کاکادو چشم آبی BLUE-EYED COCKATOO با نام علمی Cacatua ophthalmica هم چنین با عنوان کاکادو سفید نیز شناخته شده است. طول بدن این کاکادو ۵۰ سانتی متر است و وزن تقریبی آن چیزی حدود ۵۰۰-۵۸۰۰ گرم می باشد. این طوطی تنها دارای یک نژاد می باشد. کاکادو سفید یک طوطی متوسط جثه با تاج بزرگ که به سمت عقب انحنا دارد ، می باشد. هم چنین برخی از پرهای تاج به رنگ زرد دیده می شوند و بقیه پرها به رنگ سفید می باشند . پرهای پایه ای گوش و پرهای گونه و گلو به رنگ زرد بسیار کم رنگ دیده می شوند. حلقه چشم آبی روشن می باشد که علت نامگذاری نیز همین رنگ حلقه چشم می باشد. چشم ها در نرها به رنگ قهوه ای تیره و در ماده ها به رنگ نارنجی-قهوه ای می باشد.
1- قدیمی ترین پرنده یک ارچیپتریکس بوده و در حدود ۱۵۰ میلیون سال قبل زندگی میکرده است .اندازه کلاغ سیاه بوده است و پرو بال داشته است .
2-تخم شتر مرغ برای سفت شدن به دو ساعت جوشیدن نیاز دارد .
3-تخم اباتروس سلطنتتی ۷۹ روز برای باز شدن به وقت نیاز دارد .
4-تخم مرغ مگس کوچکترین و تخم شتر مرغ بزرگترین تخم دنیاست
5-در این دوره پرنده فیل در روی تخم که ۲۷ پوند وزنش بود دراز کشید .
6-پرنده پریسوشال مرغ ها ،اردک هارا دوست دارند و حاضرند به دریچه های کاکایی پرواز کنند انها از با زرده ی بزرگتر از تخم جغد ،دارکوب ،مرغهای اواز خوان در میایند که مراقبت بسیار نیاز دارند .
7-کیسه های هو ۵/۱ درصد جلوی بدن پرنده را تشکیل میدهند
8-درجه حرارت بدن پرندگان ۷-۸ درجه از درجه حرارت بدن انسان بشتر است پرندگان فقط میتوانند ۳ ربع بدن خود را خنک کنند .
9-ضربان قلب پرنده ۴۰۰ تا برای هنگامی که نشسته و ۱۰۰۰ تا برای هنگام پرواز است
10- تنها پرنده بدون بال در جهان کیوی در نیوزلند است .
11-اردکها و غاز ها به صورت هفتی شکل پرواز میکنند . پرندها حشرات را میگیرند و میخورند و اضافی ها را برای ذخیره میگذارند .
12-کبوتر با سرعت ۱۰۰ میتواند پرواز کند
13- سرعت کبوتر ها ،شاهین ها ،اپچلیک ها به ۲۰۰ نزدیک است
14- پنگوئن ها ،شتر مرغ ،دو دو از پرندهایی هستند که پرواز نمیکنند
15-مرغ مگس در هر ۱۰ دقیقه دو برابر وزنش میخورد
16-کبوتری هنگام جنگیدن با یک پرنده دیگر پای خود را از دست داد و با پای چوبی زندگی کرد .
17-تنها پرنده سمی در جهان حودد پتوهی است که سم در پوست و پرش یافت میشود
۱۰ واقعیت بسیار جذاب درباره جغد که باید بدانید!
جغدها موجودات بسیار جذابی هستند. این یک واقعیت غیرقابل انکار است. در زیر ۱۰ واقعیت جالب و مجموعه ای از عکس هایی از این موجود زیبا را برایتان تقدیم کرده ایم. امیدوارم لذت ببرید!
۱. جغدها از پرندگان شکاری هستند. جغدها از طیف گسترده ای از پستانداران، پرندگان، حشرات و خزندگان تغذیه میکنند. آنها مثل همه پرندگان دندان ندارد و نمیتوانند طعمه خود را بجوند. در عوض، طعمه های خود را پاره کرده و به قطعات کوچکتر تبدیل میکنند. آنها همچنین مواد غیرقابل هضم را برمیگردانند.
۲. پاهای جغد ۴ انگشت دارد که در زمان پرواز ۳ عدد رو به جلو و دیگری رو به عقب است ولی زمانی که پرنده، شکاری در چنگ دارد یا روی نشیمنگاهی مثل شاخه یا سنگی نشسته دو انگشت جلو و دو انگشت در عقب قرار میگیرد.
۳. بیشتر جغدها شبرو هستند. اغلب جغدها در شب فعال میکنند و گونه های کمی (مانند جغد کوتوله) در صبح زود و یا هنگام غروب فعالیت میکند در حالی که برخی (مانند جغد نقب و جغد کوتاه گوش) در طول روز فعال هستند.
۴. چشمهای جغد به چشمخانه چسبیده و در حدقه ثابت است. این بدان معناست که باید برای دنبال کردن یک مسیر تمام سر خود را بچرخانند. بر خلاف افسانه رایج، جغد نمیتواند سر خود را به طور کامل به عقب برگرداند. جغد میتواند سر خود را تا ۱۳۵ درجه در هر دو جهت بچرخاند، یعنی مجموعا ۲۷۰ درجه میدان دید دارد.
۵. گونه های بسیاری از جغدها دارای پرهایی هستند که برای پرواز خاموش و بیصدا خلق شده اند. به عنوان مثال، لبه پیشرو از پرهای جغد سفت است که موجب کاهش صدای پرزدن هنگام پرواز میشود در حالی که لبه عقبی پرهای جغد حاشیه نرمی دارد که باعث تعادل در پرواز میشود. پرها همچنین پوششی کرکدار دارند که مانع از ایجاد صدا در هنگام پرواز میشود.
۶. جغدها صداهای متنوعی ایجاد میکنند. حوت حوت یکی از صداهای آشنایی است که ما را به یاد جغد میاندازد. جغدها صداهای دیگری نیز بوجود میآورند که شبیه سوت زدن یا فریاد زدن است.
۷. جغدها در همه مناطق زمین به جز قطب جنوب یافت میشود.
۸. جغدها دوربین هستند و قادر به دیدن چیزهای در چند سانتی متری از چشم خود نیستند. چشمهای جغد حتی در نور خیلی کم نیز میتواند ببیند و به همین خاطر خوب شکار میکند.
۹. در متون فارسی واژههای مترادف دیگری که برای جغد بکار رفته عبارت است از: بوف، بوم، بهمنمرغ، کوف، یوف، گول، چغد، چغو، کُنگُر، کوچ، کوج، پسک، پش، کوکن، کگران، کوال، نهام، نهار، بیقوچ، بیقوش، بایقوش، قوش، سار، کوره بو.
۱۰. نیروی شنوایی جغدها خیلی قوی است، منقار رو به پایین آنها نیز برای این است که در دریافت صدا کمترین مانع را ایجاد کند. در بیشتر گونههای شببیدار جغد، یکی از گوشها کمی بالاتر از گوش دیگر قرار گرفته تا صداها را در حالت حرکات عمودی طعمه نیز دریافت و دنبال کند. جغدها با این قدرت شنوایی خود میتوانند جهت حرکت طعمه را با دقت بالایی تشخیص دهند. برخی از جغدها دارای چنان قدرت شنوایی هستند که میتوانند یک طعمه را در تاریکی مطلق تشخیص دهند.
خفاش
گردآوری شده در گروه کلاغ سفید
پرندگان آواز زیبایی دارند و آوازهای گوناگونی هم می خوانند. بسیاری از پرندگان آواز خوان هر سال کمیاب تر می شوند.
پرندگان آوازخوان یک اندام صوتی به نام سیرنیکس syrinx دارند که در گلویشان قرار گرفته. سیرینکس عضلانی دو نیمه دارد که هر لرزش آن آوازهایی تولید می کند، چنان که پرنده می تواند در یک آن دو نت را بخواند. برای خواندن، یک پرنده هوا را از شش هایش از میان سیرینکس می دمد.