روش انتخاب ماده مرغ عشق تخم گذار هنگام خرید!

-طبقه‌بندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوطی‌سانان[۱]
خانواده: طوطی‌ها[۲]
زیرخانواده: Psittacinae
تبار: Platycercini
سرده: Melopsittacus
Gould, 1840
گونه: M. undulatus
نام علمی
Melopsittacus undulatus
(Shaw, 1805)

مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.

مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله¬های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می¬رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می¬باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله¬های بزرگی به وجود می¬آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتی‌های زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتی‌ها مرغ عشق‌ها را در دسته‌های چند ده هزارتایی حمل می‌کردند. در طول سفر چند هفته‌ای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا می‌رسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله¬ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می¬کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.

-مرغ عشق آبی

مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگ‌تر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر می‌باشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شده‌است.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی می‌باشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز می‌باشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی می‌باشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیره‌اند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی می‌باشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکه‌های بنفشی که ریش نامیده می‌شود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع می‌شوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی می‌باشد.

-تعیین جنسیت نر وماده

برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارد و سوراخهای بینی در آن هستند٬می‌باشد.در نوع نر رنگ این پوست آبی تیره‌است اما در نوع ماده آبی روشن ٬قهوه‌ای یا متمایل به قهوه‌ای است.رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است هرچند در نرها مریض این رنگ مات می‌شود و در نرهای مسن قهوه‌ای شده و ترکهایی در آن دیده می‌شود.اما رنگ این پوست در ماده‌ها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار می‌گردد.

-رفتار شناسی مرغ عشق

مرغ عشق پرنده¬ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می¬برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ‌ عشق‌ خیلی‌ زود اهلی‌ شده‌ و به‌ خانه‌ خو می‌گیرد. می‌توان‌ به‌ آن‌ یاد داد که‌ روی‌ انگشت‌ بنشیند. حضورسگ‌ و گربه‌ موجب‌ ناراحتی‌ پرنده‌ می‌شود حتی‌ اگر به‌ آن‌ دسترسی‌ نداشته‌ باشند. پرنده‌ جدید را باید به تدریج‌ وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است‌ که پرنده جدید را ابتدا در قفس¬های‌ مجزا ولی‌ کنار هم نگه دارید تا به‌ هم‌ عادت‌ کنند.

-تولید مثل

شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی می‌باشد.این پرنده خود می‌تواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجه‌های خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمی‌کند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالیپتوس استفاده می‌کند.و برای پر کرد کف لانه از پوسته خود درخت استفاده می‌کنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری می‌کنند.

پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم می‌گذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها می‌خوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه می‌ماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه می‌کند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجه‌ها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمی‌دهد.

قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجه‌ها در لانه فضله نمی‌کند و برای این کار از لانه خارج می‌شود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجه‌ها نشود.چون نمی‌شود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود ٬ قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش می‌دهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار می‌کند اما به میزان بیشتری فضله می‌گذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت می‌کند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش می‌ریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجه‌ها می‌باشد.

بعد از تولد جوجه‌ها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه می‌کند و بعد از چند روز بچه‌های بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه می‌شوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچه‌های بزرگر از طریق لوله مری تغذیه می‌شوند و سپس جوجه‌های کوچکتر از طریق معده تغذیه می‌گردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه می‌کند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله ٬ تغذیه یا تمیز کردن خود خارج می‌شود.

ماده همیشه از طریق نر تغذیه می‌شود که این تغذیه شامل دانه‌های هضم شده آماده نیز می‌شود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری می‌برد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.

دو تا سه هفته مرغ عشق ماده از نوزادان در زیر بال و پر خود مراقبت می‌کند تا اینکه پرهای آنها در می‌آید.بعد از حدود چهار هفته مرغ عشقهای جوان می‌توانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنه قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیه شان می‌نماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده می‌کند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است.رنگ پوست بینی روشن است و به سختی می‌توان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان رنگ چشمان آنهاست که فقط سیاهی آن معلوم است.بعد از ۳ ماه پرهای مرغ عشق می‌ریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملا مانند بقیه مرغ عشق‌های بالغ می‌شود و آماده تولید مثل می‌شود.

-تغذیه

ارزن مهمترین خوراک مرغ عشق‌ها محسوب می‌شود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرنده‌ها در استرالیا می‌روید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه می‌کنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:

-سبزی‌های تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ می‌باشد ٬ کاهو ٬ اسفناج ٬ هویج ٬چغندر و برگهای این گیاهان را به آنها داد.

-میوه‌های تازه را حتما باید شسته و به آنها داد؛ میوه‌هایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که می‌شود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد٬ به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست می‌دارند.

-مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
-دانه‌های پخته شده مثل عدس ٬ باقالا و لوبیا.
-بادام خیس شده و خام.

مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمی‌کنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد.

-بیماری‌ها

در ذیل به برخی از مشکلات شایع در مرغ عشق‌ها و دلایل و علائم و مداوای آنها اشاره شده‌است:

- اسهال
-علائم:دفوع آبکی ٬پرهای کثیف٬ بی‌تفاوتی و سستی.
-علل:سرماخوردگی در اثر جریان هوا٬تغییرات ناگهانی دما٬٬سرد بودن بیش از اندازه آب خوراکی یا استحمام٬خوراک سرد یا فاسد٬چرک کردن معده یا روده و مسمومیت.
-مداوا:پرهای کثیف را با آب ولرم شسته به خوبی خشک کنید.پرنده بیمار را از سایرین جدا نموده و از دادن خوراک تازه(نظیر میوه و سبزی)به وی خودداری کنید.به او آب جوشیده یا چای نعناع داده شود.

-یبوسیت
-علائم:پرنده در دفع فضله با مشکل بر می‌خورد.
-علل:تغذیه غلط و مسمومیت.
-مداوا:توسط قطره چکان یک قطره روغن کرچک یا روغن زیتون از یک طرف روی زبان پرنده بچکانید.میوه و سبزی و دانه‌های آبدار مفید است.

-فلج

-علائم:حرکت اهسته یک پا یا اختلالات حرکت که رفته فته پدید می‌آید.
-علل:کمبود ویتامین یا حتی جراحت.
-مداوا:اضافه نمودن ویتامین به آب آشامیدنی پرنده ٬٬سبزی و میوه تازه.

-ضربه مغزی
-علائم:فلج ناگهانی و کامل و یا بیهوشی.
-علل:برخورد به پنجره یا موانع دیگر.
-مداوا:پرنده بیهوش را در مکانی نرم و تاریک بگذارید.سرش باید از بدنش بالاتر باشد.پس از بهوش آمدن محیطش را گرم سازید.

-جراحات پوستی
-مداوا:پرها و محل زخم را با آب جوشیده و ولرم یا حتی با چای ولرم شستشو کنید تا عفونت نکند زیرا زخمهای کوچک خود به خود بهبود می‌یابند.
-بزرگ شدن بیش از اندازه ناخنها
-علائم:رشد بیش از حد ناخن‌ها حتی مارپیچی شدن آنها.
-علل:میله‌هایی که در قفس برای نشستن پرنده گذاشته شده قطرشان کم است.
-پیشگیری:شاخه‌های طبیعی به قطرهای مختلف در قفس گذاشته شود.سنگ ناصاف نیز موثر است.
-مداوا:باید ناخن‌های پرنده را کوتاه کنید به این ترتیب که پرنده را با یک دست گرفته و با مقابل نور قرار دهید به این ترتیب سلولهای خونی ناخن پرنده مشخص می‌شوند ناخنها را تا نزدیکی آنها با ناخن گیر یا قیچی کوتاه کنید.

-بزرگ شدن بیش از اندازه منقار
-علائم:گاهی منقار بالایی یا پایینی چنان بزرگ می‌شود که پرنده قادر به خوردن نخواهد بود.
-علل:تغذیه غلط و استفاده کم از منقار.
-پیشگیری:شاخه‌های طبیعی و سنگ آهک در قفس قرار دهید.
-مداوا:باید منقار را کوتاه کنید احتمالا چند مرتبه باید این کار صورت گیرد.

-نکاتی پیرامون نگهداری

بهتر است مرغ عشق‌ها بصورت جفت نگه‌داری شوند.مرغ عشق به محیط اطراف خود خو می‌گیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد.قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت.و در محل‌های پر رفت و آمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست٬ زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته می‌کند.قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند.اگر مثلا قسمتی از قفس رو به دیوار باشد به طوری که مرغ عشق از پشت خود خیالش راحت باشد بسیار برای او مناسب خواهد بود.

کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی ( رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میله‌هایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند ٬ وجود شاخه درختان در قفس باعث می‌شود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند.این شاخه‌ها باید دائما عوض شوند.

ظروف آب و غذای مرغ عشق‌ها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت می‌کنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود.

وسایل اضافی در قفس

مرغ عشق علاقه زیادی به بازی و سرگرمی دارد.وسایلی برای سرگرمی مرغ عشق‌ها بهتر است در قفس باشند.مثلا:

-تاب حلقه‌ای:این پرنده علاقه زیادی به نشستن بر روی تاب دارد.بهتر است اگر یک جفت مرغ عشق در یک قفس هستند برای آنکه نزاعی میان آنها در نگیرد دو تاب در قفس گذاشته شود.
-عروسک مرغ عشق:اگر مرغ عشق تنها باشد با این عروسک همانند یک جفت رفتار می‌کند.این عروسک یک مرغ عشق پلاستیکی است.
- زنجیر و زنگوله کوچک:مرغ عشق نر علاقه زیادی به صدا درآوردن زنگوله و زنجیر دارد و حتی برای جلب توجه ماده از آنها استفاده می‌کند.
- آینه کوچک:مرغ عشق ماده معمولا در مقابل آینه رفتاری را که در هنگام غذا دادن به جوجه‌هایش می‌کند ٬ انجام می‌دهد.
- وان حمام:نوعی وان حمام برای استحمام پرندگانی که به حمام علاقمند هستند در پرنده فروشی‌ها عرضه می‌شود.همه مرغ عشق‌ها نه اما برخی از آنان به این کار علاقمند هستند.

www.whitecrowpet.com

روش رفتار با طوطی تازه خریداری شده

روش رفتار با طوطی تازه خریداری شده

هنگانی که طوطی تازه خریده شده را به خانه میبرید باید به موارد زیر توجه فرمایید:

1-جدا کردن طوطی از سایر پرندگان خانگی به مدت 30 روز

2-معاینه کامل طوطی ار طرف دامپزشک برای اطمینان از سلامتی ان

3-در ماه اول باید طوطی را در مکانی ارام و بی سر وصدا نگهداری کرد

4-عدم نزدیکی همسایگان و دوستان و بستگان به طوطی زیرا که این کار باعث ناراحتی پرنده می گردد

5-باید قفسه پرنده را در گوشه ای از منزل قرار داد که پرنده در ان احساس امنیت بیشتری کند

6-دمای محیط باید دمای مناسبی باشد که پرنده به ان عادت داشته باشد

7-قفس پرنده نباید در معرض جریان هموای سرد قرار داشته باشد

8- دادن غذای مورد علاقه ی پرنده

9-پرنده نیاز دارد که هر روز 10 تا 12 ساعت در تاریکی به سر برد و برای تامین تاریکی مناسب میتوانید قفس پرنده را با پارچه ضخیم بپوشانید تا تاریکی مورد نیاز پرنده تامین شود

10-در مراحل اولیه زیاد پرنده را در دست نگیرید و بگزارید که پرنده نخست به وضع جدید خود عادت کند.

11-پرنده را در معرض برخی از مواد سمی نظیر رنگ و بوی سوختن تفلن در اشپزخانه قرار ندهید و هر از چندی پنجره ها را باز کنید تا پرنده هوای ازاد تنفس کند

12- چنان چه از پنکه سقفی استفاده میکنید در هنگام بیرون اوردن از قفس ، پنکه سقفی را خاموش کنید

13- ناخون پرنده را کوتاه و منقار ان را سوهان بزنید .

14- اطمینان حاصل کنید که قفس لبه های نوک تیز نداشته باشد

15- پرنده را از پرندگان خانگی موذی و بچه های فوضول دور کنید .

منبع: کتاب طوطی سبز

برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..

سفارش کتاب 

www.whitecrowpet.com

 ،پرنده،فروش پرنده در تهران،خرید و فروش محصولات حیوانات،حیوان خانگی،قفسه،کاسکو

تعیین جنسیت طوطی خاکسری افریقایی قسمت اول

تعیین جنسیت طوطی خاکسری افریقایی

برای تعیین جنسیت طوطی خاکستری افریقایی روش های مختلفی به کار می رود که برخی از انها علمی بوده و برخی نیز تجربی است ،به هر حال ذکر این روش ها خالی از لطف نیست :

قسمت اول

1. دقت در مشخصات ظاهری پرنده

این روش نیز تجربی است و نیاز به سالها اشنایی با ساختار فیزیکی بدن پرنده دارد . افراد با تجربه معتقدند که شناسایی پرنده ی نر و ماده پس از سن 18 ماهگی از روی مشخصات ظاهری امکان پذیر میباشد ، انان اظهار میکنند که طوطی نر سری مستطیلی شکل و منقاری بزرگ و بلند دارد در حالی که طوطی ماده سری دایره ای شکل و منقاری کوچیکتر و کوتاه تر دارد پاهای نر و ران های ان مستقیم و کشیده است درحالی که پاها و ران های ماده مستقیم نبوده و کمی خمیده بوده به صورت منحنی باز است و همین امر باعث میشود که پرنده ی ماده بتواند به راحتی بر روی تخم ها بخوابد . ضمنا اگر عدسه چشم پرنده بیضی شکل باشد و در سمت منقار لکه ی سیاه کوچکی وجود داشته باشد پرنده نر و چنانچه دایره ای شکل و بدون لکه ی سیاه باشد پرنده ماده است . برخی معتقد اند که یکی از خصوصیات جنسی طوطی های نر ،در مقایسه با طوطی های ماده ،در گونه ی طوطی خاکستری کنگو ، موجود بودن ملانین بیشتر در پر های بدن نر ها است . از این رو در هنگام خریدن طوطی اگر قصد دارید طوطی نر بخرید بهتر است طوطی هایی را که تیره ترین بالهارا دارند خریداری کنید و اگر قصد دارید که طوطی ماده بخرید بهتر است که طوطی هایی را که روشن ترین بالهارا دارد بخرید . این تفاوت موجود بین نر ها و ماده ها فقط وقتی مشهود است که طوطی های مذکور پرریزی کرده و برای اولین بار پرهای دوره ی بلوغ انها در امده باشد .

منبع: کتاب طوطی سبز

برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..

سفارش کتاب 

www.whitecrowpet.com

شاه طوطی آندامان

شاه طوطی آندامان
آندامان نام جزیره ای در اقیانوس هند است و نام این طوطی در زبان انگلیسی(پاراکیت اسکندر جزیره آندامان)است. نام علمی آن:
Psittacula eupatria magnirostris است.
خاستگاه آن جزیره آندامان میباشد.این گونه در سال ١٨٧٢توسط طبیعی دانی با نام ( بال ) شناسایی گردید.طول بدن پرنده ٦٠ سانتی متر و طول بال ها ٢٠٠_٢٢٥میلی متر و طول دم ٢٥٠_٣٤٧٧میلی متر است.

شاه طوطی نپال
نام این طوطی در زبان انگلیسی ( پاراکیت اسکندر نپال) است. نام علمی آن:
Psittacula eupatria nipalensis است.
خاستگاه آن شرق افغانستان،پاکستان،شمال و مرکز هندوستان،نپال،بوتان تا ایالت آسام در شمال هندوستان میباشد. این گونه در سال ١٨٣٦توسط( هوگسون )شناسایی گردید. طول بدن پرنده ٦٢ سانتی متر و طول بال ها٢٠٠_٢٤٠ میلی متر و طول دم ٢٨٦_٣٢٨میلی متر است.

شاه طوطی سیامی
نام این طوطی در زبان انگلیسی (پاراکیت اسکندر سیامی یا لائوسی) است.نام علمی آن:
Psittacula eupatria siamensis است.
خاستگاه آن ویتنام،کامبوج،لائوس و شمال و شرق تایلند است. این گونه در سال ١٩١٧توسط طبیعی دانی به نام (کلوس)شناسایی گردید. طول بدن پرنده ٥٦ سانتی متر و طول بال ها ١٧٩_٢٠٥میلی متر و طول دم ٢٠٠_٢٩٨میلی متر است.

منبع: کتاب طوطی سبز

برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..

سفارش کتاب 

مطالب جالب در مورد پرندگان شکاری

مطالب جالب در مورد پرندگان شکاری

جفت عقاب طلایی نر و ماده، در تمام طول عمر با هم زندگی میکنند و در محدودهٔ قلمرو خود چندین لانه می سازند که به صورت دوره ای از همه آنها استفاده می کنند. یک آشیانه قدیمی ممکن است تا دو متر قطر و یک متر ارتفاع داشته باشد. 
عقاب های پر پا دارای مراسم ازدواج ویژهای هستند. بخش اصلی این مراسم را شیرجه زدنها و اوج گرفتن های متوالی تشکیل می دهد که با سرعت بسیار بالا انجام می شود، در این شرایط عقابها سروصدای زیادی به راه می اندازند. در نمایش دیگر، پرواز آرام و طولانی مدت انجام می دهند، و پاهای خود را آویزان نگه می دارند و به طور ناگهانی بر روی درخت می نشینند و یا مجدداً اوج می گیرند.

عقاب ماهی گیر اغلب قبل از اینکه پاهای خود را برای گرفتن ماهی وارد آب کند به صورت درجا، بال میزند. هنگامی که میخواهد به سمت بالا برگردد، ماهی را به شکلی توسط چنگال های خود نگه می دارد که سر ماهی به سمت بالا باشد. این عمل موجب کاهش مقاومت هوا شده و بالا بردن ماهی را راحتتر می کند.
عقاب ماهی گیر به ندرت ماهی را از چنگال خود رها می کند، آن هم در مواقعی روی می دهد که ماهی بیش از حد انتظار سنگین باشد، در این حالت ممکن است پرنده به جای رها کردن ماهی، خود مرگ پرندہ گردد. 
قرقی ها در حالی که پرواز میکنند به طور ناگهانی به روی شکار حمله می برند، این پرندگان برخلاف شاهین ها در جا پرواز نمی کنند در مقابل سریعاً بر سرعت خود می افزایند و شکار را غافلگیر میکنند.
جوجه قرقیها به غذای زیادی نیاز دارند و در طی روز هر جوجه به دو الی سه پرنده به اندازهٔ گنجشک نیاز دارد. غذای اصلی قرقی ها را خرگوش های کوچک، موش و پرندگان کوچک تشکیل میدهند. 
شاهین ها دارای بالهای داسی شکل هستند. این پرندگان بسیار نترس بوده و بعضاً به حیوانات ۲ الی ۳ برابر خود حمله می کنند.
در اوایل تربیت، پرنده می بایست در هر زمان تحت نظر مربی باشد زیرا مشاهده گردیده است که برخی از این پرندگان در مواقعی که چشم بند و یا بند به پا داشته اند و یا گرسنه بوده اند خود را زخمی نموده و حتی از خوردن انگشتان خود دریغ ننموده اند.
زمانی که پرنده برای شکار به بیرون برده می شود و از طریق پرنده شکاری انجام میگیرد مقداری از آن شکار را می بایست به پرنده داد. 
پرندگان در هنگام شکار قوانین فیزیکی را زیر پا میگذارند. شاهین هنگام شیرجه زدن به سرعتی معادل ۳۸۴ کیلومتر در ساعت دست مییابند و هنگام چرخیدن می توانند شتاب جانبی معادل با ۲۹G را تحمل کنند.

طرلان ها با بال زدن و شیرجه های متوالی پرواز می کنند. طرلان ها گرچه اندازهٔ نسبتاً بزرگی دارند ولی هنگام شکار بسیار سریع هستند. دم بلند آنها به تغییر جهت های سریع کمک می کند و به راحتی در لابلای درختان پرواز می کنند. 
قرقیهای هریس در هنگام شکار رفتار اجتماعی از خود نشان میدهند. جوجههای آنها ممکن است تا مدت سه سال با والدین خود زندگی کنند و در بزرگ کردن جوجههای بعدی به والدین خود کمک می کنند هنگام شکار دو تا شش پرنده با هم همکاری کرده و شکار را به دام می اندازند. این پرندگان در امر شکار با انسان نیز همکاری می کنند، در هنگام شکار به همراه صاحب خود پرواز میکنند و منتظر می مانند تا صاحبشان خرگوش را در علفزار برای آنها رم دهد.
تری تام (ترمتای) در آمریکای شمالی با نام قرقی کبوتر شناخته میشود ولی میبایست توجه داشت که این پرنده یک شاهین است، عمده غذای آن را چکاوک و حشرات بزرگ تشکیل می دهند این پرنده هنگام شکار در ارتفاع یک متری از سطح زمین پرواز کرده و شکار خود را غافلگیر می کند.

www.whitecrowpet.com