خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدخرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدجورکردن جفت های مناسب برای جوجه کشی
دونکته اساسی راکه مورد قبول وتصدیق همه است یادآورمی شویم :
۱- دوقناری که دارای عیب مشترک هستندنباید باهم جفت گردند . مثلا هر دو دارای سربدقواره وزشت باشند .
۲ -دوزرد سیریا دو زرد کم رنگ یا دوابلق یا دوهمرنگی که از هرلحاظ رنگهای آنها مشابه هم میباشد نباید باهم جفت شوند .
دو قناری زردرنگ به نظرمی آیدکه باید جوجه های خوشرنگ و خوبی بدهند ولی تجربه نشان داده است که اگر در نسل اول بعضی از جوجه های آنها دارای رنگ قابل ملاحظه ای باشند در عوض از لحاظ شرایط دیگر دارای مزایای خوبی نخواهند بود .
اگر کسی بخواهد جوجه قناری زرد خوش رنگ و باشرایط خوب بدست آورد باید یک قناری زرد کم رنگ را بایک قناری زرد پررنگ جفت نماید .اگر چه لانه پر از جوجه های زرد پررنگ نخواهد شد ولی هرچه زرد پررنگ یا زرد کم رنگ است ازنوع بهتر و دارای آواز و شرایط عالی و پر خوب خواهد بود .
برای اینکه نتیجه جفت گیری مطابق میل شما باشد از سابقه و شچره قناری باخبر باشید. مثلا اگر منظور شما از جفت کردن دو قناری زرد کم رنگ و زرد پررنگ داشتن جوجه زرد یکدست باشد و شچره قناری نشان بدهد که درمیان پدران و مادران گذشته قناری ابلق یا سبز وجود داشته ممکن است به جای جوجه زرد در لانه جوجه ابلق یا سبز دیده شود .
یک جفت خوب عبارت است از یک ماده قناری زرد کم رنگ با یک قناری نر ابلق یا زرد سیر . رنگ سبز تیره پدر اغلب در جوجه ها به رنگ قهوه ای تیره تبدیل میشود .از نقطه نظر علمی رنگ مسلط بیشتر رنگ زرد است نه رنگ سبز . علایم ولکه های رنگی طرف نر درجوجه ها درتشکیل رنگ تاثیری ندارند مگر این که اجداد طرف ماده درهمان علایم ولکه ها سهم مشترکی داشته باشند .
خلاصه اینکه جفت گیری صحیح عبارتست از جفت نمودن دو رنگ متباین ومخالف بایکدیگر .
ازنقطه نظر درشتی قناری هم باید هردو یا اقلا یکی دارای جثه قابل ملاحظه باشد و هیچ وقت نباید از دوقناری کوچک انتظار جوجه درشتی را داشت و اگر هم چنین اتفاقی بیفتد در نسلهای بعد اندازه جوجه به اجداد خود برخواهد گشت .
سعی کنین که قناریهای روشن رو با هم جفت کنین. البته رنگهای تیره هم خواهان خاص خودشو داره. اما اونی که مهمه اینه که سعی کنین جوجه های تک رنگ به وجود بیارین. پس رنگهای تیره رو با رنگهای روشن قاطی نکنین.در حال حاضر رنگهای سرخ ،پرتقالی، طلایی و سفید طرفداران بیشتری داره . پس اگه کسی امکان انتخاب داره و هنوز قناری نخریده می تونه در مورد انتخاب رنگ دقت کنه و در صورتی که مایل باشه از این رنگها خریداری کنه.
اما در مورد زمان جفت کردن قناریها باید عرض کنم که تا زمانی که کاملا قناریها آماده نشدن اونها رو جفت نکنین.پیش می یاد که ماده آماده هست اما نر کاملا آماده نیست . در اون صورت احتمال نطفه نگرفتن تخمها زیاده . و ماده ممکنه از روی مستی تخم بذاره در حالیکه جفت گیری کامل صورت نگرفته.
در صورتیکه نر آماده باشه اما ماده آماده نباشه در این صورت نری که کنار ماده باشه و ماده آماده نباشه خراب می شه و از مستی می یفته. اونوقته که در فصل جفت گیری از اون نر هیچ منفعتی به دست نمی یارید.
وقتی دیدین که نر محکم می خونه و مستی نشون می ده قفس ماده رو نزدیک قفس نر گذاشته و بذارین صدای همدیگه رو بشنون اما همدیگه رو نبینن.
بعد از مدتی که گذشت و این شدت مستی نر وماده شدیدتر شد اونها رو روبروی هم بذارین که همدیگه رو ببینن.
این رو بدونین که قناری هم احساس داره. پس امکان اینکه نر و ماده از جفتی که شما براش انتخاب کردین خوشش نیاد . در این صورت با هم جفت نمی رن. پس بذارین مدتی کنار هم باشن و همدیگه رو ببینن. اگه باز مستی کردن و نسبت به هم واکنش نشون دادن اونوقته که می تونین اونها رو کنار هم بندازین.
معمولا در این زمان قناری ماده رو به قفس نر راهنمایی می کنن . اما به نظر می رسه که اگه نر رو وارد قفس ماده کنین بهتره . مدتی که طول می کشه تا اولین تخم گذاشته بشه بستگی به شدت آمادگی نر و ماده داره.
اونچه که مهمه اینه که از همون اول چال نذارین. این خیلی مهمه. چون اگه زود چال رو بذارین ماده می ره می خوابه و اگه خیلی آماده باشه از روی مستی تخم می ذاره واونوقت نطفه نمی گیره. علاوه بر اینکه از ابتدا که شروع به ساختن لونه می کنه تا زمان تخم گذاری چند بار چال رو می سازه و خراب می کنه . اونوقت موقعی که تخم می ذاره مشاهده می کنین که می ره تخمشو کنار چال می ذاره یا حتی می ره جای دیگه از قفس خارج چال می ذاره. این بدین خاطره که قناری موقعی که زمان تخم گذاریش نزدیک می شه شروع به درست کردن لونه می کنه. پس باید بدونین که قناری کی جفت رفته تا زمان تخمینی تخم گذاشتنش رو حدس بزنین. سه روز قبل از اینکه تخم بذاره چال رو براش بذارین تا بره و لونه خودش رو بسازه. ماده زمانی که می خواد تخم بذاره پشتش ورم می کنه و حالت اون عوض می شه سنگین حرکت می کنه و فضله اون آبکی می شه. در این زمان دادن مقداری برگ کاهو برای راحت گذاشتن تخم مفیده. وقتی اولین تخم رو گذاشت اون رو بردارین و جاش چیزی مثه تخم بذارین. (این کار رو به آرامی و بدون ایجاد وحشت انجام دهید) و همین طور تا آخرین تخم همین کار رو بکنین .وقتی تخم آخر رو گذاشت همه تخمها رو یه جا بذارین زیر پای قناری تا اینکه جوجه ها با هم در بیان.
جوجه قناری در روزهای اول خیلی سریع رشد می کنه واسه همین هم جوجه هایی که با فاصله دو یا سه روز از تخم در می یاد امکان داره زیر پای جوجه های قبلی له شن و ازتغذیه شدن کمتری هم برخودارن. چون جوجه های بزرگتر اجازه نمی دن ماده به جوجه های کوچکتر غذا بده .پس در اومدن با هم خیلی مهمه.
به ندرت تخمهای چهارم به بعد نطفه داره. پس اگه قناری شما بیشتر از 4 تخم می ذاره احتمال در اومدن بیش از 4 جوجه بعیده. اگه بتونین این ریسک رو بپذیرین واسه اینکه ماده بتونه خوب تخمها رو نگه داره و بگردونه بیشتر از 4 تخم زیر پاش نذارین . یعنی تخمهای چهارم به بعد رو کنار بذارین.
وقتی ماده رو تخم خوابیده و نر در قفس ماده هست امکان داره به تخم خوری عادت کنن. پس هرازگاهی مقدار کمی غذای تخم مرغی برای اونها بذارین که تخمهای خودشون رو نخورن.
معمولا ماده های جوان در نگه داری جوجه ناشی هستن. پس اگه می خوان تا حدودی از ماده خودتون خیالتون راحت باشه ماده ای بخرین که یه فصل جوجه کشی رو طی کرده باشه .
اما برعکس اون نر باید جوان باشه. چون نر باید دارای نطفه باشه. معمولا قناریهای دارای سن بالا نطفه ضعیف دارن. مخصوصا که تغذیه خوبی هم نداشته باشه.
پس نر جوان و ماده با تجربه خریداری کنین. ماده جوان رو می تونین از ماده کارکرده به خوبی تشخیص بدین. ماده ای که قبلا تخم گذاشته از پشت اون کاملا معلومه. وبرآمده است اما ماده ای که تا به حال تخم نذاشته پس اون خشکه . یعنی حالت برآمدگی چندانی نداره.
اما نکته ای رو قبلا گفته بودم که اگه کسی صبر کنه و جوجه هاشو بعد عید بگیره خیلی بهتره. من بر نظر خودم پافشاری می کنم. اما این بدین معنا نیست که اگه قناریاتون آماده هستن اونها رو جفت نکنین . چون در این صورت از مستی می یفتن. و می رن تو پرریزی. اما اگه بتونین طوری قناریاتون رو نگه داری کنین که نزدیکای عید آماده جفت شن این خیلی بهتره.
اینطور که نرها رو در یه قفس و ماده ها رو هم در یه قفس دیگه نگه دارین. و نذارین که چراغ توی اتاق تا دیروقت روشن باشه. اگه قناریهای با رنگ روشن دارین سعی کنین در جایی که نور شدید نداره نگه داری کنین.و از دادن دانه هایی که باعث مستی می شه پرهیز کنین.
چگونگی نگهداری مرغ عشق
بهتر است مرغ عشق‌ها بصورت جفت نگهداری شوند. مرغ عشق به محیط اطراف خود خو می‌گیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد. قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت؛ و در محل‌های پر رفت‌وآمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست، زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته می‌کند. درصورت مهیا بودن شرایط، ماهی یک بار پرواز در محیط خانه یا محل بسته نگهداری به شدت توصیه میشود. قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند. اگر مثلاً قسمتی از قفس رو به دیوار باشد به طوری که مرغ عشق از پشت خود خیالش راحت باشد بسیار برای او مناسب خواهد بود.
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی (رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میله‌هایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود. همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود. مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند، وجود شاخه درختان در قفس باعث میشود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند. این شاخه‌ها باید دائماً عوض شوند.
ظروف آب و غذای مرغ عشق‌ها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت می‌کنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود. در صورت تمایل به نگهداری بیش از یک جفت مرغ عشق در یک قفس باید حتماً به این موضوع اشاره شود که هر جفت مرغ عشق برای داشتن بهترین بازده برای زندگی به فضایی معادل یک مکعب با اضلاع ۵۰ سانتیمتر نیازمند می‌باشند و در صورت داشتن فضایی کمتر از این حدود بی شک میان جفت‌ها درگیری بر سر قلمرو زیستی پیش خواهد آمد. البته اگر آن هاراباجوجه هایشان (جوجهٔ ۲۲ ماه به بالا) دریک قفس بیناندازید به جان یکدیگر افتاده و ظرف ۳ الی ۴۴ روز یکدیگر را می‌کشند.
منبع: www.kalaghsefid.com
تغذیه مرغ عشق
ارزن مهمترین خوراک مرغ عشق‌ها محسوب میشود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده‌ها در استرالیا می‌روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه می‌کنند. اما در اسارت به عنوان یک مخلوط دانه خوب، می‌توان از ارزن، کتان و هفت تخم با نسبت‌های توصیه شده استفاده کرد ونیز باید علاوه بر آن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
سبزی‌های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ میباشد ، کاهو ، اسفناج ، هویج ٬چغندر و برگ‌های این گیاه‌ها را به آنها داد.
میوه‌های تازه را حتماً باید شسته و به آنها داد؛ میوه‌هایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که میشود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد، به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست می‌دارند.
مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
دانه‌های پخته شده مثل عدس ، باقالا و لوبیا.
بادام خیس شده و خام.
مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمی‌کنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد. برای اطمینان از جذب مواد معدنی مورد نیاز در پرنده بهتر است از مکمل‌های تغذیه‌ای یا ویتامین‌های اضافی (مانند مولتی ویتامین مخصوص پرندگان یا مولتی میولزین) استفاده کرد. نکته: ممکن است این پرنده از گچ و آهک برای تغذیه نیز استفاده کند؛ شایان ذکر است که پرنده به راحتی می‌تواند این مواد را دفع کند و هیچ گونه عوارض جانبی برایش به بار نخواهد داشت.
منبع: www.kalaghsefid.com
زندگی اجتماعی فنچ ها
فنچ های راه راه پرندگان فوق العاده اجتماعی هستند، اگر چه این رفتار تنها در بین همنوعانشان مشاهده می شود. به عنوان مثال، فنچهای راه راه در حضور انسانها بسیار خجالتی هستند و دوست ندارند دست آموز باشند و یا در دست انسانها قرار بگیرند. بعضی از دارندگان فنچهای دست آموز معتقدند این پرندگان احساس بهتری نسبت به لمس کردن و نوازش دارند. بر این اساس نمی توان فنچ های راه راه را گزینه مناسبی برای جویندگان حیوانات دست آموز خانگی بحساب آورد.
در محل سکونت بومی آنها در استرالیا، فنچ های راه راه بصورت دسته های بزرگ در چمنزارهای پهناور و دشت های وسیع حرکت می کنند و حتی فنچ های محبوس در قفس نیز این طبیعت شدیداً اجتماعی خود را حفظ می کنند.
فنچ های راه راه با اختیار جفت خوشحالی و شادمانی خویش را تضمین می کنند. یک جفت فنچ راه راه در مواقع استراحت، جفتگیری، تیمار و آراستن یکدیگر، نزدیک و چسبیده به هم قرار می گیرند. اگر چه اغلب نزاع بین یک جفت فنچ بر سر جایگاه و محل سکونت در می گیرد که البته محدود به خوابیدن روی تخمها نمی شود. یک استراتژی برای محدود کردن یک فنچ نر پرخاشجو مهیا کردن یک وسیله بازی و سرگرمی جهت تخلیه پرخاشگری او می باشد.
چگونگی نگهداری فنچ
فنچ های راه راه بسیار فعال هستند و از پریدن به این سو و آن سو بسیار لذت می برند. متخصصین توصیه می کنند دارندگان این نوع فنچ بزرگترین مکان ممکن را جهت پریدن به این حیوانات اختصاص دهند. بنا بر این توصیه ها مکان زندگی آنها نباید کمتر از 20 اینچ باشد. قفسهای چوبی و فلزی ارزان قیمت پر طرفدارترین قفسها برای نگهداری فنچ ها می باشند.
لانه این پرنده معمولاً در زیر سقف و اغلب منتسب به بحثهای ادبیات خانه سازی فنچها می باشد.اغلب ساختارهای بزرگتر از قفسهای 1.4 متر مکعب قابل دسترس تر هستند تا قفسهای بزرگی که در باغ وحش ها یافت می شوند.
به خاطر اندازه کوچک فنچها این پرندگان مکان زیادی را به خود اختصاص نمی دهند. برای فنچهای خوشرنگ فضای بین میله های قفس نباید بیشتر از نیم اینچ باشد. قفسهای ساخته شده از فلز برنج به خاطر خاصیت سمی پنهانی که دارند به هیچ عنوان توصیه نمی شوند.
جهت حفظ شادابی و عدم اضطراب فنچها قفس آنها را در مکانهای آرام و ساکت و کم رفت و آمد منزل، محل کار یا کلاس درس قرار می دهند. تاب برای تاب خوردن یکی از بهترین وسائل برای قفس فنچها می باشد.
رژیم غذایی
تعویض آب پرنده بصورت روزانه بسیار مهم و ضروری است. اگر قادر به تعویض روزانه آب نباشیم بهتر است از تیوبهای آبدهی استفاده کنیم. غذای اصلی فنچها را دانه تشکیل می دهد. ارزن عمده ترین دانه ای است که هر فنچی از خوردن آن لذت می برد. مقدار و میزان مناسب و شایسته دانه از نظر فرمول و اندازه وزنی در فروشگاههای غذای حیوانات خانگی موجود می باشد.
فنچهای راه راه عاشق دانه های ارزن بصورت خوشه ای و جدا نشده از شاخه می باشند.
علاوه بر دانه فنچهای راه راه نیازمند یک رژیم تکمیلی شامل سبزیجات از قبیل اسفناج، سبزیجات تازه و میوه هستند. استفاده از دانه های جوانه زده روش مناسبی است که توسط بعضی از دارندگان فنچها جهت تامین سبزیجات مورد نیاز پرنده مورد استفاده قرار می گیرد. هویج بخارپز و خیار مثالهایی از سبزیجاتی هستند که توسط فنچها خورده می شوند.
کلسیم یک ماده معدنی ضروری تکمیل کننده رژیم غذایی فنچهای راه راه محسوب می شود. کلسیم برای رشد و استحکام استخوان بندی پرنده و همچنین در فنچهای ماده برای تخم گذاری بسیار ضروری و مهم می باشد. واضح است که نیاز به کلسیم در فنچ های ماده در طول دوره تخم گذاری بسیار حادتر و شدیدتر است. پودر استخوان موجود در فروشگاههای غذای حیوانات ساده ترین روش برای تامین کلسیم مورد نیاز پرنده می باشد. خوراک تخم مرغ نیز بصورت دوره ای برای تامین کلسیم مورد نیاز توصیه شده است. همچنین در طول دوره تخم گذاری و خوابیدن روی تخم ها دارندگان و پرورش دهنگان زیادی توصیه می کنند که یک خوراک دستی مخصوص پرنده شامل انواع دانه های خیس خورده و قرار دادن آن در لانه پرنده هدیه ای مقوی برای فنچها محسوب می شود.
مزیت استفاده از این پودرهای دست ساز آماده برای تغذیه فنچها در این است که در هنگام غذا دادن به جوجه های تازه از تخم درآمده والدین راحتتر خواهند بود و جوجه ها بهتر می توانند این فرمول غذایی را هضم کنند.
دلیل استفاده از این غذای دستی برای فنچ ها قبل از شروع دوران زاد و ولد آشنایی و عادت کردن فنچها به این غذا بیان می شود تا در روزهای بعد بتوانند از این غذا برای تغذیه جوجه های جوان استفاده کنند.
بعلاوه وقتی فنچها در موقعیتهای استرس زا مثل تعویض محل زندگی، تولید مثل، از دست دادن جفت و ... می باشند بهتر است به رژیم غذایی آنها مقداری پودر ویتامین محلول در آب اضافه نمود.
منبع:www.kalaghsefid.com