شاه طوطی آندامان

شاه طوطی آندامان
آندامان نام جزیره ای در اقیانوس هند است و نام این طوطی در زبان انگلیسی(پاراکیت اسکندر جزیره آندامان)است. نام علمی آن:
Psittacula eupatria magnirostris است.
خاستگاه آن جزیره آندامان میباشد.این گونه در سال ١٨٧٢توسط طبیعی دانی با نام ( بال ) شناسایی گردید.طول بدن پرنده ٦٠ سانتی متر و طول بال ها ٢٠٠_٢٢٥میلی متر و طول دم ٢٥٠_٣٤٧٧میلی متر است.

شاه طوطی نپال
نام این طوطی در زبان انگلیسی ( پاراکیت اسکندر نپال) است. نام علمی آن:
Psittacula eupatria nipalensis است.
خاستگاه آن شرق افغانستان،پاکستان،شمال و مرکز هندوستان،نپال،بوتان تا ایالت آسام در شمال هندوستان میباشد. این گونه در سال ١٨٣٦توسط( هوگسون )شناسایی گردید. طول بدن پرنده ٦٢ سانتی متر و طول بال ها٢٠٠_٢٤٠ میلی متر و طول دم ٢٨٦_٣٢٨میلی متر است.

شاه طوطی سیامی
نام این طوطی در زبان انگلیسی (پاراکیت اسکندر سیامی یا لائوسی) است.نام علمی آن:
Psittacula eupatria siamensis است.
خاستگاه آن ویتنام،کامبوج،لائوس و شمال و شرق تایلند است. این گونه در سال ١٩١٧توسط طبیعی دانی به نام (کلوس)شناسایی گردید. طول بدن پرنده ٥٦ سانتی متر و طول بال ها ١٧٩_٢٠٥میلی متر و طول دم ٢٠٠_٢٩٨میلی متر است.

منبع: کتاب طوطی سبز

برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..

سفارش کتاب 

مطالب جالب در مورد پرندگان شکاری

مطالب جالب در مورد پرندگان شکاری

جفت عقاب طلایی نر و ماده، در تمام طول عمر با هم زندگی میکنند و در محدودهٔ قلمرو خود چندین لانه می سازند که به صورت دوره ای از همه آنها استفاده می کنند. یک آشیانه قدیمی ممکن است تا دو متر قطر و یک متر ارتفاع داشته باشد. 
عقاب های پر پا دارای مراسم ازدواج ویژهای هستند. بخش اصلی این مراسم را شیرجه زدنها و اوج گرفتن های متوالی تشکیل می دهد که با سرعت بسیار بالا انجام می شود، در این شرایط عقابها سروصدای زیادی به راه می اندازند. در نمایش دیگر، پرواز آرام و طولانی مدت انجام می دهند، و پاهای خود را آویزان نگه می دارند و به طور ناگهانی بر روی درخت می نشینند و یا مجدداً اوج می گیرند.

عقاب ماهی گیر اغلب قبل از اینکه پاهای خود را برای گرفتن ماهی وارد آب کند به صورت درجا، بال میزند. هنگامی که میخواهد به سمت بالا برگردد، ماهی را به شکلی توسط چنگال های خود نگه می دارد که سر ماهی به سمت بالا باشد. این عمل موجب کاهش مقاومت هوا شده و بالا بردن ماهی را راحتتر می کند.
عقاب ماهی گیر به ندرت ماهی را از چنگال خود رها می کند، آن هم در مواقعی روی می دهد که ماهی بیش از حد انتظار سنگین باشد، در این حالت ممکن است پرنده به جای رها کردن ماهی، خود مرگ پرندہ گردد. 
قرقی ها در حالی که پرواز میکنند به طور ناگهانی به روی شکار حمله می برند، این پرندگان برخلاف شاهین ها در جا پرواز نمی کنند در مقابل سریعاً بر سرعت خود می افزایند و شکار را غافلگیر میکنند.
جوجه قرقیها به غذای زیادی نیاز دارند و در طی روز هر جوجه به دو الی سه پرنده به اندازهٔ گنجشک نیاز دارد. غذای اصلی قرقی ها را خرگوش های کوچک، موش و پرندگان کوچک تشکیل میدهند. 
شاهین ها دارای بالهای داسی شکل هستند. این پرندگان بسیار نترس بوده و بعضاً به حیوانات ۲ الی ۳ برابر خود حمله می کنند.
در اوایل تربیت، پرنده می بایست در هر زمان تحت نظر مربی باشد زیرا مشاهده گردیده است که برخی از این پرندگان در مواقعی که چشم بند و یا بند به پا داشته اند و یا گرسنه بوده اند خود را زخمی نموده و حتی از خوردن انگشتان خود دریغ ننموده اند.
زمانی که پرنده برای شکار به بیرون برده می شود و از طریق پرنده شکاری انجام میگیرد مقداری از آن شکار را می بایست به پرنده داد. 
پرندگان در هنگام شکار قوانین فیزیکی را زیر پا میگذارند. شاهین هنگام شیرجه زدن به سرعتی معادل ۳۸۴ کیلومتر در ساعت دست مییابند و هنگام چرخیدن می توانند شتاب جانبی معادل با ۲۹G را تحمل کنند.

طرلان ها با بال زدن و شیرجه های متوالی پرواز می کنند. طرلان ها گرچه اندازهٔ نسبتاً بزرگی دارند ولی هنگام شکار بسیار سریع هستند. دم بلند آنها به تغییر جهت های سریع کمک می کند و به راحتی در لابلای درختان پرواز می کنند. 
قرقیهای هریس در هنگام شکار رفتار اجتماعی از خود نشان میدهند. جوجههای آنها ممکن است تا مدت سه سال با والدین خود زندگی کنند و در بزرگ کردن جوجههای بعدی به والدین خود کمک می کنند هنگام شکار دو تا شش پرنده با هم همکاری کرده و شکار را به دام می اندازند. این پرندگان در امر شکار با انسان نیز همکاری می کنند، در هنگام شکار به همراه صاحب خود پرواز میکنند و منتظر می مانند تا صاحبشان خرگوش را در علفزار برای آنها رم دهد.
تری تام (ترمتای) در آمریکای شمالی با نام قرقی کبوتر شناخته میشود ولی میبایست توجه داشت که این پرنده یک شاهین است، عمده غذای آن را چکاوک و حشرات بزرگ تشکیل می دهند این پرنده هنگام شکار در ارتفاع یک متری از سطح زمین پرواز کرده و شکار خود را غافلگیر می کند.

www.whitecrowpet.com

کاکادو چشم آبی BLUE-EYED COCKATOO

کاکادو چشم آبی BLUE-EYED COCKATOO با نام علمی Cacatua ophthalmica هم چنین با عنوان کاکادو سفید نیز شناخته شده است.  طول بدن این کاکادو ۵۰ سانتی متر است و  وزن تقریبی آن چیزی حدود ۵۰۰-۵۸۰۰ گرم می باشد. این طوطی تنها دارای یک نژاد می باشد. کاکادو سفید یک طوطی متوسط جثه با تاج بزرگ که به سمت عقب انحنا دارد ، می باشد. هم چنین برخی از پرهای تاج به رنگ زرد دیده می شوند و بقیه پرها به رنگ سفید می باشند . پرهای پایه ای گوش و پرهای گونه  و گلو به رنگ زرد بسیار کم رنگ دیده می شوند. حلقه چشم آبی روشن می باشد که علت نامگذاری نیز همین رنگ حلقه چشم می باشد. چشم ها در نرها به رنگ قهوه ای تیره و در ماده ها به رنگ نارنجی-قهوه ای می باشد.

www.whitecrowpet.com

حقایقی درباره پرندگان

1- قدیمی ترین پرنده یک ارچیپتریکس بوده و در حدود ۱۵۰ میلیون سال قبل زندگی میکرده است .اندازه کلاغ سیاه بوده است و پرو بال داشته است . 

2-تخم شتر مرغ برای سفت شدن به دو ساعت جوشیدن نیاز دارد . 

3-تخم اباتروس سلطنتتی ۷۹ روز برای باز شدن به وقت نیاز دارد . 

4-تخم مرغ مگس کوچکترین و تخم شتر مرغ بزرگترین تخم دنیاست 

5-در این دوره پرنده فیل در روی تخم که ۲۷ پوند وزنش بود دراز کشید . 

6-پرنده پریسوشال مرغ ها ،اردک هارا دوست دارند و حاضرند به دریچه های کاکایی پرواز کنند انها از با زرده ی بزرگتر از تخم جغد ،دارکوب ،مرغهای اواز خوان در میایند که مراقبت بسیار نیاز دارند . 

7-کیسه های هو ۵/۱ درصد جلوی بدن پرنده را تشکیل میدهند 

8-درجه حرارت بدن پرندگان ۷-۸ درجه از درجه حرارت بدن انسان بشتر است پرندگان فقط میتوانند ۳ ربع بدن خود را خنک کنند . 

9-ضربان قلب پرنده ۴۰۰ تا برای هنگامی که نشسته و ۱۰۰۰ تا برای هنگام پرواز است 

10- تنها پرنده بدون بال در جهان کیوی در نیوزلند است . 

11-اردکها و غاز ها به صورت هفتی شکل پرواز میکنند . پرندها حشرات را میگیرند و میخورند و اضافی ها را برای ذخیره میگذارند . 

12-کبوتر با سرعت ۱۰۰ میتواند پرواز کند 

13- سرعت کبوتر ها ،شاهین ها ،اپچلیک ها به ۲۰۰ نزدیک است 

14- پنگوئن ها ،شتر مرغ ،دو دو از پرندهایی هستند که پرواز نمیکنند 

15-مرغ مگس در هر ۱۰ دقیقه دو برابر وزنش میخورد 

16-کبوتری هنگام جنگیدن با یک پرنده دیگر پای خود را از دست داد و با پای چوبی زندگی کرد . 

17-تنها پرنده سمی در جهان حودد پتوهی است که سم در پوست و پرش یافت میشود

www.whitecrowpet.com

۱۰ واقعیت بسیار جذاب درباره جغد که باید بدانید!

۱۰ واقعیت بسیار جذاب درباره جغد که باید بدانید!

جغدها موجودات بسیار جذابی هستند. این یک واقعیت غیرقابل انکار است. در زیر ۱۰ واقعیت جالب و مجموعه ای از عکس هایی از این موجود زیبا را برایتان تقدیم کرده ایم. امیدوارم لذت ببرید!

۱. جغدها از پرندگان شکاری هستند. جغدها از طیف گسترده ای از پستانداران، پرندگان، حشرات و خزندگان تغذیه می‌کنند.  آنها مثل همه پرندگان دندان ندارد و نمی‌توانند طعمه خود را بجوند. در عوض، طعمه های خود را پاره کرده و به قطعات کوچکتر تبدیل می‌کنند. آنها همچنین مواد غیرقابل هضم را برمی‌گردانند.

۲. پاهای جغد ۴ انگشت دارد که در زمان پرواز ۳ عدد رو به جلو و دیگری رو به عقب است ولی زمانی که پرنده، شکاری در چنگ دارد یا روی نشیمنگاهی مثل شاخه یا سنگی نشسته دو انگشت جلو و دو انگشت در عقب قرار می‌گیرد.

۳. بیشتر جغدها شب‌رو هستند. اغلب جغدها در شب فعال می‌کنند و گونه های کمی (مانند جغد کوتوله) در صبح زود و یا هنگام غروب فعالیت می‌کند در حالی که برخی (مانند جغد نقب و جغد کوتاه گوش) در طول روز فعال هستند.

۴. چشم‌های جغد به چشمخانه چسبیده و در حدقه ثابت است. این بدان معناست که باید برای دنبال کردن یک مسیر تمام سر خود را بچرخانند. بر خلاف افسانه رایج، جغد نمی‌تواند سر خود را به طور کامل به عقب برگرداند. جغد می‌تواند سر خود را تا ۱۳۵ درجه در هر دو جهت بچرخاند، یعنی مجموعا ۲۷۰ درجه میدان دید دارد.

۵. گونه های بسیاری از جغدها دارای پرهایی هستند که برای پرواز خاموش و بی‌صدا خلق شده اند. به عنوان مثال، لبه پیشرو از پرهای جغد سفت است که موجب کاهش صدای پرزدن هنگام پرواز می‌شود در حالی که لبه عقبی پرهای جغد حاشیه نرمی دارد که باعث تعادل در پرواز می‌شود. پرها همچنین پوششی کرک‌دار دارند که مانع از ایجاد صدا در هنگام پرواز می‌شود.

۶. جغدها صداهای متنوعی ایجاد می‌کنند. حوت حوت یکی از صداهای آشنایی است که ما را به یاد جغد می‌اندازد. جغدها صداهای دیگری نیز بوجود می‌آورند که شبیه سوت زدن یا فریاد زدن است.

۷. جغدها در همه مناطق زمین به جز قطب جنوب یافت می‌شود.

۸. جغدها دوربین هستند و قادر به دیدن چیزهای در چند سانتی متری از چشم خود نیستند. چشم‌های جغد حتی در نور خیلی کم نیز می‌تواند ببیند و به همین خاطر خوب شکار می‌کند.

۹. در متون فارسی واژه‌های مترادف دیگری که برای جغد بکار رفته عبارت است از: بوف، بوم، بهمن‌مرغ، کوف، یوف، گول، چغد، چغو، کُنگُر، کوچ، کوج، پسک، پش، کوکن، کگران، کوال، نهام، نهار، بیقوچ، بیقوش، بایقوش، قوش، سار، کوره بو.

۱۰. نیروی شنوایی جغدها خیلی قوی است، منقار رو به پایین آن‌ها نیز برای این است که در دریافت صدا کمترین مانع را ایجاد کند. در بیشتر گونه‌های شب‌بیدار جغد، یکی از گوش‌ها کمی بالاتر از گوش دیگر قرار گرفته تا صداها را در حالت حرکات عمودی طعمه نیز دریافت و دنبال کند. جغدها با این قدرت شنوایی خود می‌توانند جهت حرکت طعمه را با دقت بالایی تشخیص دهند. برخی از جغدها دارای چنان قدرت شنوایی هستند که می‌توانند یک طعمه را در تاریکی مطلق تشخیص دهند.

www.whitecrowpet.com