این نشانه ها شامل پرخونی های منتر در سراسر بدن و ترشحات چرکی در نای و ریه و کیسه های هوایی , کدورت و تیرگی در پرده های سروزی بدن ( پریکارد و کیسه های هوایی ) پرخونی و گاهی پتشی و زخم در طول روده ها و پیش معده می باشد .
تشخیص
تشخیص با مشاهده علایم بیماری و جداکردن ویروس در تخم مرغ جنین دار و یا مشاهده خاصیت جمع شدن گلبول های قرمز توسط ویروس و سپس خنثی شدن آن توسط پادتن ضد ویروس , امکان پذیر می باشد .
پیشگیری و درمان
پیشگیری توسط واکسیناسیون صورت می گیرد . استفاده از واکسن های کشته می تواند بی خطر تر باشد , چرا که بعضی مواقع استفاده از واکسن های زنده مخصوص ماکیان , در قناری ایجاد بیماری می کند . این بیماری درمان ندارد و فقط با رعایت اصول بهداشتی و واکسیناسیون می توان جلوی شیوع بیماری را گرفت .
منبع: کتاب قناری
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید..