خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفید
خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیداهلی کردن کاسکو ( طوطی خاکستری )
اهلی کردن کاسکو ( طوطی خاکستری ) :
این مطلب شامل نحوه رفتار با کاسکو ، اهلی کردن کاسکو ، و اسباب بازی برای کاسکو میباشد.
- تمامی فعالیت های زیر را در صورتی و در فاصله ای انجام دهید که پرنده شما قار نمیکشد.
- تمرین باید منظم و همه روزه انجام شود ، هر روز دست کم یک ساعت زمان برای تمرین اختصاص دهید.
- از حرکات سریع و ناگهانی خودداری کنید.
- کم کم به قفس نزدیک شوید تا جایی که پرنده قار نمیکشد. مثلا روزی ده تا بیست سانتیمتر ، ممکن است نزدیک شدن به قفس کاسکو یک هفته تا یک ماه طول بکشد.
- اوقات بیکاری ، مطالعه ، تماشای tv و حتی خواب نزدیک قفس باشید.
- از نگاه کردن مستقیم به کاسکو خودداری کنید. کاسکو از دست و صورت شما میترسد. هنگام تعویض آب غذا صورت خود را از قفس دور نگه دارید و ارتفاع شما از قفس کمتر باشد.
- هرچه از صبح میگذرد کاسکو آرامتر میشود و بهتر میتوان به او نزدیک شد.
- هرگز کاسکویی که اهلی نشده را با دست ، پارچه یا حوله نگیرید.
- سعی کنید همواره با غذای مورد علاقه او به قفس نزدیک شوید و غذا را آرام در ظرف غذا بیاندازید.
- لباس رنگ روشن بپوشید و از لباسهای تیره یا قرمز استفاده نکنید.
- تا زمانی که پرنده شما قار میکشد او را از قفس خارج نکنید.
- از سقف قفس برای بیرون آوردن و داخل بردن پرنده استفاده کنید.
- از چوبهای کوچک و تمیز برای بازی کردن پرنده و یا کشیدن روی پرهای کاسکو استفاده کنید.
- کاسکو زمانی به شما علاقه مند میشود که اعتماد او را جلب کنید.
- یک رفتار اشتباه از طرف شما تا مدتها در ذهن کاسکو باقی خواهد ماند.
- از چیدن پرها و یا گرفتن ناخنها تا زمانی که پرنده شما کاملا اهلی نشده خودداری کنید.
- کاسکو تنهایی را دوست ندارد حتی زمانی که اهلی نیست. این پرنده به صورت گله ای زندگی میکند و همواره محیط شلوغ اما بدون استرس را دوست دارد.
- برای اهلی کردن کاسکو باید صبور باشید و عجله نکنید.
- پرنده شما برای اولین بار راحتتر روی لباس شما خواهد آمد تا روی پوست دست.
- قفس کاسکو حریم شخصی او محسوب میشود تا کاملا اهلی نشده دست خود را داخل قفس نبرید.
- سعی کنید هنگام تمرین از انگشتر ، دستبند یا ساعت استفاده نکنید.
- اگر کاسکو شما روی دستتان نمیاید زمانی که روی سقف قفس ایستاده ، سقف را جدا کنید و همراه خود حرکت دهید.
- اگر پرنده شما از روی سقف قفس پرید قفس یا سقف قفس را نزدیک او ببرید تا روی آن بیاید و از گرفتن کاسکو با دست یا پارچه خودداری کنید.
- تمرین را در مکانی آرام و ساکت و جایی که وسایل کمتری وجود داشته باشد انجام دهید تا از آسیب رسیدن به کاسکو و وسایل جلوگیری شود.
- در تمام مدت تمرین از یک سوت یا یک کلمه استفاده کنید.
- زمانی که سعی میکنید کاسکو روی دست شما بیاید اگر قفسش نزدیک باشد روی آن خواهد پرید.
اسباب بازی برای کاسکو :
کاسکو پرنده ای بسیار باهوش است و وسایل جدیدی که به او نزدیک میکنید را به خوبی تشخیص میدهد و به سرعت از خود عکس العمل نشان میدهد ، پس باید در انتخاب این وسایل و نحوه نزدیک کردن آن به کاسکو دقت کنیم.
برای کاسکوهای بالغ و جوجه کاسکوها وسایل و اسباب بازیهای فراوانی وجود دارد که میتوانید از آنها برای سرگرم شدن و لذت بردن کاسکو استفاده کنید.
- از اسباب بازیهای چوبی برای پرنده خود استفاده کنید.
- چوبهای خشک شده درختان ( شاخه های نازک و کوتاه ) با اندازه های کوچک و تمیز شده با آب میتواند اسباب بازی خوبی باشد. کاسکو از خرد کردن و بازی کردن با آن لذت میبرد.
- از نزدیک کردن ناگهانی یک وسیله یا اسباب بازی و یا عروسک به قفس کاسکو خودداری کنید ، گاهی کاسکوها به یک کودک که لباسی خاص پوشیده یا کلاه به سر دارد عکس العمل نشان میدهد و میترسد.
- اگر با نزدیک کردن یک اسباب بازی کاسکوی شما ترسید ، از ادامه دادن به ای کار خودداری کنید زیرا باعث میشود تا مدتها از آن اسباب بازی و خود شما دوری کند.
کاسکوهای وحشی مخصوصا جوجه کاسکوها ممکن است با ترسیدن از یک اسباب بازی دچار ترس مرضی یا حتی استرس شدید و مرگ شوند.
- برای کاسکوهای وحشی از چوبهای کوچک درختان در اندازه های چهار تا پنج سانت استفاده کنید.
- پرنده ای که سالهاست در منزل شماست ممکن است از یک وسیله جدید بترسد.
- هر اسباب بازی را برای مدت چند روز در فاصله یکی دو متری قفس قرار دهید تا کم کم با آن آشنا شود.
- پرنده ای که تازه شروع به اهلی شدن یا سخنگویی میکند نیاز به اسباب بازی های گوناگون و متنوع ندارد زیرا دیگر به تمارین توجهی نمیکند.
- از دادن حلقه ، سیم ، نخ یا طناب نازک و یا چوب بلند به کاسکو خودداری کنید.
فصل اول - پرورش و نگهداری مینا
فصل اول - پرورش و نگهداری مینا
سالیانه میلیون ها پرنده از پرندگان مناطق استوایی و از محلی های زیست طبیعی شان در قاره های آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین صید شده و راهی بازار کشورهای مختلف جهان می شوند تا به عنوان پرندگان خانگی به فروش روند. بیشی از ۸۰٪ این پرندگان قبل از رسیدن به مقصد نهایی، تلف می شوند. صدها قطعه از این پرندگان در قفسی های کوچک، بدون غذای کافی و آب و تهویه مناسب قرار داده می شوند و درختان محل زیست این پرندگان تخریب می شوند و تجارت این نوع پرندگان کمیاب و همچنین تخریب محیط زیست آنان باعث شده است که بیش از هزارگونه پرنده مختلف در معرض انقراض قرار گیرند. تصمیمات زیادی برای جلوگیری از این گونه اعمال اتخاذ شده است که از آن جمله تصمیمات متخذه در کنگره آمریکا میباشد.
در سال ۱۹۹۲ کنگره آمریکا علی رغم مخالفت بسیاری از علاقه مندان به این تجارت در آمریکا، قانون حمایت از پرندگان وحشی را تصویب کرد. این در حالی است که قبل از تصویب قانون حمایت از پرندگان وحشی، ایالات متحده آمریکا بزرگترین کشور وارد کننده پرندگان وحشی به شمار میرفت به طوری که در طی سال های ۱۹۸۰ لغایت ۱۹۹۱ بیش از 7/4 میلیون پرنده وحشی را جهت فروش در بازارهای محلی خود، وارد کرده بود. هدف کنگره آمریکا از تصویب چنین قانونی جلوگیری از صید بی رویه پرندگان استوایی و توقف روند تخریب محیط زیست ناشی از آن بوده است.
در روزگاری، در ایالات متحده آمریکا گونه های مینای گوشواره ای هندی و مینای گوشواره ای جاوه تقریباً در هر مغازه پرنده فروشی یافت می شدند، اما امروزه در فروشگاههای عرضه مینا به شما خواهند گفت که نمی توانید مینایی به دست اورید زیرا واردات این نوع پرنده ممنوع شده است.
بسیاری از فروشندگان خانگی نمی دانند که اماکنی وجود دارد که در ان جا : زاد و ولد مینا می پردازند و علاقه مندان میتوانند با مراجعه به پرورش دهندگان مینا ، مینای مورد علاقه ی خود را خریداری کنند. در کشور ما متاسفانه مراکزی برای پرورش مینا وجود ندارد و تمامی میناهای موجود در بازار وارداتی بوده و از طریق هند و پاکستان وارد کشور می شود. اخیرا گروهی از پرورش دهندگانی ایرانی شروع به جوجه گیری از مینای معمولی نموده و این جوجه ها را وارد بازار کردند.
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.
آشنایی با پرنده «طُرقه»
از جمله پرندگان بسیار معروف و خوش آواز در منطقه بنارویه که در اوایل اسفند و به ویژه در فروردین ماه در صحراهای اطراف به فراوانی یافت می شود «طُرقه» نام دارد. این پرنده زیبا با صدای خوش توانایی تقلید صدای تعداد زیادی از پرندگان مختلف از جمله : بلبل ، دُنیل ، بُک ، قناری ، سِهرَه ، گنجشک و … را دارا می باشد . به هنگام فصل بهار صحراهای کلاهی و فتح آباد با آواز خوش و دل انگیز این پرنده جلوه خاصی به خود گرفته و زیبایی طبیعت منطقه بنارویه را دوچندان می کند و رهگذران از آن لذت می برند …
این پرنده در بنارویه از سالهای پیش طرفداران زیادی داشته و معمولا به هنگام تخم گذاری و جوجه گذاشتن این پرنده عده زیادی از نوجوانان برای پیدا کردن لانه و گرفتن بچه این پرنده به صحرا می روند . لانه این پرنده نیز در کشتزارهای گندم و جو در صحراهای کلاهی ، فتح آباد و … یافت می شود .
متاسفانه به دلیل گرفتن بی رویه جوجه های این پرنده و همچنین در سالهای اخیر شکار تعداد بسیاری از طُرقه های نر و ماده بالغ به هنگام شب و حبس کردن آنها در قفس و در نهایت مرگ و میر تعداد زیادی از این پرنده با ارزش نسل این پرنده در منطقه بنارویه رو به کاهش و نابودی می باشد .
طرقه نام پرنده ای است که شبیه گنجشک بوده ولی در سایز بزرگتر . به طرقه ، گنجشک صحرایی نیز گفته می شود. جنس نر این پرنده دارای یک طوق مشکی بر روی گردن است که آنرا از جنس ماده متمایز می کند.طرقه ها بیشتر در مزارع و بر روی زمین لانه سازی می کنند و شاید همین امر باعث شده که پیدا کردن جوجه ها راحت باشد.برای نگهداری باید جوجه طرقه را خرید تا در آینده پرنده ای رام و دست آموز شود و حتی صدای قناری و یا سهره را نیز یاد بگیرد.در اواسط تابستان شاهد این هستیم که پرنده فروشی ها طرقه هایی را به فروش می رسانند که علی رغم اینکه جوجه هستند ولی وحشی بوده و با دیدن انسان خود را به قفس می کوبند که خرید این نوع طرقه ها بی فایده بوده و رام نمی شوند و یا خیلی طول می کشد و صدا نیز یاد نمی گیرند.دانه اصلی این پرنده در قفس تخم کتان است.ولی می توان از دانه های دیگری نظیر شاهدانه به مقدار کم استفاده نمود.کاهو ، کلم و سیب و… نیز غذای طرقه را در قفس تشکیل می دهند.قفس طرقه بصورت گرد است و برای تزئین بیشتر ، یک آیینه و یک زنگوله در آن قرار می دهند.طرقه برای پاکسازی پر های خودش از خاک استفاده می کند.در صورت یادگیری صدا قناری یا سهره ، طرقه با صدای بلند این صداها را می خواند.برای دراز نشدن نوک طرقه می توان از سنگ پا نیز در قفس استفاده کرد.
در نیمه ی دوم اردیبهشت و تا اواسط خرداد فصل جوجه گذاشتن پرنده طُرقه می باشد . به هنگام کشت گندم طُرقه ها در گندم زارها لانه می کنند و خیلی ها افراد جوجه های این پرنده را از لانه بر می دارند . طرقه تا زمانی که جوجه است با گوشت یا سویا می توان آنرا تغذیه کرد البته باید تا یک مدتی با دست به آن گوشت داد.بعد از مدتی خودش قادر به گوشت خوردن می شود .
پرنده نر بالغ طُرقه (پرنده نر بسیار آواز زیبا و معروفی دارد)
جوجه طُرقه تازه از لانه بیرون آمده که در زبان محلی به آن جوجه فَلخاری می گویند .
لانه پرنده طُرقه هنگام تخم گذاری
جوجه های تازه از تخم بیرون آمده پرنده طُرقه
کبوتر، فصل چهارم،قسمت دوم،بیماری های انگلی،بیماری کوکسیدیوز
2- بیماری کوکسیدیوز:
کوکسید یا نوعی انگلی تک یاخته ای است که با چشم غیر مسلح دیده نمیشود و باعث بروز عوارض گوارشی در کبوترها میگردد. عامل این بیماری دو نوع کوکسید یا هستند که عبارتند از: ایمریا لابینا و ایمریا کولمباروم است که عوارض مشابهی را در کبوترها ایجاد می کنند ، اما از لحاظ شکل اووسیت باهم اختلاف دارند.
اووسیت بیضی یا دایره ای شکل می باشد که پس از گذاشت مدتی به شکل عفونت زایا اسپور دارتبدیل می شود.
دوره زندگی انگلی و راه های انتقال:
1- رشد خارجی : پس از خروج اووسیت ها همراه مدفوع کبوتر آلوده در صورت وجود دمای مناسب ورطوبت کافی واکسیژن در کف لانه ، اووسیت به شکل عفونت زا ( اسپور دار) تبدیل می شود.
این مرحله دو روز طول می کشد.
2 - رشد داخلی : هنگامی که کبوتر همراه با آب و غذای آلوده، شکل بیماریزای انگلی را می بلعد، این مرحله آغاز می گردد، این مرحله به دوفاز تقسیم می شود:
الف - مرحله تقسیم غیر جنسی:
این مرحله در داخلی رودهها صورت می گیرد و در طی آن جداره خارجی اووسیت اسپور دار در اثر هضم توسط اسیدهای معده از بین می رود واسپورزوئیت دوکی شکل متحرک آزاد شده که به دیواره روده ها حمله می کند و در آنجا تکثیر یافته و به سلولی های دیگری حمله می کند ومروزوئیت را ایجاد میکند.
مروزوئیت ها متحرک بوده و به سلولهای دیگر حمله میکنند وبا ادامه این تقسیمات بعد از تخریب بسیاری از سلول های روده تعداد زیادی مروزوئیت تولید می گردد ودیده شده است که در یک سلولی در حدود 5/2 میلیون مروزوئیت تولید می شود.
ب - مرحله تقسیم جنسی:
مروزوئیت متحرک به دو نوع سلولی مختلف تبدیل می گردد که عبارتند از:
ماکروگامتوسیت : یا سلول هاى جنسی ماده.
میکرو گامتوسیت : یا سلول هاى جنسی نر.
سپس دو سلول جنسی نر وماده درهم آمیخته شده وسلول تخم (زیگوت ) ویا اووسیت را ایجاد میکنند که همراه با مدفوع خارج می شود و دوره زندگی انگلی تکرار می شود.
این مرحله، یعنی از ورود اووسیت به رودهها تا خروج آن همراه با مدفوع تقریباً چهار تا پنج روز به طول می انجامد.
- کبوترهای بهبود یافته، حامل انگلی خواهند بود اما دوباره به بیماری مبتلا نمی گردند، در نتیجه برای همیشه منبع آلودگی پرندگان سالم باقی خواهند ماند.
- بیماری ممکن است از راه تماسی با کبوترهای تازه خریده شده و یا از راه آمیزش با کبوترهای همسایه و یا از راه وسایل آلوده منتقل گردد.
- علاوه بر عواملی فوق لذکر، عوامل دیگری مانند انتقال به مکان جدید، کمبود مواد غذایی و آلودگی آب و یا ابتلای به بیماریهای دیگر، می تواند در ایجاد بیماری مؤثر باشد.
نشانه های درمانگاهی:
بیماری به دو صورت تظاهر می یابد :
1 - پرندگان حامل بیماری که نشانه های درمانگاهی از خود نشان نمی دهند:
این حالت در کبوترهای بالغ و کبوترهای بهبود یافته از بیماری دیده می شود ودرآن کوکسیدیا از راه مدفوع، دفع و کبوترها با خوردن غذای آلوده دوباره به عفونت مبتلا می گردند و بدین گونه دوره زندگی کوکسیدیا ادامه می یابد بدون آن که نشانه های بیماری ظاهر گردد.
2- پرندگان مبتلا به شکل حاد بیماری:
این حالت در جوجه کبوترها از سن سه هفتگی دیده می شود. جوجه ها در این سن به علت نداشتن دستگاه ایمنی، توانایی مقابله با بیماری را ندارند ودر عفونت، تعداد زیادی از سلول های روده از بین می روند ودر نتیجه عوارض رودهای مانند اسهال موکوسی و گاه خونین ایجاد می کنند.
کبوتر مبتلا دچار لاغری مفرط، ناراحتی و ضعف عمومی می گردد که ممکن است منجر به فلجی شود و معمولاً مرگ ومیر کبوتر در نتیجه ضعف و یا عفونت باکتریایی ثانویه اتفاقی می افتد.
نشانه های کالبد گشایی:
تورم شدید در دیواره بخشی میانی رودهها به همراهی موکوس و خون دیده می شود.
بیماری را می توان با نمونه گیری از محتویات روده ها و بررسی نمونه در زیر میکروسکوپ و مشاهده اووسیت تشخیص داد.
3- بیماری های زیادی از نظر وجود اسهالی با هم مشابه هستند که گاهی این اسهال خون آلود می باشد، مانند آلودگی به کرم های نخی شکل، کرم های گرد و کرم های نواری و هم چنین عفونت باکتریایی نظیر سالمونلوز و ایشرشیا کلی از بیماری هایی هستند که با اسهال همراهاند.
درمان:
1- دارویی سولفادی میزوکسین در آب آشامیدنی با رقبت ۰/۰۵٪ به مدت
شش روز.
2-ادامه درمان بهبود نشانه های بیماری با داروی اریترومایسین به میزان یک گرم در یک لیتر آب آشامیدنی به مدت سه تا پنج روز
3- در هنگام معاینه کبوترها ، در صورت وجود اووسیت در مدفوع پرنده باید درمان را برای سه تا پنج روز دیگر ادامه داد.
4-رعایت نظافت و تمیزی لانه های کبوترها وضد عفونی کردن آن ها. همچنین میتوان دارویی امپرول 9.6٪ نیز در درمان استفاده کرد واین دارو به میزان ۱/۲ گرم در هر لیتر آب آشامیدنی (۰۱۲/ ۰ ٪) به مدت پنج تا هفت روز تجویز کرد.
پیشگیری:
1 - رعایت نظافت واز بین بردن شرایط مناسب رشد اووسیت ها و جلوگیری از آلودگی پرندها به اووسیت . جهت این کار باید مدفوع کبوترها را روزانه تمیز کرد ویا این که پرندگان را در قفس نگه داشت ودر تمیزی لانه ها و خشک کردن کف لانه ها همت گماشت. تا در نتیجه رطوبت و فضای مناسب برای رشد ونمو اووسیت ها فراهم نگردد. هم چنین باید پرواز آزاد کبوترها را محدود کرد.
2- همان طور که قبلا نیز اشاره شد، کوکسیدیا بدون هیچ نشانه بیماری در
کبوترهای بالغ وجود دارد و هنگامی که مقاومت پرندگان براثر عوامل مختلف مانند بیماری های دیگر، کمبود مواد غذایی، حمل ونقل و عوامل دیگر تضعیف میگردد این بیماری ظاهر میشود. به همین علت باید به کبوتر ها جیره ی غذایی متعادل حاوی ویتامینA ,B,K3 کمپلکس داده شود .
3- همان طور که قبلا توضیح داده شد، اووسیت ها برای زنده ماندن و رشد ونمو نیازمند رطوبت و درجه حرارت مناسب هستند ودر این شرایط می توانند پیشی از یک سال زنده بمانند. نور خورشید وخشکی کوکسیدیا را از بین می برد. همچنین استفاده از مواد ضد عفونی کننده می تواند اووسیت ها را نیز از بین ببرد (نگاه کنید به بخشی اصول ضد عفونی).
منبع: کتاب کبوتر
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.
کبوتر، فصل چهارم،قسمت اول،بیماری های انگلی،بیماری تریکومونیاز
فصل چهارم - بیماری های انگلی
نخست - انگل های داخلی
الف - انگل های تک یاخته ای:
۱ - بیماری تریکومونیاز Trichomoniasis
یک بیماری انگلی کبوترها است که بازخم های دایرهای شکل زردرنگ)شبیه دگمه ) در گلو و حلق پرنده مشخصی میگردد.
عامل بیماری یک انگل تک یاخته ای به نام تریکوموناس است که از تاژک داران بوده ودارای دو تاژک می باشد. نام انگلی بیماریزای کبوتر تریکوموناس کولمبه است که علاوه بر کبوتر، ماکیان و بوقلمون را نیز مبتلا می کند. در کبوترهای بالغ، انگلی به صورت طبیعی وجود دارد، ولی هیچ گونه زیانی به پرنده نمی زند، اما در جوجه کبوترها عفونت شدیدی ایجاد می کند.
راه های انتقال:
1- هنگامی که مادران آلوده حامل بیماری اقدام به تغذیه جوجه های خود از راه دهان می کنند، انگل به دهان جوجه ها که معمولاً غشای مخاطی آن ها آسیب دیده منتقل می شود و بیماری ایجاد میکند.
2- ممکن است انگلی موجود در کف لانه های آلوده از راه ناف، جوجه کبوترهای تازه به دنیا آمده وارد بدن آن ها شده و عفونت ایجاد کند.
3- از راه دانه خوری و اب خوری الوده .
نشانه های درمانگاهی:
بیماری معمولا جوجه کبوترها را در سن پنج تا هفت هفتگی مبتلا می کند. در کبوترهای مبتلا ژولیدگی پرها، اسهال، لاغری، بی اشتهای ونوشیدن فراوان آب دیده می شود.
بیماری در کبوتر سه شکل دارد:
۱ - شکل حنجره ای:
به وسیله ضایعات زرد پنیری ( به شکلی دگمه ای) بر روی غشای مخاطی دهان و حنجره و بینی مشخصی میگردد و ممکن است بزرگی آن به حجم دانه باقلا برسد و باعث نفس تنگی و عدم توانایی پرنده در غذا خوردن گردد.
۲ - شکلی نافی: در اثر ریختن ترشحات از دهان پرنده بیمار بر روی کف لانه، عفونت از راه ناف جوجه کبوترها که هنوز باز است وارد می گردد، بیماری به صورت تورم زیرجلدی تظاهر می کند ودر هنگام شکافتن آن چرک پنیری از آن خارج می گردد. گاهی اوقات عفونت پیشرفت کرده و به اندام های درونی دیگر مانند کبد میرسد.
۳- شکلی مختلط: در این شکل بیماری، دوشکلی حنجره ای و نافی به طور هم زمان دیده می شود و عفونت به اندام های داخلی بدن کشیده و منجر به ظهور لکه های پنیری
زردرنگ بر روی این اندام ها میگردد(مانند ظهور این لکه ها بر روی کبد). لکه های زردرنگ ممکن است که در ناحیه کلواک نیز دیده شود. - ممکن است بیماری تریکومونیاز نسبت مرگ ومیر فراوان داشته باشد که
گاهی در جوجه کبوترها به ۸۰ ٪ می رسد.
نشانه های کالبد گشایی:
۱ - دانه ها و بثورات زرد رنگ در دهان ومری و چینه دان.
۱ – دانه ها و بثورات زردرنگ بر روی کبد و رییه.
۳. علاوه بر دانه ها ممکن است چرک پنیری نیز در کیسه های هوایی دیده شود.
تشخیص:
نمونه هایی از دیواره دهان کبوتر مبتلا تهیه کرده و آن را در زیر میکروسکوپ قرار می دهیم تا انگل تک یاخته ای را مشاهده کنیم. نشانه های بیماری و نشانه های کالبدگشایی نیز می توانند در تشخیص بیماری کمک زیادی بکنند.
تشخیص تفریقی:
۱ - بیماری را باید از شکلی دیفتریایی آبله کبوتر در ناحیه گلو تفریق کرد (در بیماری آبله برخلاف تریکومونیاز در صورت کندن غشای دیفتریایی در زیر آن خون ریزی پدید خواهد آمد).
۲ - تغییراتی که در اندام ها اتفاق می افتد می تواند مشابه نشانه های بیماری سالمونلوز و یا سل باشد، با این تفاوت که در بیماری تریکومونیاز لکه های ظاهر شده بر روی کبد محدود، دایره ای شکل وزرد رنگ می باشد درحالی که در بیماری سالمونلوز این لکه ها خاکستری رنگ و چرب خواهند بود. در بیماری سل، ضایعات به شکلی ورمهای بزرگ خاکستری رنگ برجسته در کبد و روده ها دیده می شود و بر خلاف تریکومونیاز در حنجره پرنده دیده نمی شود.
۳ - بیماری کاندیدیاز نیز می تواند باتریکومونیاز اشتباه شود، منتهی آزمایش میکروسکوپی می تواند ما را به تشخیص صحیح رهنمون گردد.
درمان:
داروهای زیر در درمان بیماری مؤثر هستند:
1-دارویی آمینو نیتروتیازول (انهپتین) مصرف بیش از حد این دارو باعث ایجاد مقاومت در تریکوموناس گردیده و اثر دارو را در درمان بیماری کم کردہ است، علاوہ بر آن دارو دارای اثار جانبی نظیر فلجی و کاهش توانایی تولید مثل در کبوترهای نر می باشد.
2 - داروی دیمتریدازول ارامتریل:
داروی کابرو کول که از دو داروی دیمتریدازول و یک آنتی بیوتیک به نام امینوسید تشکیل یافته داروی خوبی برای درمان بیماری است، زیرا که آنتی بیوتیک موجود در آن علاوه بر درمان عفونت ثانویه باکتریایی، به طور غیر مستقیم بر تک یاخته ها نیز اثر می کند، زیرا که این آنتی بیوتیک باعث از بین بردن باکتری ها که منبع غذایی تک یاختهای هاست می گردد. میزان مصرف داروی کابرو کولی در کبوترهای به شدت آلوده به میزان پنج گرم در یک لیتر آب آشامیدنی است و میزان مصرف داروی ایمتریل به میزان یک گرم در یک لیتر آب آشامیدنی به مدت یک روز در هر دوهفته است.
در کبوترهای دیگر، جهت درمان انفرادی یک کپسول کابروکول روزانه براى یک پرنده ، و یک کپسول ان هپاتین به میزان دو میلی گرم در هر نیم کیلوگرم وزن کبوتر تجویز گردد.
3 - تجویز داروی فلاجیل " به میزان شصت میلی گرم در هر کیلوگرم ورن پرنده از راه دھان.
بعد از برطرف شدن نشانه های بیماری باید درمان را به وسیله داروی اریترومایسین ادامه داد و این دارو را به میزان یک گرم در هر لیتر آب آشامیدنی و یا یک کپسول جهت هر کبوتر، یک بار در هفته و به مدت چهار هفته تجویز کرد.
برخی افراد از سولفات مس با رقبت ۳۰۰۰ : ۱ در آب آشامیدنی ، استفاده می کنند. کبوترها را در طول دوره درمان باید از پرواز منع نمود.
پیشگیری:
1-در صورت آلودگی قبلی گله به بیماری، باید به صورت مرتب در دوره تخم گذاری و بعد از پایان فصلی پرواز گله، اقدام به خوراندن دارو نمود.
2- پیشگیری بیماری بسیار مهم است زیرا کبوترهای مبتلا در اثر عوارض بیماری در اندام های داخلی بویژه کبد، قادر به رقابت در مسابقات نخواهند بود.
3 - گله های درمان شده به طور کلی از انگلی پاک نمی شوند و بیماری ممکن است دوباره در گله ظاهر شود، اما با این همه در جوجه کبوترها
نوعی ایمنی در برابر بیماری ایجاد می شود.
منبع: کتاب کبوتر
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.