خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفید
خرید و فروش حیوانات خانگی
کلاغ سفیدکبوتر،فصل اول،قسمت سوم ، بیماری های ویروسی ،عفونت هرپس ویروسی
کبوتر،فصل اول،قسمت سوم ، بیماری های ویروسی ،عفونت هرپس ویروسی
3-عفونت هرپس ویروسی Herpes Virus Infection
عفونت هرپس ویروسی، عفونت ویروسی حادی است که انسان، پرندگان و بسیاری از جانداران دیگر را بیمار می سازد. بیماری در کبوتر به صورت درگیری خفیف دستگاه تنفسی و تغییراتی در اندام های داخلی ظاهر می شود. در شکل شدید بیماری دستگاه عصبی درگیر می شود؛ این شکلی بیماری با میزان بالای مرگ ومیر، فلجی و پیچش گردن مشخصی میگردد. عامل بیماری ویروس هرپس کبوتری است که نسبت به ضد عفونی کننده های معمولی و گرما حساس است، به طوری که گرمای ۵۶ درجه سانتیگراد به مدت نیم ساعت آن را از بین می برد.
نشانه های درمانگاهی:
۱ - شکلی تنفسی :دراین شکل بیماری، نشانه های عمومی نظیر ژولید گی پرها،که کم اشتهایی ، عدم توانایی پرواز واسهال سبز دیده می شود. همچنین بیماری با التهاب و تورم ملتحمه چشم ونشانه های تنفسی که با ترشحات بینی شروع و به تنگی نفس منجر می شود همراه است.
۲- شکلی عصبی : دراین شکلی بیماری، نشانه های عصبی مانند: ناتوانی حرکت، فلجی بال ها وپاها، لرزش و گاهی پیچش گردن مشاهده می شود. به علت فلجی نسبت مرگ ومیر به ویژه در جوجه ها به ۹۰٪ میرسد. نشانه های بیماری در برخی کبوترها ظاهر نمی شود و این پرندگان در طول زندگی خود حامل بیماری بوده و باعث انتقال عفونت به سایر پرندگان می شوند.
نشانه های کالبدگشایی :
مناطقی نکروز در کبد و طحالی و پانکراس ، التهاب فیبرینی در مخاط بخش بالایی دستگاه تنفسی وهمچنین التهاب کیسه های هوایی از نشان های کالبد گشایی بیماری است.
تشخیص:
بیماری را می توان از روی نشانه های بیماری و کالبدگشایی ودیدن کنجیدگی های درون سلولی ( با میکروسکوپ) تشخیص داد.
تشخیش تفریقی:
بیماری را باید از عفونت پارامیکسو ویروسی تفریقی کرد.
پیشگیری :
باید از روشی های پیشگیری که در بیماری پارامیکسو ویروس گفته شد استفاده نمود. هم چنین برای این بیماری دو نوع واکسن در دسترسی می باشد، یکی واکسن کشته که نتایج چندانی به همراه نداشته است ودیگری واکسن تخفیف حدت یافته که نتایج خوبی به همراه داشته است.
منبع: کتاب کبوتر
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.
کبوتر،فصل اول،قسمت دوم،بیماری های ویروسی،عفونت پارامیکسو ویروسی
2-عفونت پارامیکسو ویروسی (نیوکاسل) Paramyxo Virus Infection
عفونت پارامیکسو ویروسی عفونت ویروسی حادی است که با اسهال و نشانه های عصبی ، فلجی و پیچشش گردن مشخص میگردد . عامل این بیماری ویروس پارامیکسو است که حرارت بر آن تاثیر نموده و ضد عفونی کننده های معمولی آن را از بین میبرند. راه های انتقال عفونت به دو روش مستقیم و غیر مستقیم صورت میگیرد . در روش مستقیم عفونت از راه تماس نزدیک با پرندگان وحشی در هنگام مسابقه منتقل میگردد و در روش غیر مستقیم عفونت از راه غذا و آب و لوازم آلوده و از طریق پرندگان حامل بیماری که از خود علامت و نشانه ای نشان نمیدهند منتقل میگردد.
نشانه های درمانگاهی
اسهال سبز، بی اشتهایی ،ژولیدگی پر ها و سختی پرواز، لرزش سر و گردن و در پی آنها فلجی پاها و بال ها دیده میشود . نسبت آلودگی بر حسب شدت ویروس بین 20% تا 80% بوده و نسبت مرگ و میر ممکن است به 90% نیز برسد .
نشانه های کالبد گشایی
آثار بیماری در کالبد گشایی مشخص کننده ی بیماری نیست معمولا شاهد خونریزی جدال روده ها ، پانکراس و پیش معده همراه با پرخونی ریه ها و بزرگ شدن طهال
خواهیم بود .
در آزمایشگاه میتوان ویروس را جدا کرده ور بر روی جنین تخم مرغ و یا بافت سلولی کشت داد ، همچنین میتوان با آزمایش سلولوژی وجود پادتن هایی این بیماری را تشخیص داد .
تشخیص تفریقی
این بیماری را باید از بیماری های سالمونلوز و نیوکاسل تفریق کرد ، این کار را میتوان در آزمایشگاه انجام داد .
پیشگیری
جلوگیری از اختلال این کبوتر ها با پرنده های وحشی و رعایت بهداشت جایگاه و لوازم آن از بین بردن لاشه ی کبوتر های تلف شده در اثر بیماری به روش بهداشتی استفاده از واکسن روغنی تهیه شده از ویروس کشته.
عفونت هرپس ویروسی Herpes Virus Infection
عفونت ویروسی حادی است که انسان پرندگان و بسیاری از جانداران دیگر را بیمار میسازد . بیماری در کبوتر به صورت درگیری خفیف دستگاه تنفس و تغیرات در اندام داخلی ظاهر میشود در شکل شدید بیماری دستگاه عصبی درگیر میشود ، این شکل بیماری با میزان بالای مرگ و میر ، فلجی و پیجش گردن مشخص میگردد . عامل بیماری ویروس هرپس کبوتری است که به نسبت ضد عفونی کننده های معمولی و گرما حساس است . به طوری که گرمای 56 درجه سانتی گراد به مدت نیم ساعت آن را از بین میبرد .
نشانه های درمانگاهی
- شکل تنفسی : در این شکل بیماری نشانه های عمومی نظییر ژولیدگی پرها کم اشتهایی عدم توانایی پرواز و اسهال سبز دیده میشود . همچنین بیماری با التهاب و تورم مملتحمه چشم و نشانه های تنفسی که با ترشحات بینی شروع به تنگی نفس منجر میشود همراه است.
- شکل عصبی: در این شکل بیماری نشانه های عصبی مانند:ناتوانی حرکت،فلجی بال ها و پاها، لرزش وگاهی پیچش گردن مشاهده میشود.به علت فلجی نسبت مرگ و میر به ویژه در جوجه ها 90%می رسد.نشانه های بیماری در برخی کبوترها دیده نمیشود و این پرندگان در طول زندگی خود حامل بیماری بوده و باعث انتقال عفونت به سایر پرندگان میشود.
نشانه های کالبد شکافی
مناطق نکروز در کبدوطحال و پانکراس،التهاب فیبرینی در مخاط بخش بالایی دستگاه تنفسی و هم چنین التهاب کیسه های هوایی از نشانه های کالبد گشایی بیماری است.
تشخیص:
بیماری را میتوان از روی نشانه های بیماری و کالبد گشایی و دیدن کنجیدگی های درون سلول (با میکروسکوپ)تشخیص داد.
پیشگری:
باید از روش های پیشگیری که در بیماری پارامیسکو ویروس گفته شد استفاده نمود.
هم چنین برای این بیماری دو نوع واکسن در دسترس میباشد، یکی واکسن کشته که نتایج چندانی به همراه نداشته است و دیگری واکسن تخفیف حدت یافته که نتایج خوبی به همراه داشته است.
منبع: کتاب کبوتر
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.
کبوتر،فصل اول،قسمت اول،بیماری های ویروسی،آبله کبوتر
بیماری های ویروسی
- آبله کبوتر pigeon pox
بیماری ویروسی است که کبوتر ها را در سنین مختلف مبتلا میسازد .
عامل بیماری ویروس آبله کبوتر است که بسیار مقاوم است که میتواند در جاهای آلوده و خشک سالها زندگی کند.
نشانه های درمانگاهی
به سه شکل ظاهر میشوند که عبارت اند از :
- شکل پوستی (خشک ) :
در این شکل ، بیماری به صورت دانه های قهوه ای رنگ در محل های بدون پر ،اطراف چشم ها ، منقار و اطراف کلواک دیده میشود . در شکل شدید تر بیماری تجمع دانه های آبله در اطراف چشم ها باعث بسته شدن چشم ها و کوری کبوتر میگردد و به علت ناتوانی کبوتر در پیدا کردن غذا باعث کاهش وزن و لاغری میگردد .
- شکل دیفتریایی(مخاط) :
در این شکل بیماری یک لایه ی دیفتریایی به رنگ زرد روشن بر روی غشاهای مخاطی دهان و حلق تشکیل میگردد . که در حالت های پیشرفته که منجر به دشواری عمل بلع و یا خفگی کبوتر میشود .
- شکل مختلط :
در این شکل بیماری ، هر دو نوع پوستی و دیفتریایی با هم و به طور همزمان در یک پرنده دیده میشود . آلودگی به این ویروس به روش مستقیم و غیر مستقیم باعث ایجاد عفونت میگردد و ممکن است که پشه ها در انتقال بیماری نقش داشته باشند و مدت بیماری به درازا بکشد و در اثر عفونت ثانویه باکتریایی بیماری شدت یابد .
تشخیص تفریقی :
در شکل پوستی ظهور دانه های پوستی علامت مشخصه ی بیماری است در شکل دیفتریایی بیماری ممکن است با بیماری کمبود ویتامین A اشتباه شود و جهت تفریق این دو بیماری باید توجه داشت که در بیماری کمبود ویتامین A میتوان به راحتی لایه ی دیفتریایی را از پوست جدا کرد در حالی که در بیماری آبله این لایه به سختی از چوست جدا میشود و در صورت انجام چنین کاری پوست خونریزی میکند . شکل دیفتریایی بیماری آبله ممکن است با بیماری کاندیدیاز و یا تریکومونیاز اشتباه گردد . تایید تشخیص با آزمایش اسیب شناسی بافت ها و دیدن "گنجیده گی های بولینگر" .
درمان :
درمان اقتصادی نیست اما در پرندگان گران قیمت میتوان اقدامات زیر را انجام داد
- برداشت پوسته ها و بثورات موجود بر روی پوست وغشا های مخاطی و مالیدن محلول ید گلیسیرینه به نسبت (1:4)
- در صورت عفونت ثانویه ی باکتریایی ، باید کبوتر ها با آنتی بیوتیک هایی نظیر اسپکتینومایسین درمان کرد و جهت این کار باید روزی سه بار و به مدت سه روز متوالی مقدار 5 میلی لیتر اسپکتینومایسین را زیر پوست گردت و یا عضله سینه تزریق نمود
- تجویز ویتامین A
- افزودن ضدعفونی کننده ی نظیر پرمنگنات پتایبوم با آب نوشیدنی پرنده به میزان (1:10000) .
پرندگانی که از این بیماری شفا پیدا کنند تا آخر عمر در برابر این بیماری ایمن میگردد
- اجرای روش های پیشگیری با هدف جلوگیری از انتشار بیماری و جداکردن پرنده ی بیمار از پرندگان سالم و منع ورود بازدیدکنندگان و ضد عفونی کردن وسایل.
پیشگیری :
برای پیشگیری از این بیماری ، باید جوجه کبوتر ها را در سن 6 هفتگی بر علیه بیماری آبله کبوتر واکسینه نمود . برای این کار باید چند پر را از بالای ران چرنده کنده و در محل مذکور چند قطره از واکسن آبله ی کبوتر را چکانده و با برس زبر روی محل کشید معمولا واکنش مثبت در قبال واکسیناسیون 4 تا 10 روز بعد به شکل سرخی محل واکسیناسیون ظاهر میشود که این نشانه ی موفقیت مایه کوبی است .
منبع: کتاب کبوتر
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.
آناتومی پر پرنده
پرندگان تنهای حیواناتی هستند که دارای پر می باشند و از آنها استفاده های فراوان می کنند، پرها به پرندگان در پرواز کردن کمک می کنند، آنها را گرم نگه می دارند، برای جذب ماده ها در فصل جفتگیری مورد استفاده قرار می گیرند و گاه باعث ترساندن و دور کردن دشمنان و شکارچیان می شوند.
آیا می دانستید که عروس هلندی تان بین ۵۰۰۰ تا ۶۰۰۰ پر روی بدن خود دارد؟
محور اصلی پر که انتهای آن در حفره فولیکول (follicle) قرار دارد، داخل پوست قرار گرفته است، پرها از مجاری مخصوصی در پوست به نام مجرای پتیرلا (Pterylae) تشکیل می شوند. به قسمت های بدون پوشش پر بر روی پوست پرنده آپتریا (apteria) گفته می شود.
به طور کلی در پرندگان چهار نوع پر وجود دارد که عبارتند از:
۱- پرهای خارجی :
دارای محور مرکزی و مقاوم با ریشک های (شاخه یا رشته هایی است که از ریشه جدا می شود) به هم پیوسته است که به پر قدرت و استحکام می دهد. پرهای خارجی عبارتند از پرهای پرواز، شاهپرهای نخستین، پوشپرهای خارجی و پرهای دم.
۲- کرک پر:
فاقد محور یا گاهی دارای محور کوتاهی است که ریشک های آن به هم پیوسته نیست و به صورت لایه ی محافظی در درون پوست و زیر پرهای خارجی قرار دارد. مقدار کرک پرها به درجه حرارت محیط زیست پرنده بستگی دارد. کرک پرها اصولاً در زیر شاه پرها پنهان هستند.
۳ – رشته پر :
پرهای رشته مانند و ظریفی هستند که در بیشتر ماکیان ها هنگام پر کندن آنها دیده می شود. رشته پرها، پرهای زینتی و حسی هستند که در قسمت زیرین بدن همراه با کرک پرها و زیر شاه پرها قرار دارند.
۴ – موی پر :
شبیه رشته پرها بوده و بیشتر در اطراف دهان و منقار دیده می شوند.
رده بندی علمی طوطی برزیلی
رده بندی علمی طوطی برزیلی
سلسه حیوانات Animal
شاخه مهره داران Vertebarata
رده پرندگان Aves
راسته طوطی سانان Psittaciformes
خانواده طوطیان Psittacine
زیر خانواده طوطی Psittacinae
جنس طوطی برزیلی Agapornis
منبع: کتاب طوطی برزیلی
برای سفارش کتاب میتوانید به لینک زیر مراجع کنید.