خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدخرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدانتخاب مینای سالم
در صورت تصمیم خرید مینا باید توجه داشت که بهترین گزینه ی خرید مینا در سن شش هفتگی و ما فوق است. در این مرحله پر و بال مینا کامل و چشم ها براق خواهد بود و اما جوجه های مینا معمولا دارای پرهای کمتر بوده و پوست سر پرنده کشیده و رنگ زرد روشن است.
پس از اولین پرریزی جوجه ها، رنگ پرها به رنگ تیره ی درخشان، نرم و براق خواهد بود و پوست سر به رنگ زرد براق در خواهد آمد.
هنگام خرید مینا باید به موارد زیر توجه کافی داشت:
1- فعالیت و تحرک پرنده:
پرنده باید حتما به اندازه ی کافی در قفس قعالیت داشته باشد و نسبت به محیط واکنش نشان دهد. پرنده ی افسرده را نخرید وگرنه هزاران مشکل با آن خواهید داشت. بی حالی پرنده به مدت طولانی، همراه با تجمع مدفوع در ناحیه ی دمگاهف نشانه ی یک بیماری گوارشی است. وضعیت پاها و طرز ایستادن پرنده و وضعیت چنگال ها و ناخن ها و منقار می تواند وضعیت سلامتی پرنده را مشخص نماید.
پرنده ی سالم معمولا سر خود را بالا نگه می دارد و با نشاط و سرزنده می باشد. البته نباید فراموش کرد که پرنده ی کم سن و سال در هنگام نزدیک شدن به قفس و یا گرفتن پرنده، سر و صدای فراوانی به راه می اندازد و نباید از این کار ناراحت شد؛ زیرا که این رفتار، رفتاری طبیعی و دفاعی است. ضمنا نگاه پرنده چنانچه محتاطانه باشد، نشاندهنده ی هوش و ذکاوت پرنده است که در این صورت آموزش آن راحت تر خواهد بود.
2- چشم ها:
چشم ها باید کاملا تمیز و درخشنده باشند و نباید پرده دار و کدر و یا پوشیده از قی باشند. تورم اطراف چشم یا ماتحمه ممکن است از یک بیماری عفونی باشد که این بیماری می تواند سلامتی شما و خانواده تان را در معرض خطر قرار دهد.
3- پرها:
پرها باید پرپشت، نرم و تمیز باشند.
4- انگشت های پا:
باید دقت کرد انگشت ها سالم و سر جای خودشان باشند. فقدان انگشت و یا وجود اختلالاتی در آن، تحرک آن را کم کرده و قعالیتش را مختل می سازد.
5- منقار:
منقار پرنده باید صاف و یکدست بوده و پوسته پوسته یا ترک خورده یا هر علامتی که نشان بیماری است، نداشته باشد. بالا و پایین منقار را به دقت بررسی کنید.
6- بینی:
بینی پرنده باید تمیز باشد و تجمع ترشحات مخاطی معمولا نشانه ی بیماری تنفسی در پرنده است. همچنین باید به سرفه، عطسه و یا تنفس خس دار پرنده توجه کرد. زیرا که عطسه در هنگام تجمع مواد مخاطی در نای و حنجره اتفاق می افتد و سرفه و تنفس خس دار یکی از علایم بیماری های تنفسی در پرنده است.
پرنده ی سالم باید به صورت آرام و بسیار طبیعی تنفس کند وچنانچه پرهای بالای بینی آلوده و به هم چسبیده باشند و پرنده در هربار نفس کشیدن اقدام به بلند کردن دم خود نماید و یا شنیدن صدای خس خس در هنگام تنفس پرنده و یا افزایش تعداد تنفس پرنده، نشان دهنده ی بیماری تنفسی در پرنده می باشد.
7- کلواک یا محل دفع پرنده:
باید تمیز بوده و فاقد پوسته های اضافی یا التهاب باشد و هیچگونه رطوبت و یا ترشحات و مدفوع آبکی نباید در اطراف مخرج پرنده دیده شود و پرهای اطراف مخرج باید خشک و تمیز باشد.
8- عضلات سینه:
عضلات سینه باید قوی باشد. هرگونه ضعف در عضلات سینه و جناغ می تواند نشان دهنده ی یک بیماری مزمن در پرنده باشد. ضمنا در هیچ جای بدن پرنده نباید تورم یا توموری دیده شود.
9- تغذیه:
تغذیه ی پرنده نیز می تواند نمایانگر سلامتی پرنده باشد. معمولا پرنده ی بیمار اشتهای غذا خوردن را ندارد و چنانچه پرنده ای به خوردن رغبت نکند، این امر نشانه ی بیماری می باشد. البته در برخی از بیماری ها نیز دیده شده که اشتهای پرنده تغییری نداشته است. برای بررسی وضعیت تغذیه پرنده باید به ظرف غذای پرنده دقت کرد و مشاهده ی باقیمانده پوسته و غذا در ظرف و اطراف آن نشان دهنده ی اشتهای خوب پرنده است.
10- مدفوع:
مدفوع پرنده نیز می تواند نشانه ی وضعیت بهداشتی پرنده باشد. پرنده ی سالم مدفوعی غیر آبکی و با رنگ های متغیر دارد. چرا که رنگ مدفوع با توجه به نوع غذای داده شده به پرنده تغییر می کند. در چنین حالتی تغییر رنگ و شکل مدفوع در اثر تغییر نوع غذای خورده شده بسیار طبیعی خواهد بود، اما اگر این تغییر شکل هیچگونه ربطی به غذا نداشته باشد، در چنین حالتی باید به بیماری عفونی مشکوک شد. معمولا در بیماری های عفونی، مدفوع بد شکل، آبکی همراه با لخته های خون و یا مخاط خواهد بود.
11- خارش:
مینا ممکن است که با منقار خود به طور طبیعی پرهای خود را تمیز کند که این کار امری چندان قابل توجه نیست. اما اگر پرنده این کار را به طور مستمر و پیگیر و با ناراحتی انجام دهد و این امر همراه با ریزش پر همراه باشد، می تواند نشانه ای از یک بیماری انگلی و یا قارچی باشد که در این صورت باید از خرید پرنده صرف نظر کرد.
12- شکستگی:
گاهی اوقات مشاهده می شود که بال و یا پای پرنده در اثر حادثه ای شکسته است. این شکستگی می تواند از نوع باز و یا بسته باشد. چنانچه شکستگی از نوع باز باشد، این شکستگی می توانئ به عفونت تبدیل شده و خطراتی را برای پرنده ایجاد کندو در صورت شکستگی بال، پرنده نمی تواند بال خود را به طور طبیعی نگه دارد و در چنین حالتی بال به صورت آویزان جلب نظر می کند و در صورت شکستگی استخوان پا، معمولا پرنده بر روی یک پا می ایستد و در هنگام حرکت می لنگد. در چنین حالت هایی باید از خرید پرنده خودداری نمود.
قرمزشدن رگهای خونی و متورم شدن پاها در قناری
قرمز شدن رگ های خونی پای قناری و به دنبال آن ورم کف پا و بند انگشتان قناری مشکلی هست که در اکثر مواقع و در میان پرورش دهنده های تازه کار پیش میاد .
علل بوجود آمده بعد از رعایت بهداشت کامل قفس و چوب استراحت گاه و کلا بهداشت کامل نگه داری پرنده در گزینه دوم و در اکثر موارد تغذیه پرنده باعث بوجود آمدن این نوع بیماری می شود استفاده از غذاهای با طبیعت گرم وچرب و در زمان نامناسب ,به عنوان مثال استفاده از دانهای گرمی همچون شاهدانه و یانیجر در زمان نامناسب و استفاده بیش از حد و غیر معمول باعث بیماریهای برگشت ناپذیر در پرنده خواهدشد و همچنین استفاده از تغذیه تخم مرغی بیش از حد در تغذیه پرنده از علل کلی بوجود آمدن این بیماریست.
دوستان عزیز سعی کنند با ریتم مشخص تغذیه ای در فصول مختلف و همچنین در نظر داشتن دمای مکان نگه داری اقدام به خوراندن غذای گرم و چرب به پرنده خود بکنند ودر استفاده از غذای تخم مرغی و مخصوصا زرده تخم مرغ که بعضی دوستان یا استفاده ازآن رامنع کرده اند و یا استفاده به مقدار کم را پیشنهادمی کنند زیاده روی نکنند مخصوصا در دوران جوجه کشی و در دوران یک ماهه اول تغذیه جوجه ها چرا که باعث ایجاد این نوع بیماری خواهند شد.
و اما راهکار درمان این بیماری در تشخیص به موقع چیست؟
استفاده از عرق کاسنی در آبخوری پرنده و استفاده از دان کاهو و خرفه و برداشتن غذای قبل از دسترس پرنده برای مدت یک هفته (مانند ارزن و کتان و ...)و غذای تخم مرغی به طور کامل حذف شود تا مدت یک ماه پس از درمان و همچنین استفاده از اسپری otc تتراسایکلین در موضع آسیب دیده .موردی که باید متذکر شوم این است که از آبتنی پرنده جلوگیری شود و همچنین تحت هیچ شرایطی موضع بیماری چرب نشود چرا که باعث بیشتر شدن بیماری و کند شدن روند درمان خواهد شد.
دوستان عزیز دقت داشته باشند اگر بیماری به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود باعث تورم بیش از حد انگشت و پای پرنده و درمرحله پایانی سیاه شدن و خشک شدن موضع بیماری و افتادن انگشتان و قطع عضو در پرنده خواهدشد.
https://Telegram.me/kalaghsefid_com
علت مرگ جوجه قناری ها قبل و بعد از خروج از تخم
بطور کلی مرگ و میر جوجه های قناری در دوره قبل و بعد از خروج از تخم و در روزهای اولیه ی تولد میتوانید به دلیل کمبود مواد معدنی و ویتامینها در جیره غذایی پرنده و یا مصرف زیاد از حد آن دو و یا مصرف یکی از آنها به تنهایی باشد که هر کدام از موارد فوق میتواند موجب بروز اختلالی در مرحله ی قبل از خروج از تخم و یا در روزهای اولیه ی رشد برای جنین و یا جوجه قناری تازه متولد شده گردد.
البته علل دیگری نیز در مرگ و میر جوجه ها دخالت دارند از جمله :
_خشکی هوای محیط نگهداری قناری و عدم وجود رطوبت کافی در هوای آن که باعث می شود تا پوسته ی تخم به راحتی توسط جوجه شکسته نشده و در نتیجه جوجه موفق به بیرون آمدن از تخم نشده و درون آن خفه شود.
برای رفع این مشکل بهتر است در فصلهای گرم سال ظرف آب تنی و شنا در قفس پرنده قرار دهیم و در فصلهای سرد سال از بخور آب در فضای محل نگهداری پرنده استفاده کنیم.
_کثیف بودن محیط و قفس نگهداری پرنده که باعث می شود تا جوجه ی تازه متولد شده بر اثر بیماری بمیرد.
_کثیف بودن دانه های مورد تغذیه که توسط والدین به جوجه خورانده می شود و موجب مرگ جوجه میگردد.
_فاسد شدن تخم مرغ یا سبزیجات مانده شده در درون قفس به علت گرمی محیط و یا مدت زمان تعویض طولانی آن و تغذیه جوجه توسط والدین از تخم مرغ یا سبزیجات فاسد
_بیماری عفونی واختلالات دستگاه تناسلی
_پیری والدین قناری دارای سن هفت سال یا بیشتر برای جوجه کشی نا مناسب میباشد
_محیط نامناسب شامل درجه حرارت خیلی بالا یا پایین وقفس نامناسب
_آلودگی انگلی وضعف ناشی از آن
_اختلال فیزیکی نژادی در آمیزش قناری
_نگهداری وجابجایی ناصحیح تخم ها
_عدم توجه مناسب به جفت انتخاب شده بعلت توجه یکی از جفتها به پرنده دیگر.
چگونه عروس هلندی پیر را شناسایی کنیم؟
به یاد داشته باشید که زمان خرید عروس هلندی علاوه بر چک کردن عروس هلندی از نظر سلامتی حتما با دقت به بررسی سن عروس هلندی منتخب بپردازید.
وجه تمایز عروس هلندی پیر از عروس هلندی جوان :
قبل از ذکر تفاوت ها لازم به ذکر هست که منظور از عروس هلندی جوان " به عروس هلندی اطلاق می شود که سنی حداکثر ما بین یک الی دو سال داشته باشد بنابراین به سن بلوغ رسیده است" و منظور از عروس هلندی پیر " به عروس هلندی اطلاق می شود که حداقل سن آن ده سال می باشد"
عروس هلندی ها در طبیعت در نهایت قادر به ادامه ی زندگی تا 25 الی 30 سالگی هستند ولی در حالت اسارت (قفس) به مراتب به دلیل شرایط تغذیه و اجتماع پرنده ، از این مقدار سن کاسته شده و اکثراً به 15الی 18 سالگی و در برخی موارد تا بیست و دو سالگی می رسد ( که در شرایط حاضر بعید هست )
کاربرانی که قصد تکثیر عروس هلندی را دارند به یاد داشته باشند که عروس هلندی های نر ، در نهایت تا سن 14 سالگی قادر به تولید مثل هستند و عروس هلندی های ماده در نهایت تا سن 8 سالگی ... پس در تعیین سن کاملاً دقت کنید.
برای تشخیص سن عروس هلندی ، پس از انتخاب عروس هلندی سالم به جزئیات و ظواهر پرنده دقت کنید;
1_ عروس هلندی های مسن اکثر با جثه ایی لاغر اندام هستند.
2_ در عروس هلندی های مسن با وجود رسیدگی های غذایی شاهد لرزش خواهیم بود.
3_ گوشه گیری و خوابیدن ( استراحت) به صورت مدت های طولانی از دیگر ویژگی هاست.
4_ داشتن صدای بلند در هنگام آواز
5_ دفعات مست شدن بسیار پایین است
6_ پرها آشفته هستند ، مخصوصاً در صورت رسیدگی به پرنده ، مجدداً شاهد آشفتگی و حتی ریزش پرها درناحیه ی بال ها ، گردن و سر خواهیم بود.(باعروس هلندی های پرریز وکم سن اشتباه نگیرید)
7_ در برخی انواع مسن ، شاهد زیاده خوری هستیم ( پرخوری ) غیرمثمر.
8_ احتمال جفت خوردن آنها یک از بیست مورد است، اغلب جفت خود را دفع می کنند.
9_ کم نطفه یا بی نطفه بودن
10_ در سری های لپ دار ( قرمز گونه) رنگ قرمز لپ به مراتب به سایر نقاط سر سرایت می کند، به طوری که گاهاً شاهد رویش پری قرمز رنگ در میان پرهای سفید بالا چشم یا پشت سر و... هستیم ( از خصایص دقیق)
11_ زخمت بودن پاها و فاصله ی میان فلس های پاها
12_ ناخن های بسیار بسیار بلندتر از حد معمول ( البته این ویژگی دقیق نیست و بایستی از اوضاع و احوال پرنده متوجه شد چرا که استفاده از مواد معدنی گاهاً چنین عوارض خواهد داشت )
13_ دارای تاج های بلندتر از سایرین و به مرور همراه با ریزش
14_ تحلیل رفتن برآمدگی بینی
15_ کند شدن عکس العمل های پرنده
بنابراین به طور کلی در صورتی که در خرید عروس هلندی مورد نظر شرایط فوق را در نظر بگیرید هم جفت مولدی سالم خواهید داشت و هم درگیر بیمای های متعدد پرنده ی خود نخواهید بود.
اطلاعاتی در مورد طوطی برزیلی
رژیم غذایی طوطی کوتوله :
رژیم غذایی او باید شامل مخلوط دانه ها مانند: ارزن درشت، تخمه کتان، تخم گشنیز، چهار تخم، شاه دانه و ارزن دو برابر کل بقیه دانه ها باشد.
میوه و سبزیجات تازه حتما برای سلامت پرندگان شما لازم است و دقت نمائید که حشره کش های روی میوه و سبزیجات می تواند برای پرندگان شما خطرناک باشند.
هویج رنده شده و دانه ذرت معمولا مناسب است و اگر سبزیجات و میوه به طور مداوم در رژیم غذایی موجود باشد، احتیاج به ویتامین به صورت جداگانه نیست. البته ویتامین جداگانه صدمه ای به پرنده نمی زند.
غذاهای خشک کودکان با پروئین مانند برشتوک و سرلاک می تواند منبع خوب پروتئین باشد.
وجود کف دریا و یا بلوک معدنی در قفس لازم است و باعث تامین مواد معدنی می شود.
خوشه ارزن می تواند به عنوان غذای تشویقی استفاده شود.
توجه کنید که رژیمِ تمام دانه، باعث چاقی و صدمه به کبد پرنده و گاهی مرگ می شود.
این پرنده باید رژیم متنوعی داشته باشد و تعداد محدودی از سبزی و میوه مناسب نیست.
در مورد رژیم پرنده به این نکات حتما دقت کنید :
اگر پرنده را تازه خریداری کردید، ابتدا از همان رژیم غذایی که قبلا استفاده می کرده استفاده کنید و تا هنگامی که به خانه جدید عادت نکرده، اقدام به تغییر رژیم غذایی نکنید. زیرا تغییر رژیم عذایی باعث وارد شدن استرس بیشتر به پرنده می شود. تغییر رژیم غذایی را بسیار تدریجی انجام دهید و پرنده را تحت فشار نگذارید.
این پرنده ها نسب به تغییر غذا بسیار حساس هستند. تغییر رژیم تمام دانه به مخلوط دانه و میوه و سبزیجات می تواند بسیار مفید باشد.
موادی مانند چربی، شکر و نمک برای پرنده ها بسیار مضر است. تخم مرغ رو بشورید و آب پز کنید بعد پوست آن را کنده و بگذارید پوست کاملاخشک شود. بعد تخم مرغ را همراه مقدار خیلی کمی از زرده رنده کرده و پوست تخم مرغ را با مخلوط کن آسیاب کرده و هر بار که تخم مرغ یا هویج رنده شده و ... به او می دهید، مقداری از آن را هم روی غذایش بپاشید.
تکثیر و تولید مثل طوطی کوتوله :
شرایطی که شما فراهم می کنید و طبیعت، تعیین می کند که جفتگیری انجام شود.
اگر امکانش را دارید یک گروه طوطی را برای انتخاب جفت کنار هم قرار دهید.
الزاما یک نر و ماده تشکیل جفت را نمی دهند و ممکن است هیچ گاه جفتگیری انجام نشود.
برای مهیا کردن شرایط جفتگیری:
1- در فصل پائیز یک جعبه به ابعاد 15×15 و ارتفاع 25 سانتیمتر به عنوان لانه تهیه کنید.
2- در تهیه مواد لانه سازی شامل: برگ نخل، روزنامه، علف و کاه خشک دقت کنید(در این مواد از حشره کشهای مضر استفاده نشده باشد)
3- فراهم آوردن محیط آرام و خلوت برای تولید مثل طوطی های کوتوله بسیار اهمیت دارد .
معمولا پرنده با استفاده از مواد لانه سازی لانه را پر میکند و یک حفره تونل در آن ایجاد میکند.
پرنده ماده معولا بین 4 الی 6 تخم می گذارد و به مدت 21 تا 24 روز روی تخم ها می خوابد تا تخم شکسته شود و جوجه ها بیرون بیاید.
در جفتهای واقعی، جنس نر نیز در خوابیدن روی تخم کمک می کند و از لانه مراقبت می کند و در اغلب اوقات در ورودی لانه نگهبانی می دهد.
گیر کردن تخم : در صورتی که احساس کردید پرنده تان بی قرار است و تخم گیر کرده، می توانید مقعدش را چرب کرده و با بخار ملایم محل را گرم کنید و سپس با دست و بسیار ملایم از بالا بسمت پایین فشار دهید.
مراقب باشید فشار به حدی نباشد که تخم بشکند، زیرا بسیار خطرناک و کشنده است.
در صورتی که مقعد به همراه تخم بیرون آمد نگران نباشید خودش به حالت اول باز می گردد.
وقتی جوجه ها از تخم بیرون آمدند، پدر و مادر با هم شروع به غذا دادن به آنها می کنند.
در این زمان فراهم کردن غذاهای پر پروتئین که قابل هضم باشند به والدین کمک می کند و سرلاک کودک، سوپ، شوربا، جو و غذاهای آماده می توانند انتخاب خوبی باشند.
جوجه ها پس 5 الی 6 هفته پر آورده و تا ۲ هفته بعد نیز توسط والدین مراقبت می شوند.
اگر والدین روی تخم ها نمی خوابند یا به جوجه ها غذا نمی دهند، علت آن است که این جفت برای اولین بارشان بوده و هنوز توانایی نگهداری از تخم ها و جوجه ها را ندارند و ممکن است در دفعات بعدی موفق به انجام این کار شوند.