-طبقهبندی علمی
فرمانرو: جانوران
شاخه: طنابداران
رده: پرندگان
راسته: طوطیسانان[۱]
خانواده: طوطیها[۲]
زیرخانواده: Psittacinae
تبار: Platycercini
سرده: Melopsittacus
Gould, 1840
گونه: M. undulatus
نام علمی
Melopsittacus undulatus
(Shaw, 1805)
مرغ عشق پرنده ایست اهلی از نژاد طوطی. وطن اصلی این پرنده همچون بسیاری از طوطی سانان دیگر، سرزمین استرالیا است.
مرغ عشق برای اولین بار در اواخر سال ۱۷۰۰ میلادی به صورت گله¬های وحشی در استرالیا مشاهده شد که تعداد افراد این گله¬ها به هزاران قطعه می¬رسید. نام انگلیسی مرغ عشق «باجریگار» از کلمه بومی Betcherrygah گرفته شده است که این لغت در زبان بومیان استرالیا به معنی «غذای خوب» می¬باشد و شاید علت این تسمیه بدان جهت بوده است که وجود این پرنده در منطقه ای دلیل وفور نعمت و غذای فراوان در آن منطقه بوده است، زیرا که این پرنده در شرایط مناسب غذایی به شدت زاد و ولد نموده و گله¬های بزرگی به وجود می¬آورد. این پرنده برای اولین بار در سال ۱۸۰۵ توسط «جورج شاو» مدیر جانور شناسی موزه طبیعی بریتانیا شناسایی شد و در سال ۱۸۳۲ طبیعی دان « موزه لینه» که «یوهان واگلر» نام داشت توضیحاتی در باره مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۴۰میلادی، زیست شناسی به نام «جان گولد» این پرنده را از استرالیا خارج کرد و به انگلستان برد. موج تقاضا برای این پرنده موجب شد تا کشتیهای زیادی دست به کار انتقال این پرندگان به اروپا، مخصوصاً انگلستان، هلند و بلژیک بزنند. کشتیها مرغ عشقها را در دستههای چند ده هزارتایی حمل میکردند. در طول سفر چند هفتهای، فقط تعداد اندکی از آنان سالم به اروپا میرسیدند. به زودی این پرنده اهلی شد و از طریق انگلستان به تمام دنیا منتقل شد. در سال ۱۸۴۶ برای اولین بار وارد کشور فرانسه شد و هشت سال بعد یعنی در سال ۱۸۵۴ طبیعی دان فرانسوی «جان دلون» مقاله¬ای در خصوص تکثیر، تغذیه و نگهداری مرغ عشق منتشر کرد. در سال ۱۸۵۹ نویسنده آلمانی «کارل بوله» در نشریه پرنده شناسی آلمان مقاله مفصلی در باره مرغ عشق منتشر کرد. از نوشته های «بوله» چنین بر می آید که مرغ عشق در آن زمان در تمامی شهرهای بزرگ آلمان به عنوان حیوان خانگی رایج بوده است و بنا به گفته او مرغ عشق برای اولین بار در سال ۱۸۵۵ درشهر برلین آلمان توسط «گرفین شورین» تکثیر یافت. مرغ عشق از سال ۱۸۶۰ به بعد در تمامی باغ وحش¬های آلمان وجود داشته و با موفقیت تکثیر و پرورش یافته است. طی ۵۰ سال، واحد¬های عظیم تجاری به وجود آمدند که هزاران قطعه از این پرنده کوچک را برای دوستداران پرندگان زینتی تکثیر می¬کردند. در اواخر قرن نوزدهم واردات مرغ عشق به ارقام غیر قابل تصوری رسید. بنابر نوشته های «دبراسای» تنها در سال ۱۸۹۴ واردات پرندگان زنده به بنادر فرانسه بالغ بر یک میلیون و دویست هزار قطعه بوده که در آن، واردات مستقیم به انگلستان و آلمان منعکس نشده است.
مرغ عشق اهلی، اندکی از همنوعان وحشی خود بزرگتر است. طول بدن این پرنده بین ۱۶ تا ۲۰ سانتیمتر میباشد. عمر انواع وحشی آن ۱۰ تا ۱۴ سال و عمر نوع اهلی آن اغلب کمتر از ۵ سال است. البته در میان مرغ عشقهای اهلی گاه عمر ۱۱ ساله نیز مشاهده شدهاست.
رنگ طبیعی این حیوان سبز چمنی میباشد انتهای پشت ٬سینه و شکم سبز میباشد.پشت سر ٬بالای شانه و روی بالها زرد همراه با خطهای سیاهی به صورت موجی میباشد.دو پر بزرگ از میان دمش بیرون آمده که آبی تیرهاند.پرهای دم سبز بوده و دارای نوار زردی میباشد.صورت مرغ عشق تا گلو زرد روشن است و در انتهای صورتش لکههای بنفشی که ریش نامیده میشود وجود دارد.پلکها بسیار نازک هستند و از سمت پاین به بالا جمع میشوند.نوکش مانند طوطی سانان است و نوک پایینی کوچکتر از بالایی میباشد.
برای فهمیدن جنس نر و ماده این حیوان بهترین گزینه توجه به پوستی که در بالای منقار قرار دارد و سوراخهای بینی در آن هستند٬میباشد.در نوع نر رنگ این پوست آبی تیرهاست اما در نوع ماده آبی روشن ٬قهوهای یا متمایل به قهوهای است.رنگ آبی این پوست در نوع نر همواره مشخص است هرچند در نرها مریض این رنگ مات میشود و در نرهای مسن قهوهای شده و ترکهایی در آن دیده میشود.اما رنگ این پوست در مادهها متغیر است در موقع تخم گذاری و در جوانی صاف و روشن تر است و پس از این مدت تیره تر و چروک دار میگردد.
مرغ عشق پرنده¬ای هوشمند و اجتماعی است و از بازی کردن لذت می¬برد. مرغ عشق ماده علاقه زیادی به جویدن اجسامی مانند چوب دارد که این تمایل در نرها کمتر است. مرغ عشق علاقه زیادی به همبازی شدن با آدمی دارد و قادر به تقلید محدود صدا و سوت زدن است. مرغ عشق خیلی زود اهلی شده و به خانه خو میگیرد. میتوان به آن یاد داد که روی انگشت بنشیند. حضورسگ و گربه موجب ناراحتی پرنده میشود حتی اگر به آن دسترسی نداشته باشند. پرنده جدید را باید به تدریج وارد کرد لذا اگر تصمیم گرفتید تا برای مرغ عشق خود جفت تهیه کنید، بهتر است که پرنده جدید را ابتدا در قفس¬های مجزا ولی کنار هم نگه دارید تا به هم عادت کنند.
شروع تخم گذاری مرغ عشق در آغاز فصل بارندگی میباشد.این پرنده خود میتواند ماهها با آب کم زندگی کند اما علت اینکه تمایل شدیدی برای تخم گذاری در فصل بارندگی دارد این است که برای پرورش جوجههای خود نیاز به آب دارد.این پرنده لانه سازی نمیکند بلکه از سوراخهای موجود بر روی درختان اکالیپتوس استفاده میکند.و برای پر کرد کف لانه از پوسته خود درخت استفاده میکنند.حتی در صورتی که درختان زیادی در ناحیه موجود باشد تمام جفتهای یک گروه(گروهها معمولا ۱۰ تا ۵۰ تایی هستند) روی یک درخت تخم گذاری میکنند.
پرنده ماده ۴ تا ۶ تخم میگذارد و به مدت ۱۸ تا ۲۱ روز بروی آنها میخوابد و در این مدت مرغ نر در حوالی لانه میماند و نقش نگهبان را بر عهده دارد و از دهانه لانه ماده را تغذیه میکند.مرغ نر تا بزرگ شدن جوجهها حق ندارد به لانه وارد شود و ماده این اجازه را به وی نمیدهد.
قدرت هضم غذا در مرغ عشق بسیار سریع بوده و معمولا هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه فضله میگذارند.مرغ عشق ماده به علت به خطر نیفتادن سلامتی جوجهها در لانه فضله نمیکند و برای این کار از لانه خارج میشود البته تعداد ترک لانه باید کم باشد تا خطری متوجه جوجهها نشود.چون نمیشود هر ۱۵ تا ۲۰ دقیقه ماده برای فضله گذاری از لانه خارج شود ٬ قبل از اولین تخم گذاری مرغ عشق ماده فواصل بین تعداد دفعات فضله گذاری خود را افزایش میدهد و در هر ۲ تا ۳ ساعت مبادرت به انجام این کار میکند اما به میزان بیشتری فضله میگذارد به این ترتیب به فضله گذاری در مدت طولانی عادت میکند.در هنگام تخم گذاری در برخی موارد ماده پرهایش میریزد و احتمالا این کار برای ایجاد محیطی گرم برای تخمها و جوجهها میباشد.
بعد از تولد جوجهها ماده آنها را به وسیله خوراک نرم معده اش تغذیه میکند و بعد از چند روز بچههای بزرگتر از غذای نیمه هضم شده لوله مری و کوچکترها هنوز از طریق معده تغذیه میشوند.به منظور جدا سازی تغذیه کودکان ابتدا بچههای بزرگر از طریق لوله مری تغذیه میشوند و سپس جوجههای کوچکتر از طریق معده تغذیه میگردند.بعد از به دنیا آمدن جوجه ا ماده کمتر از قبل مبادرت به خروج از لانه میکند و تنها مواقع ضروری برای دفع فضله ٬ تغذیه یا تمیز کردن خود خارج میشود.
ماده همیشه از طریق نر تغذیه میشود که این تغذیه شامل دانههای هضم شده آماده نیز میشود چون اگر قرار باشد ماده غذا را هضم کند وقت بیشتری میبرد و شرایط محیط برای تامین غذا نیز نا معلوم است پس باید در وقت صرفه جویی کرد و نوزادان را هر چه زودتر پرورش داد.
دو تا سه هفته مرغ عشق ماده از نوزادان در زیر بال و پر خود مراقبت میکند تا اینکه پرهای آنها در میآید.بعد از حدود چهار هفته مرغ عشقهای جوان میتوانند از لانه بیرون بیایند و پرواز کنند.آنه قادر به داشتن زندگی مستقل هستند اما پدر تا یک یا دو هفته از آنها مراقبت کرده و گه گاه تغذیه شان مینماید.در حین این مدت مرغ عشق ماده نیز اگر شرایط برای تخم گذاری سری دوم مناسب باشد مقدمات را آماده میکند.در سه ماه اول مرغ عشق هنوز پرهای اولیه را دار هست و تفاوت چندانی از نظر ظاهر با مرغ عشقهای بالغ ندارد.تنها رنگشان مات تر از مرغ عشقهای بالغ است.رنگ پوست بینی روشن است و به سختی میتوان آنها را تعین جنسیت کرد.مهمترین نشانهٔ مرغ عشقهای جوان رنگ چشمان آنهاست که فقط سیاهی آن معلوم است.بعد از ۳ ماه پرهای مرغ عشق میریزد و از این موقع به بعد مرغ عشق کاملا مانند بقیه مرغ عشقهای بالغ میشود و آماده تولید مثل میشود.
ارزن مهمترین خوراک مرغ عشقها محسوب میشود و تنها در فصول معینی از سال در زیستگاه این پرندهها در استرالیا میروید و این پرندگان باقی سال را از تخم خشک سایر گیاهان تغذیه میکنند.اما در اسارت باید علاوه بر ارزن رژیم غذایی به صورت ذیل را برای ایشان مهیا کرد:
-سبزیهای تازه مثل تره که مملو از ویتامین آ میباشد ٬ کاهو ٬ اسفناج ٬ هویج ٬چغندر و برگهای این گیاهان را به آنها داد.
-میوههای تازه را حتما باید شسته و به آنها داد؛ میوههایی از قبیل:سیب قطعه شده ٬گلابی قطعه شده٬هویج که میشود آن را به صورت رنده شده نیز به حیوان داد٬ به توت فرنگی نیز علاقه زیادی دارند و همچنین انگور دو نیم شده را نیز بسیار دوست میدارند.
-مواد خوراکی مانند نان خیس شده.
-دانههای پخته شده مثل عدس ٬ باقالا و لوبیا.
-بادام خیس شده و خام.
مرغ عشقهایی که به نوعی رژیم غذایی خاص عادت بکنند به راحتی آن رژیم را ترک نمیکنند پس باید از خردسالی آنها را به رژیم غذایی خوبی عادت داد.
-بیماریها
در ذیل به برخی از مشکلات شایع در مرغ عشقها و دلایل و علائم و مداوای آنها اشاره شدهاست:
- اسهال
-علائم:دفوع آبکی ٬پرهای کثیف٬ بیتفاوتی و سستی.
-علل:سرماخوردگی در اثر جریان هوا٬تغییرات ناگهانی دما٬٬سرد بودن بیش از اندازه آب خوراکی یا استحمام٬خوراک سرد یا فاسد٬چرک کردن معده یا روده و مسمومیت.
-مداوا:پرهای کثیف را با آب ولرم شسته به خوبی خشک کنید.پرنده بیمار را از سایرین جدا نموده و از دادن خوراک تازه(نظیر میوه و سبزی)به وی خودداری کنید.به او آب جوشیده یا چای نعناع داده شود.
-یبوسیت
-علائم:پرنده در دفع فضله با مشکل بر میخورد.
-علل:تغذیه غلط و مسمومیت.
-مداوا:توسط قطره چکان یک قطره روغن کرچک یا روغن زیتون از یک طرف روی زبان پرنده بچکانید.میوه و سبزی و دانههای آبدار مفید است.
-فلج
-علائم:حرکت اهسته یک پا یا اختلالات حرکت که رفته فته پدید میآید.
-علل:کمبود ویتامین یا حتی جراحت.
-مداوا:اضافه نمودن ویتامین به آب آشامیدنی پرنده ٬٬سبزی و میوه تازه.
-ضربه مغزی
-علائم:فلج ناگهانی و کامل و یا بیهوشی.
-علل:برخورد به پنجره یا موانع دیگر.
-مداوا:پرنده بیهوش را در مکانی نرم و تاریک بگذارید.سرش باید از بدنش بالاتر باشد.پس از بهوش آمدن محیطش را گرم سازید.
-جراحات پوستی
-مداوا:پرها و محل زخم را با آب جوشیده و ولرم یا حتی با چای ولرم شستشو کنید تا عفونت نکند زیرا زخمهای کوچک خود به خود بهبود مییابند.
-بزرگ شدن بیش از اندازه ناخنها
-علائم:رشد بیش از حد ناخنها حتی مارپیچی شدن آنها.
-علل:میلههایی که در قفس برای نشستن پرنده گذاشته شده قطرشان کم است.
-پیشگیری:شاخههای طبیعی به قطرهای مختلف در قفس گذاشته شود.سنگ ناصاف نیز موثر است.
-مداوا:باید ناخنهای پرنده را کوتاه کنید به این ترتیب که پرنده را با یک دست گرفته و با مقابل نور قرار دهید به این ترتیب سلولهای خونی ناخن پرنده مشخص میشوند ناخنها را تا نزدیکی آنها با ناخن گیر یا قیچی کوتاه کنید.
-بزرگ شدن بیش از اندازه منقار
-علائم:گاهی منقار بالایی یا پایینی چنان بزرگ میشود که پرنده قادر به خوردن نخواهد بود.
-علل:تغذیه غلط و استفاده کم از منقار.
-پیشگیری:شاخههای طبیعی و سنگ آهک در قفس قرار دهید.
-مداوا:باید منقار را کوتاه کنید احتمالا چند مرتبه باید این کار صورت گیرد.
-نکاتی پیرامون نگهداری
بهتر است مرغ عشقها بصورت جفت نگهداری شوند.مرغ عشق به محیط اطراف خود خو میگیرد و نباید جای قفس پرنده را تغییر داد.قفس پرنده باید جایی باشد روشن و تا حد ممکن ساکت.و در محلهای پر رفت و آمد و پشت پنجره که نور آفتاب دائم به آنها بتابد محل مناسبی نیست٬ زیرا اگر مرغ عشق زیاد زیر نور آفتاب بماند سکته میکند.قفس پرنده باید در بالا باشد تا پرنده به همه چیز مسلط باشد و احساس ترس نکند.اگر مثلا قسمتی از قفس رو به دیوار باشد به طوری که مرغ عشق از پشت خود خیالش راحت باشد بسیار برای او مناسب خواهد بود.
کف قفس را با شن مخصوص پرندگان و یا روزنامه غیر رنگی ( رنگ استفاده شده در چاپ روزنامه برای پرنده مضر است) بپوشانید و حداقل یکبار در هفته آنرا تعویض کنید.
در قفس باید میلههایی به قطر ۲٫۵ تا ۳ سانتیمتر قرار داده شود تا مانع ابتلای پرنده به بلندی ناخن شود.همچنین باید در قفس از شاخه درختان نیز برای نشستن پرندگان استفاده شود.مرغ عشق برای اینکه منقارش بیش از اندازه بلند نشود باید همیشه با آن کار کند ٬ وجود شاخه درختان در قفس باعث میشود مرغ عشق با نوکش آنها را بکند.این شاخهها باید دائما عوض شوند.
ظروف آب و غذای مرغ عشقها نیز نباید زیاد تعویض کرد زیرا به آن ظرف عادت میکنند و از ظرف جدید ممکن است بترسند و این باعث گرسنگی آنها بشود.
وسایل اضافی در قفس
مرغ عشق علاقه زیادی به بازی و سرگرمی دارد.وسایلی برای سرگرمی مرغ عشقها بهتر است در قفس باشند.مثلا:
-تاب حلقهای:این پرنده علاقه زیادی به نشستن بر روی تاب دارد.بهتر است اگر یک جفت مرغ عشق در یک قفس هستند برای آنکه نزاعی میان آنها در نگیرد دو تاب در قفس گذاشته شود.
-عروسک مرغ عشق:اگر مرغ عشق تنها باشد با این عروسک همانند یک جفت رفتار میکند.این عروسک یک مرغ عشق پلاستیکی است.
- زنجیر و زنگوله کوچک:مرغ عشق نر علاقه زیادی به صدا درآوردن زنگوله و زنجیر دارد و حتی برای جلب توجه ماده از آنها استفاده میکند.
- آینه کوچک:مرغ عشق ماده معمولا در مقابل آینه رفتاری را که در هنگام غذا دادن به جوجههایش میکند ٬ انجام میدهد.
- وان حمام:نوعی وان حمام برای استحمام پرندگانی که به حمام علاقمند هستند در پرنده فروشیها عرضه میشود.همه مرغ عشقها نه اما برخی از آنان به این کار علاقمند هستند.
همه چیز درباره سهره+ (عکس)
سهره ها انواع مختلفی دارند که نیمی از آنها آوازه خوان هستند. آواز خواندن سهره بریده بریده است و نفسش مانند قناری زیاد نیست اگر آواز قناری را یاد بگیرد بازهم قطعه قطعه می خواند . در خارج از ایران چندین نوع سهره را با قناری جوجه کشی نموده اند مانند سهره آوازخوان و سهره معمولی
در خارج از ایران چندین نوع سهره را با قناری جوجه کشی نموده اند مانند سهره آوازخوان و سهره معمولی ( سهره بروجردی ) و سیسکین قرمز (red or hooded siskin )که قناری قرمز رنگ حاصل جفت گیری قناری با این نوع سیسکین قرمزاست . در ایران فقط سهره معمولی را با قناری ماده جفت می اندازند، که حاصل آنرا سهره قناری گفته و این پرنده خنثی میباشد که جوجه های نر آن زیاد آواز میخوانند و نفسشان از سهره بیشتر است و ماده های سهره قناری نیز تخم بدون نطفه میگذارند و شاید برای بزرگ کردن جوجه های سایر پرنده ها مورد استفاده باشند. بهترین نوع سهره را میتوان سهره آواز خوان (voice singer siskin ) دانست که صدای بسیار بلندی دارد با قطعه هایی مانند آواز بلبل که با سوت نت ها را اجرا میکند و آنقدر صدای گرم و دلنشینی دارد که هر چه آواز بخواند شنونده از خواندنش سیر نمیشود به عکس سهره معمولی و پیشانی قرمز که ریز و تند میخوانند این نوع سهره نت هایش را شمرده و با صدای بم می خواند .
طول قد سهره آواز خوان تا ۱۵ سانتی متر میرسد و در اروپا – غرب آسیا و در شمال غربی افریقا زندگی میکند . این نوع سهره به صورت زوج زندگی میکنند . سهره معمولی در تمام نقاط دنیا یافت میشود . قدش تا ۱۳ سانتی متر میرسد .نر و ماده سهره هم رنگ میباشند و دانه و حشره میخورند . سهره های معمولی و پیشانی قرمز بصورت جفتی یا دسته جمعی زندگی میکنند . هر بار سه تا هفت تخم میگذارند که در مدت ۱۴ روز تخم ها به جوجه تبدیل میشود . جوجه سهره دارای سر و پشت برنگ نخودی مایل به خاکستری و بدنی پر از خط و خال قهوه ای رنگ است .سهره ها پرواز موجی و رقص مانند دارند . علاوه بر سهره معمولی در ایران سهره پیشانی قرمز ( سهره کرمانی ) نیز زیاد یافت میشود که این سهره نیز در حدود ۱۱سانتی متر طول بدنش میباشد و آواز خوان خوبی است . این پرنده نیز سه تا چهار تخم میگذارد که در مدت دو هفته به جوجه تبدیل میشود و بیست روزه جوجه ها به حد رشد میرسند .غذای سهره در طبیعت دانه و حشره است لیکن در قفس به او عمدتا دانه میدهند . دانه مورد علاقه سهره ها شاهدانه است که طبیعت گرم دارد وبسیار پرچرب ومحرک میباشد ارزش غذایی شاهدانه شامل ۱۶.۳ درصد پروتیین و ۳۲.۲ درصد چربی و ۴.۳ درصد املاح معدنی است.
توصیه میشود علاوه برشاهدانه به سهره سایر دانه ها از جمله تخم کتان – تخم کاهو – تخم کاسنی شلغم – کلم ارزن و... بهمراه میوه چون سیب و سبزیجات مانند کاهو و کلم داده شود . تخم کاسنی برای لاغر کردن سهره و همچنین آماده شدن آن مفید است . سهره ها را چنانچه در یک قفس بزرگ و بصورت دسته جمعی نیز نگهداری کنیم آواز خواهند خواند لیکن توصیه میشود جوجه سهره را از دو ماهگی به بعد در یک قفس کوچک و مجزا قرار دهند تا زودتر رام شده و بهتر پرورش یابد . برای تسریع در این کار قفس جوجه سهره را در کف زمین و در محل شلوغ با رعایت احتیاط های لازم قرار میدهند تا زودتر رام گردد . علیرغم اینکه حضور سهره در کنار قناری موجب خواهد شد که قناری نیز قدری سرکش و ترسو شود لیکن برای بهتر شدن آواز سهره او را در کنار قفس قناری نگهداری میکنند
تفاوت سهره نر با ماده: پرنده نر و ماده بسیار مشابه می باشند ولیتفاوت هایی نیزدارندکه به شرح ذیل می باشد
:
1- تنها پرنده نر آواز می خواند و آواز ماده آرام و کوتاه بودهو بسیاربه ندرت شنیده می شود .
2- سرخی صورت در پرنده نر وسعت بیشتری نسبت بهپرنده ماده دارد.یکی از بهترین روش ها برای تشخیص سهره نر و ماده این است که در سهره نر رنگ سرخصورت گسترش بیشتری داشته و از چشم ها نیز عبور می کند ولیدر سهره مادهرنگ سرخ صورت تا میانه چشم ها امتداد دارد.
3- سبیل پرنده نر به رنگ سیاهبراق می باشد در حالی کهسبیل پرنده ماده دودی و یا بور است .
4- شانه بال در پرنده نر سیاه رنگ بوده ولیدر پرنده مادهسیاه متمایل به خاکستری می باشد.
5- پرنده جوان فاقد رنگ قرمز ، سیاه و سفیددر سر بوده و در قسمت سینه دارای رگه، رگه هایی تیره رنگ می باشد.
6- منقار سهرهنر بزرگ تر از منقار سهرهماده می باشد و بنابراین یک روش ساده در انتخاب جوجه سهره نر توجه به اندازهمنقار آن است.
6- جوجه سهره حلب نسبت به جوجه سهره معمولی خاکستری تر دیده می شود.
پرورش ونگه داری سهره
1سهره در قفسی با ابعاد قفس قناری شاداب تر از قفس های کوچک و معمول خواهد بود .در قفس بزرگ می توان از سهره جوجه نیز گرفت.
2در هنگام تولید مثل پرنده ماده بین 3 تا 7 تخم می گذارد که تخم ها به رنگ سفید متمایل به آبی بوده و نقاط ریز قرمز یا قهوه ای در یک طرف تخم ها دیده می شود . پرنده ماده به مدت 14 روز روی تخم ها می خوابد . در این مدت پرنده نر برای ماده غذا می آورد که ممکن است دانه و یا حشره باشد . در این هنگام پرنده نر در اوج مستی بوده و بال های خود را به صورت آویزان نگه می دارد . دو هفته نیز طول می کشد تا جوجه ها آماده ترک لانه فنجانی شکل شوند . لانه ای که معمولاً در ارتفاع 2 تا 10 متری از سطح زمین و در میان شاخه های درخت ساخته می شود.
3سیستم تنفسی سهره بسیار حساس بوده و نباید این پرنده را در محل هایی با تهویه نامناسب و یا گرد و غبار و دود قرار داد دود سیگار نیز برای سهره حالت سمی دارد
4وجود نور کافی در رنگ پذیری سهره های جوان از اهمیت زیادی برخوردار است . در نور کم رنگ سرخ صورت پس از اولین پر ریزان به رنگ نارنجی و یا حتی زرد تبدیل می شود.
5وجود آب تازه روزانه جهت آشامیدن و نیز وجود آب روزانه جهت آب تنی پرنده اثر بسیار زیادی در شادابی پرنده دارد.
6اگر تمایل دارید سهره شما همچون سهره های آزاد در طبیعت از کمترین حساسیت به شرایط جوی برخوردار باشد و حتی در شرایط بد جوی هم مقاوم بوده و آواز بخواند باید از همان ابتدا پرنده را در محیط باز پرورش دهید معمولاً سهره هایی که در محیط داخل منزل نگهداری می شوند چنانچه به محیط آزاد و در معرض تغییرات جوی قرار گیرند دچار پر ریزان بی موقع و قطع آواز می شوند.
7اندازه سهره در آواز سهره نقشی ندارد ولی بهتر است در هنگام خرید سهره هایی با دم ، منقار و پاهای بلند تر را انتخاب کنید.
8اگر قصد جوجه گیری از سهره با قناری و یا سایر سهره ها را دارید باید بدانید که سهره شما باید در اوج مستی بوده و رام باشد. سهره در اوج مستی با بال هایی آویزان به آوازخوانی می پردازد و در این هنگام رنگ منقار سهره سفید متمایل به صورتی است.
9جهت رام کردن سهره باید قفس سهره کوچک بوده و در محلی پر رفت و آمد و کم خطر و در نزدیکی سطح زمین قرار گیرد . از دست زدن به سهره جداً خودداری نمایید. روش پیشنهادی این است که سهره را در یک قفس کوچک قرار داده و با یک افشانه گر آب هر روز مقداری آب روی حیوان افشانه کنید حال حیوان را در محلی پر رفت و امد قرار دهید در این حالت حیوان مشغول خشک کردن و تمیز کردن خود شده و خود را به دیواره های قفس نکوبیده وچون مشغول خشک کردن خود است رفت و امدها نیز برای ان معمولی شده و بعد از مدتی شما سهره ی رامی خواهید داشت.
10جوجه سهره قابلیت یادگیری آواز سایر سهره ها و یا قناری را دارد.
11سهره ماده در زمان مستی آواز می خواند ولی آواز سهره ماده کوتاه تر و آرام تر از سهره نر بوده و تنوع کمتری دارد.
12جوجه حاصل از تلقیح سهره با قناری و سایر سهره ها به جز سهره حلب عقیم است . جوجه حاصل از سهره معمولی و سهره حلب اصطلاحاً زاغ سر نامیده می شود.
13سهره ها را چنانچه در یک قفس بزرگ و بصورت دسته جمعی نیز نگهداری کنیم آواز خواهند خواند لیکن توصیه میشود جوجه سهره را از دو ماهگی به بعد در یک قفس کوچک و مجزا قرار دهند تا زودتر رام شده و بهتر پرورش یابد . برای تسریع در این کار قفس جوجه سهره را در کف زمین و در محل شلوغ با رعایت احتیاط های لازم قرار میدهند تا زودتر رام گردد . علیرغم اینکه حضور سهره در کنار قناری موجب خواهد شد که قناری نیز قدری سرکش و ترسو شود لیکن برای بهتر شدن آواز سهره او را در کنار قفس قناری نگهداری میکنند.
14برای نگهداری سهره در منزل شما باید سهره را در قفس های کوچک نگهداری کنید تا سهره زودتر رام شود.قفس های مخصوص سهره در بازار به وفور یافت می شود.برای جیره غذایی سهره باید در اوایل خرید که سهره هنوز وحشی است از شاهدانه استفاده کرد ولی بعد از گذشت یکی دو ماه باید کم کم شاهدانه قطع شود و در عوض تخم کتان و کمی تخم کاهو جای آن را بگیرد طوری که فقط چند دانه شاهدانه بیشتر در ظرف غذا نباشد.فقط باید دقت داشت که این عمل به آرامی و به تدریج انجام شود چون سهره در صورت لاغر شدن دیگر به حالت اول باز نمی گردد و از بین می رود.بعد از مدتی تخم کاهو را نیز باید قطع کرد.تخم کتان باعث آرامتر شدن سهره و شاهدانه باعث مست شدن و گیج شدن بیشتر سهره می شود.سهره را باید در جای پر رفت و آمد نگهداری کرد تا کم کم رام شود.
جفت انداختن سهره با قناری
علاقه مندانی که سهره هائی نر با صدایی زیبا پرورش می دهند این پرنده را با قناری های ماده از نژادهای مختلف جفت نموده و از آنها (دو رگه) تکثیر و پرورش می دهند.
برای تولید سهره قناری موارد زیر را می توان انجام داد:
1) سهره نر با سن 4 سال و حتی بیشتر رام بوده و آرام می باشد.
2) سهره نر را به صورت تنها در محلی که پرنده دیگری را نبیند نگهداری نمایید.
3)مقدار کم غذای تخم مرغی برای سهره در نظر بگیرید و حداقل در هفته سه روز این غذا را در اختیار سهره قرار دهید.تغذیه اصلی سهره با شاهدانه باشد و مقدار کم هفت تخم نیز در دسترس او قرار دهید.
4) سهره مذکور می باید مست شود و به صورت آواز خوانی نماید .آواز خوانی باید به نحوی باشد که زمانی که قفس سهره را در دست خود دارید پرنده بازهم آواز بخواند. به قول معروف پرنده پرو شود. ظرف مخصوص آبتنی به صورت یک روز در میان در دسترس سهره قرار داده شود.
5) یک قناری ماده که از لحاظ جثه درشت نباشد را انتخاب نمایید.قناری ماده چنانچه از نژاد مختلف قناری رنگی – حمال – با قناری فرعی باشد مناسب ترخواهد بود.
6) قفس قناری ماده را برای مدتی در میان قفس دو قناری نر مست که قرص می خواند قرار دهید به نحوی که قفس را بپوشانید که قناری ماده نرها را نبیند.
7) داخل قفس ماده یک دانه مناسب قرار دهید . ظرف مخصوص آبتنی به صورت یک روز در میان در دسترس قناری داده شود.
8) قناری ماده زمانی که کاملاً آماده شد و تمایل به جفت گیری و لانه سازی را نشان داد به محلی که قفس سهره قرار دارد ببرید و قفس او را در کنار قفس سهره قرار دهید.
9) بعد از حدود 3 روز - به تشخیص شما هم بستگی دارد – سهره را به داخل قفس قناری ماده وارد نمایید .
10) توصیه می شود برای اینکه یک سهره مناسب داشته باشید همواره در بین قناریهای ماده که به صورت مجزا از نرها نگهداری می کنند جوجه سهره پرورش دهید که طی دوران رشد خود بتوانید به راحتی با قناری ها خو بگیرید وقناری های ماده نیز به سهره عادت کنند.
چگونه سهره ای عالی داشته باشیم
بعضی از دوستان از سهره های خودشون راضی نیستن از اینکه پرندشون سالی سه چهار بار لک میخوره هیچوقت به اوج مستی و پررویی نمیرسه جفت نمیخوره سالی یکی دو ماه بیشتر نمیخونه و ...ناراحت و عصبانی هستند ولی باید اینو بدونیم که بعد از ذات خود سهره این نوع رسیدگی ماست که تعیین میکنه چطور سهره ای داشته باشیم در این بخش نکاتی که باعث میشه سهره خوبی داشته باشیم رو با هم مرور میکنیم.
1-آب بازی.آب بازی در تمام فصول سال لازمه روی مستی سهره تاثیر داره باعث میشه زودتر از لک دربیاد پرنده رو سرحال و شاد نگه میداره.هفته ای دو سه بار آب بازی لازمه.
2-گردوندن. گردوندن سهره باعث زودتر مست شدن پررو شدن و سرحال شدن سهره میشه.هفته ای یکی دو بار پرنده رو به باغ پارک کوه ویا بازار پرنده فروشها ببریم.
3-تغذیه.در تغذیه سهره سعی کنید از میوه جات و سبزی جات به طور مناسب استفاده کنید کاهو سیب اسفناج خلفه گشنیز در برنامه غذایش قرار بدیم.دونه هم هر دونه ای که بهش میدیم حالا کتون یا شاهدونه در کنارش به نسبت فصلی که توش هستیم و شرایط حیوون از دونه های مکمل مثل تخم کاهو کاسنی کافیشه وغیره استفاده کنیم.
4-ثابت نگه داشتن شرایط.سهره پرنده خیلی حساسی هست نباید یه دفعه شرایط رو براش تغییر داد تغییر دون تغییر محل نگه داری ،دما نباید یک دفعه انجام بشه اینکار باعث پس رفتن حیوون میشه
5-لک خوردن.هر پرنده ای سالی یه بار لک میخوره و در این زمان خیلی حساس و آسیب پذیر میشه در زمان لک باید بیشتر به پرنده رسید و هر قدر در این زمان پول بدیم بعد از صاف کردنش آش میخوریم
6-جفت خوردن.ما باید قبول کنیم که هر سهره ای جفت خور نمیشه تنها کاری که ما میتونیم انجام بدیم اینه که سهره رو به اوج مستی برسونیم و طبق اصول اونو جفت بزنیم اگه جفت خورد که بهتر ولی اگه نخورد نباید از دستش عصبانی شد چه بسیار سهره هایی که دهن های بسیار قشنگی دارند تیپ و قیافه خوشگلی داره دوازده ماه سال آواز میخونن ولی هیچ وقت با قناری جفت نخوردند.سهره عالی حتما نباید جفت خور باشه.
7-مصرف مولتی ویتامین.بهتره در طول سال از مولتی ویتامین مخصوص پرندگان استفاده بشه مولتی ویتامین باعث سلامتی و سرحالی و تامین مواد مورد نیاز پرنده میشه
8-شناخت عادات سهره خود.هر سهره ای عادات به خصوص خود رو داره که صاحبش باید اونا رو بدونه اینکار باعث میشه یه جور ارتباط ذهنی بین پرنده و صاحبش بوجود بیاد و آدم بفهمه که فلان موقع پرنده اش چی ازش میخواد.
روش رفتار با طوطی تازه خریداری شده
هنگانی که طوطی تازه خریده شده را به خانه میبرید باید به موارد زیر توجه فرمایید:
1-جدا کردن طوطی از سایر پرندگان خانگی به مدت 30 روز
2-معاینه کامل طوطی ار طرف دامپزشک برای اطمینان از سلامتی ان
3-در ماه اول باید طوطی را در مکانی ارام و بی سر وصدا نگهداری کرد
4-عدم نزدیکی همسایگان و دوستان و بستگان به طوطی زیرا که این کار باعث ناراحتی پرنده می گردد
5-باید قفسه پرنده را در گوشه ای از منزل قرار داد که پرنده در ان احساس امنیت بیشتری کند
6-دمای محیط باید دمای مناسبی باشد که پرنده به ان عادت داشته باشد
7-قفس پرنده نباید در معرض جریان هموای سرد قرار داشته باشد
8- دادن غذای مورد علاقه ی پرنده
9-پرنده نیاز دارد که هر روز 10 تا 12 ساعت در تاریکی به سر برد و برای تامین تاریکی مناسب میتوانید قفس پرنده را با پارچه ضخیم بپوشانید تا تاریکی مورد نیاز پرنده تامین شود
10-در مراحل اولیه زیاد پرنده را در دست نگیرید و بگزارید که پرنده نخست به وضع جدید خود عادت کند.
11-پرنده را در معرض برخی از مواد سمی نظیر رنگ و بوی سوختن تفلن در اشپزخانه قرار ندهید و هر از چندی پنجره ها را باز کنید تا پرنده هوای ازاد تنفس کند
12- چنان چه از پنکه سقفی استفاده میکنید در هنگام بیرون اوردن از قفس ، پنکه سقفی را خاموش کنید
13- ناخون پرنده را کوتاه و منقار ان را سوهان بزنید .
14- اطمینان حاصل کنید که قفس لبه های نوک تیز نداشته باشد
15- پرنده را از پرندگان خانگی موذی و بچه های فوضول دور کنید .
منبع: کتاب طوطی سبز
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..
،پرنده،فروش پرنده در تهران،خرید و فروش محصولات حیوانات،حیوان خانگی،قفسه،کاسکو
تعیین جنسیت طوطی خاکسری افریقایی
برای تعیین جنسیت طوطی خاکستری افریقایی روش های مختلفی به کار می رود که برخی از انها علمی بوده و برخی نیز تجربی است ،به هر حال ذکر این روش ها خالی از لطف نیست :
قسمت اول
این روش نیز تجربی است و نیاز به سالها اشنایی با ساختار فیزیکی بدن پرنده دارد . افراد با تجربه معتقدند که شناسایی پرنده ی نر و ماده پس از سن 18 ماهگی از روی مشخصات ظاهری امکان پذیر میباشد ، انان اظهار میکنند که طوطی نر سری مستطیلی شکل و منقاری بزرگ و بلند دارد در حالی که طوطی ماده سری دایره ای شکل و منقاری کوچیکتر و کوتاه تر دارد پاهای نر و ران های ان مستقیم و کشیده است درحالی که پاها و ران های ماده مستقیم نبوده و کمی خمیده بوده به صورت منحنی باز است و همین امر باعث میشود که پرنده ی ماده بتواند به راحتی بر روی تخم ها بخوابد . ضمنا اگر عدسه چشم پرنده بیضی شکل باشد و در سمت منقار لکه ی سیاه کوچکی وجود داشته باشد پرنده نر و چنانچه دایره ای شکل و بدون لکه ی سیاه باشد پرنده ماده است . برخی معتقد اند که یکی از خصوصیات جنسی طوطی های نر ،در مقایسه با طوطی های ماده ،در گونه ی طوطی خاکستری کنگو ، موجود بودن ملانین بیشتر در پر های بدن نر ها است . از این رو در هنگام خریدن طوطی اگر قصد دارید طوطی نر بخرید بهتر است طوطی هایی را که تیره ترین بالهارا دارند خریداری کنید و اگر قصد دارید که طوطی ماده بخرید بهتر است که طوطی هایی را که روشن ترین بالهارا دارد بخرید . این تفاوت موجود بین نر ها و ماده ها فقط وقتی مشهود است که طوطی های مذکور پرریزی کرده و برای اولین بار پرهای دوره ی بلوغ انها در امده باشد .
منبع: کتاب طوطی سبز
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..