خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفید
خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدجورکردن جفت های مناسب برای جوجه کشی
دونکته اساسی راکه مورد قبول وتصدیق همه است یادآورمی شویم :
۱- دوقناری که دارای عیب مشترک هستندنباید باهم جفت گردند . مثلا هر دو دارای سربدقواره وزشت باشند .
۲ -دوزرد سیریا دو زرد کم رنگ یا دوابلق یا دوهمرنگی که از هرلحاظ رنگهای آنها مشابه هم میباشد نباید باهم جفت شوند .
دو قناری زردرنگ به نظرمی آیدکه باید جوجه های خوشرنگ و خوبی بدهند ولی تجربه نشان داده است که اگر در نسل اول بعضی از جوجه های آنها دارای رنگ قابل ملاحظه ای باشند در عوض از لحاظ شرایط دیگر دارای مزایای خوبی نخواهند بود .
اگر کسی بخواهد جوجه قناری زرد خوش رنگ و باشرایط خوب بدست آورد باید یک قناری زرد کم رنگ را بایک قناری زرد پررنگ جفت نماید .اگر چه لانه پر از جوجه های زرد پررنگ نخواهد شد ولی هرچه زرد پررنگ یا زرد کم رنگ است ازنوع بهتر و دارای آواز و شرایط عالی و پر خوب خواهد بود .
برای اینکه نتیجه جفت گیری مطابق میل شما باشد از سابقه و شچره قناری باخبر باشید. مثلا اگر منظور شما از جفت کردن دو قناری زرد کم رنگ و زرد پررنگ داشتن جوجه زرد یکدست باشد و شچره قناری نشان بدهد که درمیان پدران و مادران گذشته قناری ابلق یا سبز وجود داشته ممکن است به جای جوجه زرد در لانه جوجه ابلق یا سبز دیده شود .
یک جفت خوب عبارت است از یک ماده قناری زرد کم رنگ با یک قناری نر ابلق یا زرد سیر . رنگ سبز تیره پدر اغلب در جوجه ها به رنگ قهوه ای تیره تبدیل میشود .از نقطه نظر علمی رنگ مسلط بیشتر رنگ زرد است نه رنگ سبز . علایم ولکه های رنگی طرف نر درجوجه ها درتشکیل رنگ تاثیری ندارند مگر این که اجداد طرف ماده درهمان علایم ولکه ها سهم مشترکی داشته باشند .
خلاصه اینکه جفت گیری صحیح عبارتست از جفت نمودن دو رنگ متباین ومخالف بایکدیگر .
ازنقطه نظر درشتی قناری هم باید هردو یا اقلا یکی دارای جثه قابل ملاحظه باشد و هیچ وقت نباید از دوقناری کوچک انتظار جوجه درشتی را داشت و اگر هم چنین اتفاقی بیفتد در نسلهای بعد اندازه جوجه به اجداد خود برخواهد گشت .
سعی کنین که قناریهای روشن رو با هم جفت کنین. البته رنگهای تیره هم خواهان خاص خودشو داره. اما اونی که مهمه اینه که سعی کنین جوجه های تک رنگ به وجود بیارین. پس رنگهای تیره رو با رنگهای روشن قاطی نکنین.در حال حاضر رنگهای سرخ ،پرتقالی، طلایی و سفید طرفداران بیشتری داره . پس اگه کسی امکان انتخاب داره و هنوز قناری نخریده می تونه در مورد انتخاب رنگ دقت کنه و در صورتی که مایل باشه از این رنگها خریداری کنه.
اما در مورد زمان جفت کردن قناریها باید عرض کنم که تا زمانی که کاملا قناریها آماده نشدن اونها رو جفت نکنین.پیش می یاد که ماده آماده هست اما نر کاملا آماده نیست . در اون صورت احتمال نطفه نگرفتن تخمها زیاده . و ماده ممکنه از روی مستی تخم بذاره در حالیکه جفت گیری کامل صورت نگرفته.
در صورتیکه نر آماده باشه اما ماده آماده نباشه در این صورت نری که کنار ماده باشه و ماده آماده نباشه خراب می شه و از مستی می یفته. اونوقته که در فصل جفت گیری از اون نر هیچ منفعتی به دست نمی یارید.
وقتی دیدین که نر محکم می خونه و مستی نشون می ده قفس ماده رو نزدیک قفس نر گذاشته و بذارین صدای همدیگه رو بشنون اما همدیگه رو نبینن.
بعد از مدتی که گذشت و این شدت مستی نر وماده شدیدتر شد اونها رو روبروی هم بذارین که همدیگه رو ببینن.
این رو بدونین که قناری هم احساس داره. پس امکان اینکه نر و ماده از جفتی که شما براش انتخاب کردین خوشش نیاد . در این صورت با هم جفت نمی رن. پس بذارین مدتی کنار هم باشن و همدیگه رو ببینن. اگه باز مستی کردن و نسبت به هم واکنش نشون دادن اونوقته که می تونین اونها رو کنار هم بندازین.
معمولا در این زمان قناری ماده رو به قفس نر راهنمایی می کنن . اما به نظر می رسه که اگه نر رو وارد قفس ماده کنین بهتره . مدتی که طول می کشه تا اولین تخم گذاشته بشه بستگی به شدت آمادگی نر و ماده داره.
اونچه که مهمه اینه که از همون اول چال نذارین. این خیلی مهمه. چون اگه زود چال رو بذارین ماده می ره می خوابه و اگه خیلی آماده باشه از روی مستی تخم می ذاره واونوقت نطفه نمی گیره. علاوه بر اینکه از ابتدا که شروع به ساختن لونه می کنه تا زمان تخم گذاری چند بار چال رو می سازه و خراب می کنه . اونوقت موقعی که تخم می ذاره مشاهده می کنین که می ره تخمشو کنار چال می ذاره یا حتی می ره جای دیگه از قفس خارج چال می ذاره. این بدین خاطره که قناری موقعی که زمان تخم گذاریش نزدیک می شه شروع به درست کردن لونه می کنه. پس باید بدونین که قناری کی جفت رفته تا زمان تخمینی تخم گذاشتنش رو حدس بزنین. سه روز قبل از اینکه تخم بذاره چال رو براش بذارین تا بره و لونه خودش رو بسازه. ماده زمانی که می خواد تخم بذاره پشتش ورم می کنه و حالت اون عوض می شه سنگین حرکت می کنه و فضله اون آبکی می شه. در این زمان دادن مقداری برگ کاهو برای راحت گذاشتن تخم مفیده. وقتی اولین تخم رو گذاشت اون رو بردارین و جاش چیزی مثه تخم بذارین. (این کار رو به آرامی و بدون ایجاد وحشت انجام دهید) و همین طور تا آخرین تخم همین کار رو بکنین .وقتی تخم آخر رو گذاشت همه تخمها رو یه جا بذارین زیر پای قناری تا اینکه جوجه ها با هم در بیان.
جوجه قناری در روزهای اول خیلی سریع رشد می کنه واسه همین هم جوجه هایی که با فاصله دو یا سه روز از تخم در می یاد امکان داره زیر پای جوجه های قبلی له شن و ازتغذیه شدن کمتری هم برخودارن. چون جوجه های بزرگتر اجازه نمی دن ماده به جوجه های کوچکتر غذا بده .پس در اومدن با هم خیلی مهمه.
به ندرت تخمهای چهارم به بعد نطفه داره. پس اگه قناری شما بیشتر از 4 تخم می ذاره احتمال در اومدن بیش از 4 جوجه بعیده. اگه بتونین این ریسک رو بپذیرین واسه اینکه ماده بتونه خوب تخمها رو نگه داره و بگردونه بیشتر از 4 تخم زیر پاش نذارین . یعنی تخمهای چهارم به بعد رو کنار بذارین.
وقتی ماده رو تخم خوابیده و نر در قفس ماده هست امکان داره به تخم خوری عادت کنن. پس هرازگاهی مقدار کمی غذای تخم مرغی برای اونها بذارین که تخمهای خودشون رو نخورن.
معمولا ماده های جوان در نگه داری جوجه ناشی هستن. پس اگه می خوان تا حدودی از ماده خودتون خیالتون راحت باشه ماده ای بخرین که یه فصل جوجه کشی رو طی کرده باشه .
اما برعکس اون نر باید جوان باشه. چون نر باید دارای نطفه باشه. معمولا قناریهای دارای سن بالا نطفه ضعیف دارن. مخصوصا که تغذیه خوبی هم نداشته باشه.
پس نر جوان و ماده با تجربه خریداری کنین. ماده جوان رو می تونین از ماده کارکرده به خوبی تشخیص بدین. ماده ای که قبلا تخم گذاشته از پشت اون کاملا معلومه. وبرآمده است اما ماده ای که تا به حال تخم نذاشته پس اون خشکه . یعنی حالت برآمدگی چندانی نداره.
اما نکته ای رو قبلا گفته بودم که اگه کسی صبر کنه و جوجه هاشو بعد عید بگیره خیلی بهتره. من بر نظر خودم پافشاری می کنم. اما این بدین معنا نیست که اگه قناریاتون آماده هستن اونها رو جفت نکنین . چون در این صورت از مستی می یفتن. و می رن تو پرریزی. اما اگه بتونین طوری قناریاتون رو نگه داری کنین که نزدیکای عید آماده جفت شن این خیلی بهتره.
اینطور که نرها رو در یه قفس و ماده ها رو هم در یه قفس دیگه نگه دارین. و نذارین که چراغ توی اتاق تا دیروقت روشن باشه. اگه قناریهای با رنگ روشن دارین سعی کنین در جایی که نور شدید نداره نگه داری کنین.و از دادن دانه هایی که باعث مستی می شه پرهیز کنین.
گرفتن ناخن قناری
گرفتن ناخن قناری:
همه قسمت های استخانی بدن پرنده نظیر ناخن ها و منقار، توسط سلول های خونی ساخته شده و به هنگام رشد سخت می شوند.
این قسمت ها در ضمن رشدشان، دارای فرسایش هستند و در اثر اصطکاک کوتاه می شوند و معمولا رشد و فرسایش آنها در حد تعادل قرار دارد. ولی کوتاه کردن ناخن ها به صورت مرتب انجام نمی گیرد.
یکی از عوامل مؤثر در رشد بیش از حد ناخن ها، میله ی نشیمنگاه است. میله ی نشیمنگاه پرندگانی مانند قناری و... اگر زیاد نازک نباشد، به ندرت نیاز به کوتاه کردن ناخن خواهند داشت.
توصیه :
برای جلوگیری از بلند شدن ناخن ها بهتر است از چوب های طبیعی درختان مثل: ساقه درخت انگور در سایزهای مختلف بعنوان میله نشیمنگاه استفاده کنید و از میله های فلزی یا پلاستیکی غیر استاندارد و صیقلی و لیز داخل قفس یا چوب های خیلی باریک استفاده نکنید. پای پرنده نباید کاملا به دور میله مدور شود. بلکه پای پرنده و ناخن ها باید به اندازه نیم دایره بر روی چوب یا میله قرار گیرد.
توجه:
علاوه بر میله نشیمنگاه، تغذیه نیز در رشد بیش از حد ناخن ها و منقار تاثیر به سزایی دارد. به هر حال درصورتی که میله نشیمنگاه و تغذیه مناسب باشد، کمتر با بلندی منقار و ناخن مواجه می شویم. ولی در صورت بلند شدن این قسمت ها، چاره ای جز کوتاه کردن آنها نداریم.
کوتاه کردن ناخن ها:
برای کوتاه کردن ناخن ها بهتر است از ناخن گیر استفاده شود. ناخن گیر خوب باید از هر دو طرف ناخن ها را قطع کند تا در پرندگان مسن تر شکستگی ناخن پدید نیاید.
سلول خونی داخل ناخن نباید مجروح گردد و کوتاه کردن ناخن بایستی 3 تا 4 میلیمتر پایین تر ازمجرای خونی که سرخ رنگ است انجام شود که با کمی دقت می توان این کار را به آسانی انجام داد.
در صورتی که با وجود همه احتیاط خونریزی پدید آید، می توان به کمک سوزاندن پنبه و گذاشتن خاکستر آن برروی زخم به سرعت جلوی خونریزی را گرفت و چنانچه خونریزی شدت داشت، می توان با داغ کردن محل جراحت، خونریزی را قطع کرد.
از عوامل دیگر در رشد بیش از حد منقار و ناخن ها، کمبود فسفر و کلسیم در جیره غذایی پرنده و کم خونی های ناشی از وجود شپشک می باشد.
در جیره غذایی از برگ اسفناج، کاهو، تخم شلغم، بلغور، تخم چغندر و پرتغال شیرین استفاده نمایید و همچنین روزانه می توانید جهت جبران کمبود کلسیم و فسفر و جذب بیشتر و هضم آسان غذا، از مخلوط ماسه و مینرال و کف دریا استفاده نمایید.
همچنین عدم رعایت بهداشت و آلودگی محل پرورش و نحوه رژیم غذایی نامتعادل می تواند در به وجود آمدن این عارضه مؤثر باشند.
بیماری دستگاه ادرارتناسلی در پرندگان زینتی
در پرندگان، کلیه ها در ناحیه ی لگن و در بین مهره ها فرو رفته است و این موجودات فاقد مثانه می باشند و از این رو ادرار همراه با مدفوع از بدن خارج می گردد. مدفوع پرندگان شامل دو قسمت متمایز است. قسمتی که در وسط قرار دارد به رنگ سفید بوده و قسمتهای کناری به رنگ سیاه یا سبز و یا قهوه ای دیده می شود که هنگام بیماری و پیدایش اختلال در سلامت پرنده، در فرم و رنگ و شکل مدفوع تغییراتی حاصل می گردد.
یکی از عوامل که کار کلیه ی پرندگان را مختل می سازد، نمک است که در تغذیه با شن های آغشته به نمک ساحل و یا مصرف غذاهای شور این عارضه را به دنبال می آورد.
طوطی که در زمره ی پرندگان قفس به حساب می آید، قدرت تحمل بدنش نسبت به نمک زیاد بوده و به ندرت اتفاق می افتد که این حیوان در اثر مصرف نمک دچار عارضه ی کلیه بشود، مگر آنکه مقدار نمک فوق العاده فزونی یابد که این افزایش مسلما هر موجود زنده ای را با ناراحتی مواجه می سازد .
در مقابل، قناری از جمله پرندگانی است که نسبت به نمک مصرفی، حساسیت فراوانی را از خود نشان می دهد و از این رو باید مطلب فوق بسیار با اهمیت تلقی شود و دقت به عمل آید تا غذاهای نمک دار در اختیار پرنده قرار نگیرد .
به هر ترتیب، در مواردی که مدفوع از حالت طبیعی خارج گردیده و خصوصیات یاد شده را نداشته باشد، بهتر است با دامپزشک مشورت به عمل آید و علت پیدایش اختلال در کار کلیه ها دقیقا مورد بررسی قرار گیرد. در دوره ی درمان، پرنده به محیط گرم حدود ۳۲ درجه سانتی گراد نیاز دارد و رژیم غذائی که در این گونه موارد توصیه می شود، عبارت است از: جیره ای که از نظر مقدار پروتئین فقیر بوده و در مقابل از سبزیجات و میوه استفاده ی بیشتری به عمل آید .
به طور کلی نشانه های وجود اختلال در کار کلیه ها عبارت است از: عطش و مصرف آب زیاد، افزایش مقدار ادرار(وجود مواد آبکی در مدفوع )، اسهال دائمی یا متناوب همراه با کمی آب بدن، رسوب مواد تشکیل دهنده ی ادرار در زیر پوست پاها و ران و مفاصل و بال ها و تحلیل رفتن عضلات ران.
علل ایجاد اختلال در کار کلیه ها ممکن است عفونت و یا عوامل غیر عفونی باشد که علل غیر عفونی شایع تر از اولی است و نقرس یکی از نمونه های بارز آن به شمار می آید.
یکی از عوارضی که نسبتا شایع بوده و موجبات ناراحتی پرندگان قفس را به وجود می آورد، توقف تخم در لوله های مربوط به انتقال تخم پرنده از تخمدان به کلوآک(ناحیه ی مقعد) می باشد که علت پیدایش آن می تواند عفونت، انقباض دهانه خروجی و یا عدم رشد لوله های اویدوکت( oviduct) و یا در پاره ای از موارد نیز پیدایش و رشد غده در کانال های مزبور باشد.
در اینگونه موارد معمولا کوشش پرنده برای خارج کردن تخم بی اثر می ماند و تلاشهای مداوم او موجب خستگی شدید و درماندگی پرنده می گردد و سرانجام به مرگ حیوان منتهی می شود .
در کلینیک پرندگان کوچک، با توصل به فنون مخصوص و عملیات کمکی، به نحوی تخم را خارج می کنند و در صورتی که تمهیدات یاد شده به موفقیت نینجامید، از تخم پرنده صرف نظر می شود و با تدابیر لازم، تخم را قطعه قطعه خارج می سازند.
آبتنی برای قناری
قناری های آزاد در طبیعت دوست دارند که بر روی چمن های مرطوب غلت بزنند و بدین ترتیب خودشان را تمیز کنند. در برخی از موارد به علت طولانی شدن فواصل بین آب تنی ممکن است برخی از پرنده ها میل به آب تنی را از دست بدهند و یا جوجه هایی که برای اولین بار با ظرف آب تنی آشنا می شوند، ممکن است رغبتی به این کار نشان ندهند.
اما کلا آب تنی خصوصا در فصول گرم سال و هنگام پر ریزی، بسیار ضروری است. چرا که موجب تحریک رشد سریع پرهای جدید می گردد. آب تنی پرنده ماده در اواخر دوران خوابیدن بر روی تخم ها، باعث مرطوب شدن سطح پوسته آن شده و ضمن کاهش از دست رفتن آب، موجب خروج راحت تر جوجه از تخم می گردد.
بعد از استحمام، پرنده به آراستن خود می پردازد. پرهای خود را پوش داده می لرزاند و با نوک خود، آنها را مرتب می کند. سپس به کمک منقارش مواد چربی مترشحه از غده خاصی که در بالای محل اتصال دم به بدنش قرار دارد و اوروپیژیال(Uropygial) نامیده می شود را روی کلیه پرهایش می مالد. این روغن باعث براقی پرهای قناری شده و به عنوان یک ماده محافظ طبیعی عمل می کند.
بعضی از پرنده های دست آموز عادت به استحمام در زیر شیر آب ظرفشویی آشپزخانه دارند و از ریزش جریان آب بر روی بدنشان بسیار لذت می برند. از این رو بسیار طبیعی است که با شنیدن صدای جریان آب به سوی ظرفشویی پرواز کنند.
یکی از راه های آشنا کردن پرندگان با ظرف آب تنی، گذاشتن برگ کاهوی مرطوب در کف قفس است تا پرنده خود را بر روی آن مالیده و پر و بالش را تمیز نماید.
راه دیگر، گذاشتن یک قطعه یخ بر روی قفس و قرار دادن ظرف آب تنی(با مقدار کمی آب) در زیر آن بر روی کف قفس است تا با آب شدن یخ و چکیدن قطرات آب، پرنده نسبت به آب تنی تحریک شود.
همچنین می توان ظرفی حاوی آب با درجه حرارتی حدود دمای اتاق و با عمقی کم به طوری که پرنده بتواند داخل آن آب تنی کند، کف قفس قرار داده تا پرنده درون آن استحمام نماید.
پس از استحمام به علت ریختن آب بر روی کف قفس خشک کردن و یا تعویض پوشش کف آن ضروری می باشد.