسه کردند. چکاوک و سینه سرخ، پرندگان مهاجری هستند که از قضا نسبتت فامیلی دوری هم با یکدیگر دارند، و بر خلاف آن ها قناری و سهره مهاجرت نمی کنند.نتایج مقایسه نشان داد خوشه N فقط در پرندگان مهاجر، آن هم در طول شب فعال است و در پرندگان غیر مهاجر، چه در طول شب و چه در روز، اصلا فعال نیست. جارویس و مورتین برای شناسایی این بخش از مغز، ترکیبی از مشاهدات رفتاری و آموزش ژنتیکی را به کار بستند. در این روش ها قفسی از جنس پلکسی گلاس تهیه شد که یک قطب نما به سقف آن نصب شده بود. شفاف بودن دیواره های قفس، این امکان را ایجاد می کرد تا رفتار هر پرنده و گونه خاص با دوربین فیلمبرداری تعقیب شود و الگوی رفتار کلی پرنده روشن شود. در طول روز، پرنده ها بی هدف در قفس خود چرخ می زدند، ولی شب هنگام هر دو گونه مهاجر رو به جنوب قرار می گرفتند و در تلاش برای پرواز به سوی جنوب، بال می زدند. این در حالی است که پرندگان غیر مهاجر هیچ تلاشی برای بال زدن انجام نمی دادند.جارویس که به کمک روش ابداعی خودش، نقشه برداری مولکولی رفتاری، توانسته بفهمد در مغز پرندگان چه می گذرد، می گوید: وقتی پرنده ای یک رفتار به خصوص از خود نشان دهد، مناطقی از مغز که مسؤول بروز آن رفتار هستند، سنتز برخی ژن های خاص را در مغز سبب می شوند. با استفاده از این تحریک در سنتز ژن ها، می توان منطقه مرتبط با بروز رفتار را شناسایی کرد. جارویس و مورتین به این نتیجه رسیده اندکه این قابلیت دید شبانه، مجموعه ای از وقایع را در مغز پرندگان سبب می شود که در نهایت، موجب می شود میدان مغناطیسی زمین برای آن ها، همچون یک قطب نما یا هدف راداری جلوه کند که روی تصویر عادی آن ها قرار می گیرد. هر چند آن ها هنوز صد درصد مطمئن نیستند، ولی فکر می کنند اولین پله در این مجموعه وقایع، ورود نور آسمان شب به چشم پرنده است. این نور، مولکولی به نام کریپتوکروم را تحریک می کند؛ یکی از معدود مولکول هایی که از نور تأثیر می پذیرد و در سلول هایی از چشم که به هنگام جهت یابی پرنده فعال هستند، به وفور یافت می شود. از نظر آن ها، این سلول ها اطلاعات میدان مغناطیسی زمین را به خوشه N منتقل می کنند و در این خوشه، اطلاعات به یک تصویر بصری تبدیل می شود. هر چند این فرضیه برای اثبات، نیاز به مطالعات بیشتر دارد، ولی این دو پژوهشگر نخستین قدم را در این راه برداشته اند. آن ها چشمان پرندگان مهاجر را باچشم بند، پوشاندند و مشاهده کردند در طول شب، خوشه N فعالیتی از خود نشان نمی دهد و پرنده هم تلاشی برای پرواز به سوی جنوب صورت نمی دهد. این بدان معنی است که اگر نوری در کار نباشد، نخستین مرحله این فرآیند متوقف می ماند. با مشخص شدن این ناحیه از مغز پرندگان، برخی به فکر افتاده اند که آیا مغز انسان نیز چنین قابلیتی دارد یا خیر. اگر چنین باشد، آن گاه نشانه ای خواهد بود از زمانی که این قابلیت در مسیر تکامل حیات منشعب شد. اگر ما کاملا بفهمیم پرندگان چطور این میدان مغناطیسی را احساس می کنند و آن را تحلیل می کنند، می توانیم بفهمیم که این میدان بربدن انسان چطور تأثیر می کند و آن گاه است که ممکن است اکتشاف دیگری در مورد انسان برپایه مغز پرندگان شکل بگیرد
پرهای پرندگان، از چه موادی ساخته شده‌اند؟!
پرهای پرندگان، از چه موادی ساخته شده‌اند؟!
پرهای پرندگان یکی از مهمترین اعضای موجود در بدن آنها به شمار می‌روند. از مهمترین کارهایی که پرپرندگان انجام می‌دهند می‌توانیم از پرواز، گرم نگه‌داشتن آنها در هوای سرد و همینط‌ور برای گرم نگه داشتن‌تخمها و حتی جلب‌توجه و یا فرار از دست دشمنان نام ببریم. آیا تاکنون به این نکته فکر کرده‌اید که پرهای‌پرندگان که در زندگی آنها نقشی اساسی دارند، از چه موادی ساخته شده‌اند؟!
پرها معمولا از همان ماده‌ای ساخته می‌شوند که مو و ناخن انسانها به وجود می‌آیند. این ماده که ((کراتین)) نام‌دارد حتی منقار پرندگان را نیز تشکیل می‌دهد. پر و منقار نیز همانند مو و ناخنهای انسان رشد می‌کنند، البته‌پرندگان مجبور نیستند که آنها را کوتاه کنند. زیرا پرهای بلند و قدیمی معمولا می‌ریزند و جای خود را به‌پرهای جدید می‌دهند و منقار پرندگان نیز با توجه به استفاده مداوم پرندگان از آن ساییده می‌شود و به همین‌دلیل معمولا از اندازه معین و مشخصی بزرگتر نمی‌شود. البته بعضی از پرندگان خودشان با ساییدن‌منقارشان به محلهای سخت و زبر منقار خود را کوتاه می‌کنند و اندازه آن را برای استفاده بهتر از آن به میزان‌معینی نگه می‌دارند
آشیانه سازی پرندگان
آشیانه سازی پرندگان
آشیانه به محلی گفته می شود که پرندگان در آن تخمگذاری می کنند و جوجه های خود را پرورش می دهند. هرچند که تمام پرندگان آشیانه نمی سازند مانند نوعی پنگوئن که تخم هایش را همراه خود و برروی پاها به اطراف حمل می کند ولی بیشتر پرندگان به روش های گوناگون محلی را انتخاب می کنند و با توجه به امکانات محیط در آن آشیانه ای می سازند تا بتوانند تخم و جوجه ها را تا زمانی که لازم است در آن نگهداری کنن آشیانه در محل ها و با روش های گوناگون توسط پرندگان ساخته می شود. پرندگان دریایی و برخی از انواع ماکیان برروی زمین آشیانه می سازند. پرندگان دریایی مانند فولمار و کاکائی ها برروی صخره های کنار ساحل اندکی شاخ و برگ جمع آوری می کنند و روی آن تخمگذاری می کنند. بعضی دیگر مانند فلامینگو و پلیکان برروی زمین برآمدگی کاسه مانندی از گل و لای می سازند و در آن تخم می گذارند. گنجشک سانان آشیانه های خود را در محل های گوناگون از روی درختان گرفته تا شکاف سنگ ها یا سقف ساختمان ها می سازند و برای پوشش درون آن از مواد نرم و نیز پر استفاده می کنند. سار، گنجشک و کلاغ به صورت مذکور لانه می سازند. گونه هایی از پرندگان دریایی مانند باکلان ها، حواصیل ها و غیره نیز برروی درختان آشیانه می سازند. پرندگان بسیار دیگری مانند چرخ ریسک دم دراز یا برخی سسک ها آشیانه خود را به شکل گنبد درست می کنند و در کنار آن سوراخی برای ورود و خروج تعبیه می کنند. بعضی دیگر مانند مرغان بافنده، از الیاف گیاهی با مهارت بسیاری آشیانه ای بیضوی یا کروی می بافند به طوری که دیواره آشیانه مانند تار و پود پارچه بافته شده دیده می شود. تعداد زیادی از پرستوها و بادخورک ها آشیانه هایی از گل برروی صخره ها یا تیرهای چوبی سقف منازل می سازند.
پرندگانی مانند برخی از چکچک ها و مرغان طوفان در داخل سوراخ های طبیعی موجود در زمین آشیانه می سازند، برخی دیگر مانند ماهی خورک ها و یا زنبورخورها از حفره های دیوار ساحلی رودخانه ها استفاده می کنند و تعدادی دیگر مانند دارکوب در سوراخ تنه درختان آشیانه می سازند.
انواع دیگری از پرندگان ماکیان وش و برخی دیگر که معمولاً به خانواده بوقلمون ها تعلق دارند برروی زمین گودالی حفر می کنند و در آن تخم می گذارند. بعد از تخمگذاری مقداری شاخ و برگ تازه برروی آن ریخته و رویی آن را با خاک می پوشانند تا حرارت ناشی از تبخیر شاخ و برگ عمل جوجه کشی را انجام دهد. پس از خروج جوجه ها از تخم، خاک را کنار می زنند تا جوجه ها را از داخل گودال خارج کنند. در این عمل نرها وظیفه دارندد درجه حرارت آشیانه را کنترل کنند تا هروقت حرارت کم شد با اضافه کردن مقدار بیشتری شاخ و برگ و افزایش تبخیر، حرارت بیشتری ایجاد شود. اگر حرارت از حد معمول تجاوز کند با نوک خود سوراخی جهت تهویه در پوشش روی تخم ها ایجاد می کنند. در این میان بعضی از پرندگان هستند که آشیانه ای درست نمی کنند و از این لحاظ انگل پرندگان دیگر محسوب می شوند. این پرندگان مانند کوکوها در آشیانه پرندگان دیگر تخم می گذارند و خود هیچ مسئولیتی در قبال تخم و جوجه برعهده نمی گیرد. نکته جالب اینجاست که کوکوها تخم خود را در آشیانه پرندگان بسیار کوچک تر از خود می گذارند و زمانی که جوجه از تخم بیرون می آید از نظر جثه بزرگ تر از پرنده بالغ میزبان خود است که نقش مادر آن را بازی می کند. اگرچه در برخی از گونه ها جنس نر در ساختن آشیانه به ماده کمک می کند ولی معمولاً آشیانه به وسیله ماده ها ساخته می شود. تنها در معدودی از پرندگان، نرها به تنهایی آشیانه را می سازند.
بهداشت آشیانه یکی از مسائل مهم در دوران پرورش جوجه ها است. جوجه های اغلب پرندگان به جز گنجشک سانان معمولاً به طرف بیرون آشیانه پشت می کنند و مدفوع خود را به بیرون از آشیانه می اندازند. درر ماهی خورک ها گاهی مدخل آشیانه به حدی از مدفوع جوجه ها پر می شود که رفت و آمد به داخل آن مشکل می شود. در گنجشک سانان نظافت لانه به دو روش انجام می شود. یکی اینکه فضله جوجه ها دارایی غشاء کپسول مانندی است که والدین می توانند آن را با احتیاط بلند کرده و از آشیانه به خارج پرتاب کنند. دیگر اینکه مدفوع جوجه ها تا ۳ یا ۴ روز اول پس از خروج از تخم توسط والدین به ویژه ماده ها خورده میی شود.
در حالت اول هربار که والدین به منظور تغذیه جوجه ها به آشیانه وارد می شوند، فضله جوجه ها را با منقار برمی دارند و در محلی نزدیک آشیانه به بیرون می اندازند. نمونه بارز این حرکت در سار دیده می شود.
برخی از جانوران دیگر هم وجود دارند که به عنوان همزیستی با پرندگان در آشیانه برخی از پرندگان زندگی می کنند. پرندگان این همسایه های مفید را در کنار خود می پذیرند زیرا که آنها در بهداشت آشیانه نقش مهمی را ایفا می کنند.
انواع مختلف پرندگان نه تنها از لحاظ مکان هایی که برای ساختن آشیانه انتخاب می کنند، با یکدیگر تفاوت دارند بلکه از نظر موادی که در ساختمان آشیانه به کار می برند و همچنین شکل و فرم آن نیز با هم تفاوت زیادی دارند. بسیاری از پرندگان مانند گنجشک سانان کوچک آشیانه خود را به شکل فنجان و از موادی مانند ساقه های علف، رشته های گیاهی و ریشه های کوچک همراه با سایر مواد مانند کرک های گیاهی و پر که اغلب با موی پستانداران نیز آستر شده است، می سازند. گنجشک سانان بزرگ تر آشیانه های فنجانی خود را از مواد درشت تری درست می کنند. زاغ کبود و کلاغ معمولی آشیانه خود را از ترکه می سازند. عقاب هایی طلایی برای ساختن آشیانه بزرگ و حجیم خود، قطعات کوچکی از چوب و سایر مواد را به کار می برند و گاهی اوقات سال های سال از همان آشیانه استفاده می کنند. بیشتر اعضای تیره چرخ ریسک درون سوراخ هاا آشیانه می سازند اما برخی دیگر یک لانه سربسته دراز که سوراخی در کنار آن دارد به صورت آویزان بنا می کنند.
سینه سرخ آمریکایی آشیانه فنجانی شکل خود را با گل محکم می کند. برخی از پرستوها آشیانه فنجانی شکل خود را به طور کامل از گل می سازند. بیشتر بادخورک ها مواد آشیانه را با بزاق دهان خود به هم میی چسبانند.